Θέλω ξανά τα αστεία και τα ευτράπελα που γίνονται το ανέκδοτο της παρέας, την μπιρίμπα έως το ξημέρωμα, το να κάθομαι δίπλα στην θάλασσα με ένα βιβλίο, το να μπαίνω στο νερό για μια βουτιά και να ξεχνώ να βγω
Τι καλοκαίρι κι αυτό… Λες κι όλα συνηγορούν τα τελευταία χρόνια για να τσακίσουν την ανεμελιά, απαραίτητη προ…ϋπόθεση του περίφημου ελληνικού καλοκαιριού. Γιατί χωρίς αυτήν όπου και να πάς, λέμε τώρα, ό,τι και να κάνεις οι μπαταρίες δεν γεμίζουν. Όλα είναι βαριά, σαν να κουβαλάς στην παραλία αλυσίδες που σε δένουν με τα προβλήματα και κυρίως με τους φόβους σου. Δεν αλαφραίνει η ψυχή,το γέλιο δεν φτάνει στα χείλη και η ζωή μοιάζει μονίμως ανηφορική.
Η αρχή έγινε πριν δέκα χρόνια κι από το “λεφτά υπάρχουν’ να ακούμε αποσβολωμένοι για μνημόνια,να μαθαίνουμε απ’έξω κι ανακατωτά για τα capital controls και για… δημοψηφίσματα. Και πάνω που αρχίσαμε λίγο να ανασαίνουμε, όχι γιατί γέμισε η τσέπη μας, αλλά γιατί αλλάξε η ψυχολογία μας, ήρθε ο κοροναϊός.
Κατάσταση πρωτοφανής και παγκόσμια,που άλλαξε πολλά από όσα θεωρούσαμε δεδομένα ως τώρα. Την ανάσα,την χειραψία,τις αγκαλιές με τους δικούς μας ανθρώπους, τα ταξίδια. Κι επειδή όπως λέει το άσμα ‘’χτύπα κι άλλο θα τ’ αντέξω”, ο βάρβαρος και απεχθής “Χιτλερίσκος της Άγκυρας’’ κλιμακώνει τα παιγνίδια του πολέμου στην περιοχή μας.
Ήτανε στραβό το κλίμα …
Όμως πιστεύω, ότι Θεού θέλοντος, η ανεμελιά θα επιστρέψει γιατί για να δανειστώ το λόγκο της διαφημιστικής εκτρατείας της χώρας μας είναι και λίγο “a state of mind’’.
Λοιπόν θέλω ξανά εκδρομές χωρίς πολλές σκέψεις και προγραμματισμό, “πάμε αύριο εκεί …; -φύγαμε’’, λίγες μέρες με φίλους σε ήσυχες παραλίες με λιγοστά δωμάτια.Θέλω ξανά τα αστεία και τα ευτράπελα που γίνονται το ανέκδοτο της παρέας, την μπιρίμπα έως το ξημέρωμα, το να κάθομαι δίπλα στην θάλασσα με ένα βιβλίο, το να μπαίνω στο νερό για μια βουτιά και να ξεχνώ να βγω.
Θέλω ξανά, να ακούω την πιο υπέροχη συναυλία, αυτή των τζιτζικιών στο κοντινό καφενεδάκι που το βράδυ γίνεται ταβερνείο. Θέλω ξανά να πίνω ελληνικό καφέ με τοπικά γλυκά ή με υποβρύχιο, να γυρνώ στο δωμάτιο rooms to let για ένα μεσημεριανό ύπνο κι όταν ξυπνώ,να κάνω ντους, να φορώ μυρωδατες κρέμες με άρωμα καρύδας και να ετοιμάζομαι για νυχτερινή έξοδο.
Άλλωστε, αν συνειδητοποιήσει κανείς ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα αυτά που ζήσαμε είναι ένας πολυτιμος θησαυρός που μας προσφέρθηκε απλόχερα. “Που ζήσαμε αυτή είν’ η ομορφιά’’.