Τώρα και αρκετά χρόνια οι οικονομίες των λεγομένων αναπτυγμένων χωρών παρουσιάζουν αρκετή ύφεση. Η ανεργία και το Δημόσιο χρέος αυξάνονται, οι πολίτες γίνονται φτωχότεροι, με αποτέλεσμα, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, που έγιναν σε μερικές χώρες της Ευρώπης, οι λαοί να αναζητούν διέξοδο σε νέες πολιτικές δυνάμεις και μάλιστα ένα σημαντικό ποσοστό να στρέφεται ακόμη και σε ακραίες λύσεις.
Οι λαοί λοιπόν δεν παραφρόνησαν από τη μια στιγμή στη άλλη, αλλά υπάρχουν κάποιες αιτίες οι οποίες δημιουργούν το πρόβλημα και οφείλουν οι πολιτικές ηγεσίες να τις εντοπίσουν, να τις εξετάσουν και να τις αντιμετωπίσουν το συντομότερο δυνατό.
Η νέα λοιπόν οικονομική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε έχει ονοματεπώνυμο και ονομάζεται Κίνα, η οποία αναπτύχθηκε οικονομικά κυρίως με κεφάλαια των ανεπτυγμένων χωρών, οι οποίες επένδυσαν στην Κίνα τεράστια ποσά, λόγω κυρίως του πολύ φτηνού εργατικού κόστους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα. Το αποτέλεσμα όμως είναι, ότι η Κίνα έγινε η δεύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ή η Τρίτη αν θεωρηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ως ενιαία οικονομική οντότητα.
Σήμερα λοιπόν η αγορά όλων των χωρών έχει κατακλυσθεί με προϊόντα, όπως είναι ηλεκτρικά είδη, είδη ένδυσης, υπόδησης, σχολικά είδη παιγνίδια κτλ προελεύσεως από την Κίνα. Μάλιστα σε ορισμένα προϊόντα έχει την αποκλειστικότητα και αν ζητήσεις ν’αγοράσεις το ίδιο προϊόν προελέυσεως άλλης χώρας, η απάντηση είναι, “ψάξε αλλού, αλλά δεν πρόκειται να το βρεις πουθενά, όλα είναι κινέζικα. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι ότι στην Κίνα υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη και στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες σημαντική ύφεση.
Τα προϊόντα προελεύσεως Κίνας, είναι γνωστό, ότι δεν είναι καλής ποιότητας, αλλά είναι πολύ φτηνότερα σε σχέση με τα προϊόντα άλλων χωρών και ο πολίτης με την οικονομική κρίση που υπάρχει σήμερα, καταφεύγει στην αγορά τους. Όταν για παράδειγμα θέλεις περισσότερα χρήματα για να βάλεις ένα ζευγάρι σόλες στα παπούτσια σου, απ’ το ν’ αγοράσεις ένα ζευγάρι καινούρια, τότε καταφεύγεις στη δεύτερη λύση, αλλά ο τσαγκάρης όμως σταματάει να έχει δουλειά και σιγά – σιγά κλείνει το μαγαζάκι του.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον ράφτη και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα τα οποία ήδη έχουν κατεβάσει ρολά. Το χρήμα λοιπόν άλλαξε δρομολόγιο και από τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής μετακινήθηκε προς ανατολάς και πάρκαρε στην Κίνα γιατί όπως λέει ο σοφός λαός μας, η φτήνια τρώει τον παρά.
Έτσι λοιπόν η Κίνα απέκτησε τεράστια οικονομική δύναμη και σήμερα προσπαθεί να βρει τρόπους και μέσα για να εισχωρήσει σε χώρες της Ευρώπης, κυρίως αυτές που είναι περισσότερο ευάλωτες οικονομικά, όπως είναι η χώρα μας, προκειμένου να προωθήσει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα. Παράδειγμα είναι ότι στη χώρα μας έχει αναλάβει ήδη την εκτέλεση μεγάλων έργων, όπως είναι το λιμάνι του Πειραιά, ένα κομβικό έργο, με στόχο να διεισδύσει σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο.
Οι χώρες λοιπόν ιδιαίτερα της Ευρώπης πρέπει να βρούνε τρόπους να σταματήσουν ή τουλάχιστον να περιορίσουν αυτόν τον ήδη μεγάλο οικονομικό κολοσσό, να εισχωρεί δυναμικά στον Ευρωπαϊκό χώρο, γιατί όταν το χρήμα ταξιδεύει και πηγαίνει σε άλλα μέρη, τότε η χώρα σου, ο τόπος σου, σιγά – σιγά αλλά σταθερά, οικονομικά αργοπεθαίνει.
* Ο Ιωάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ