Τώρα που τα φώτα των αμερικανικών εκλογών έπεσαν και το αποτέλεσμα έγινε γνωστό, πολλοί αναλυτές σπεύδουν σχεδόν παντού στον πλανήτη να δώσουν μια όσο το δυνατό απλούστερη εξήγηση για τις αιτίες που οδήγησαν τον Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο.
Για τους γνώστες της αμερικανικής κοινωνίας, λοιπόν, αρκετοί ήταν εκείνοι που εστιάζονται στην αποκαλούμενη woke κουλτούρα, η οποία όχι μόνο δίχασε την Αμερική, αλλά έδωσε και την επιθυμητή πλειοψηφία στον Τραμπ. Η Αμερική μας έκανε κοινωνούς πολλών όρων και εννοιών στις προηγούμενες δεκαετίες, όπως για παράδειγμα το ‘’στρες’’.
Από την αρχή της προηγούμενης δεκαετίας, έφερε στην επικαιρότητα τον όρο ‘’woke’’ και την έννοια της ‘’woke culture’’, της ‘‘κουλτούρας αφύπνισης’’, για τη δική μας γλώσσα, που αναπτύχθηκε μέσα στην αφροαμερικανική κοινότητα των ΗΠΑ, ακριβώς για να εκφράσει την επαγρύπνηση εναντίον των φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων που εστιάζονται διαχρονικά σε πολλούς πολίτες στο εσωτερικό της αχανούς αυτής χώρας.
Όμως σταδιακά, η έννοια διογκώθηκε και με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης συμπεριέλαβε πληθώρα άλλων δικαιωματικών ζητημάτων, μειονοτήτων, κ.λπ., με τελικό αποτέλεσμα να βρεθεί στο επίκεντρο έντονων αντιπαραθέσεων, αμφισβητήσεων, κοκ. Δεν είναι της παρούσης να επεκταθούμε εδώ επ’ αυτού, αλλά αναμφίβολα άλλαξε νοοτροπίες, προτιμήσεις, εκφορά λόγου και συμπεριφορές.
Σύμφωνα, λοιπόν, με αμερικανικούς αναλυτές μια από τις αιτίες που κέρδισε ο Ντόναλντ Τραμπ υπήρξε η αντίθεση πολλών Αμερικανών στην woke κουλτούρα που διογκώθηκε υπέρμετρα κατά τη διάρκεια της τετραετίας του Τζο Μπάιντεν, κατηγορώντας μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες σταδιακά αισθάνονταν ολοένα και περισσότερο αποξενωμένοι από τους Δημοκρατικούς.
Οι αλλαγές αυτές ήταν αποπνικτικές για πολλούς. Μια απ’ αυτές ήταν σίγουρα και η άποψη πολλών ότι η ψήφος στους Ρεπουμπλικάνους θα ήταν στην ουσία ένδειξη ‘’φασισμού’’. Έτσι αρκετοί ήταν εκείνοι που στράφηκαν στον Τραμπ που εξέφραζε την ανεκτικότητα και τον σεβασμό στις όποιες διαφορετικές απόψεις χωρίς να στιγματίζει τον αντίπαλους προκαλώντας εθνικό διχασμό, ένα φαινόμενο που η χώρα μας το έζησε με το χειρότερο τρόπο την προηγούμενη δεκαετία από τους ανεκδιήγητους οπορτουνιστές και λαϊκιστές.
Και έχει μεγάλο ενδιαφέρον εδώ να υπενθυμίσουμε την εισβολή στο Καπιτώλιο, που θυμίζει βεβαίως επιθυμίες κάποιων δικών μας, την οποία όμως παραδόξως ο αμερικανικός λαός δεν θυμήθηκε και ούτε έλαβε υπόψιν του. Πολλοί βέβαια ισχυρίζονται ότι δεν κέρδισε ο Τραμπ, αλλά έχασε η Χάρις είτε γιατί δεν είχε το απαιτούμενο επικοινωνιακό χάρισμα, είτε για τον λίγο μόλις χρόνο που είχε στη διάθεσή της για την κατάλληλη προεκλογική ετοιμασία.
Όμως και στο πρόγραμμα των Δημοκρατικών υπήρχαν πολλά κενά που εκμεταλλεύτηκε δεόντως ο Τραμπ σχετικά με την επιβλαβή μετανάστευση από τα ευάλωτα νότια σύνορα της χώρας, τις παραδοσιακές αξίες του έθνους και την ελπίδα των πολιτών για κάτι καλύτερο με επίκεντρο την οικονομία.
Η κατάσταση στα αμερικανικά πανεπιστήμια, με πρωτοφανείς αναταραχές και καταλήψεις, ενόχλησε επίσης πολλούς με τις αρνητικές εικόνες που μεταδίδονταν συνεχώς, παραπέμποντας στην ανικανότητα των Δημοκρατικών να διαχειριστούν την δημιουργηθείσα κατάσταση.
Ωστόσο, και το περιεχό- μενο των λόγων του Τραμπ ήταν σε πολλές περιπτώσεις υπερβολικό, αλλά φαίνεται πως αυτό τελικά δεν επηρέασε στην ψήφο. Άλλωστε και τα συμφέροντα των πολιτών σε διάφορες Πολιτείες διαφέρουν αισθητά. Το θέμα της οικονομίας επίσης φαίνεται πως μέτρησε αρκετά στην επιλογή της ψήφου.
Για πολλούς Aμερικανούς η καθημερινότητα αποδεικνυόταν εξαιρετικά δύσκολη στις αγορές και τη βενζίνη, για παράδειγμα, και οι περισσότεροι απ’ αυτούς κατευθύνθηκαν προς τους Ρεπουμπλικάνους, ο λόγος των οποίων είχε ως επίκεντρο τους μικρομεσαίους.
Για να κλείσουμε όμως από εκεί που αρχίσαμε, ο λαός της Αμερικής γύρισε την πλάτη σε ακραίες προσεγγίσεις και θεωρήσεις πολλών γνωστών ‘’δικαιωματικών’’ θεμάτων, με τα οποία να πούμε με την ευκαιρία ασχολήθηκαν και οι πολιτικοί και οι πολίτες της χώρας μας επί μακρόν, δημιουργώντας διάφορες συζητήσεις και αντεγκλήσεις επ’ αυτού.
Είναι πολλές ακόμη οι παράμετροι και οι λεπτομέρειες που έκριναν την αμερικανική εκλογική αναμέτρηση, η οποία απέδειξε επίσης ότι οι δημοσκοπήσεις για μία ακόμη φορά έπεσαν έξω και ότι πρέπει ταχύτατα να αναθεωρήσουν την τακτική τους.
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως δ/ντής Χειρουργικής και συγγραφέας