Γνωρίζουν οι πιστοί ότι είναι κοπιώδης και μαρτυρική η άνοδος του ανθρώπου προς τον Ουρανό, όπως κοπιώδης ήταν και η πορεία του Χριστού τότε που ανέβαινε στον Γολγοθά να σταυρωθεί. Χωρίς σταυρό Ανάσταση δεν υπάρχει. Όπως βλέπουμε λοιπόν, με κόπο και με δάκρυα αποκτάται η Βασιλεία των Ουρανών.
Η σταυρώσιμη άνοδός μας, η μαρτυρική μας πορεία μέσα από τις δοκιμασίες της ζωής αυτής καταλήγει στη Βασιλεία του Θεού. Σ’ αυτήν λάμπει και φωτίζει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Ιησούς.
Φωτολάμπει επίσης η σελήνη, η Θεοτόκος και φεγγοβολούν σαν πολύφωτοι αστέρες οι χοροί των Αγίων. Σ’ αυτή τη χαρά προορίζεται και ο άνθρωπος. Γι αυτό, συνεχώς η Εκκλησία μας, μας προτρέπει στην ουρανόδρομη αυτή πορεία.
Αλλά και ο Κύριος σ’ αυτήν τη χαρά μας προτρέπει: “Τα ανω ζητείτε, ου ο Χριστός έστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης” (Κολοσ. γ’ 2). Τώρα, όποιος θέλει να ανεβεί στον Ουρανό, πρέπει να ταπεινωθεί αφού Εκείνος το είπε: “Ο ταπεινών εαυτόν, υψωθήσεται” (Λουκ. ιπ’ 14). Ποτέ μη ξεχνούμε ότι, στην άνοδό μας αυτή, προπορεύεται ο Κύριος. Αυτός είναι η Οδός.
Για να κατακτήσουμε λοιπόν τους Ουρανούς, οφείλουμε να Τον ακολουθήσουμε πιστά.
“Συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι αυτόν ταις του βίου ηδοναίς ίνα και συζήσωμεν αυτώ”. Αυτοί που θα ακολουθήσουν τα ίχνη Του να είναι βέβαιοι ότι, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του, θα βρεθούν μαζί Του στην Άνω Ιερουσαλήμ. Να Τον ακούσουμε: “Και συνανυψών υμάς εις την Άνω Ιερουσαλήμ, εν τη Βασιλεία των Ουρανών”.
Σκοπός λοιπόν της ζωής μας, πρέπει να είναι η κατάκτηση των Ουρανών. Δηλαδή η Βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό θεμελιώδεις γραμμές αυτής της ουρανόδρομης πορείας μας, ας είναι η θυσία, η ταπείνωση και η πίστη στον Χριστό και στην Εκκλησία Του.
Του Εμμαν. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος