Ε και; Γιατί άραγε, αυτό καθ’ εαυτό, να σημαίνει κάτι περισσότερο από το « πρώτη φορά Λαμία» στην Super League; Και ποιος ήταν αυτός που αναμενόταν ότι θα αντιμετωπίσει με συμπάθεια και κατανόηση τους «πρωτάρηδες»;Είναι τουλάχιστον αυτό το σύνθημα ιστορικά ακριβές; Μόνο αν μιλάμε για το γνωστό τρίγωνο Κολωνακίου – Συντάγματος κλπ.

Ως γνωστόν η υπόλοιπη Ελλάδα γνώρισε την Αριστερά στην εξουσία τόσο κατά την απελευθέρωση μεγάλου μέρους της χώρας από το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ όσο και τμήματά της στη διάρκεια του εμφυλίου.Ακόμη πρόσφατα ένα γνωστό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ δημοσίευσε μελέτη με τον προβοκατόρικο τίτλο «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ», υπονοώντας ότι αυτό παραπέμπει στο 1981 & αν τυχόν πρόκειται να συγκριθούν η παρούσα ανατρεπτική δυναμική’ με την αντίστοιχη του ’81, τότε η παρούσα μάλλον θα πρέπει να φάει ακόμη πολλά καρβέλια…

Τέλος είναι και ο κ. Καμμένος που δεν χωράει στο εν λόγω σύνθημα ενώ αποδεδειγμένα επηρεάζει σημαντικούς τομείς, αν όχι και όλη την κυβερνητική πολιτική. Ο ίδιος μάλιστα προσπάθησε να διακωμωδήσει το θέμα, παρομοιάζοντας εαυτόν με Ζέρβα στον Γοργοπόταμο. Το αντίστοιχο αστειάκι του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα ποιο να είναι;Τα κεντρικά στελέχη, και ιδιαίτερα οι νεαροί απαράτσικ, έχουν κάθε λόγο να φαντασιώνονται ότι όλα πάνω τους, γύρω τους και μέσα τους φαντάζουν ριζικά διαφορετικά και νεωτερικά.

Επειδή βέβαια δυσκολεύονται να αποδείξουν την παγκόσμια πρωτοτυπία των ιδεών τους & των έργων τους, συνήθως αρκούνται απλώς στη δαιμονοποίηση όλων των προηγουμένων. Τίποτε σωστό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! Οτιδήποτε σωστό γίνεται για πρώτη φορά! Περίπου δηλαδή σαν να περιμένουμε τον Καποδίστρια στο Ναύπλιο και εν τω μεταξύ να συζητάμε αντικειμενικά για τους Οθωμανούς που μόλις διώξαμε. Η κρίσιμη διαφορά είναι ότι οι περισσότεροι των μελών τους και πάντως η τεράστια πλειονότητα των ψηφοφόρων τους είναι χθεσινοί Οθωμανοί …Έστω όμως ότι προς χάριν της συζήτησης παραβλέπουμε όλες αυτές τις χοντροκομμένες απλοποιήσεις του συνθήματος.

Τι να εξυπηρετούν άραγε επί της ουσίας όλα αυτά τα ελαφρώς αφελή με τις πρωτιές; Ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί απαξιώνουν τις πρωτιές ακόμη και για τις παρελάσεις …Απλούστατα, αν οι αντίπαλοι πρέπει να απολογούνται στο διηνεκές για τον Άκη ή τον Σημίτη, ακόμη κι αν ουδέποτε φωτογραφήθηκαν μαζί τους, αυτό θα τους θέτει σε κάπως μειονεκτική θέση! Ακόμη καλύτερα αν την ίδια στιγμή οι συμπαθείς «πρωτάρηδες» της Αριστεράς δεν έχουν να απολογηθούν για τίποτε, πέραν ίσως κάποιων αντιπολιτευτικών υπερβολών του περιθωριακού παρελθόντος τους.

Η κουτοπονηρία είναι προφανής.Όμως η αριστερά, ακόμη και η ελληνική, υπήρξε ανέκαθεν κοσμοπολίτικη, οπότε μάλλον δεν δικαιούται κανείς να επιλέγει αυθαιρέτως ως πεδίο ορισμού της τα όποια κρατικά σύνορα. Αν είναι δηλαδή να μιλήσουμε σοβαρά για αριστερά, τότε θα πρέπει να εισαγάγουμε απαραιτήτως στην συζήτηση μας και την κυβερνητική εμπειρία της Αριστεράς στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Κι ας μην έχουν οι απαράτσικ, λόγω ηλικίας, καθόλου φωτογραφίες με τον Τσαουσέσκου, τον Χόνεκερ ή τον Μπρέζνιεφ…