Πράγματι, το ίδιο εύλογο ερώτημα προβάλλει τώρα και δύο χιλιάδες χρόνια στα χείλη πολλών ανθρώπων. Γιατί και για ποιoν, ήρθε στη γη ο Χριστός; Και η Εκκλησία απαντά: Ήρθε από αγάπη για να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο. Ήρθε, ενανθρώπισε, ανέβηκε στο Σταυρό και πάνω από Αυτόν με την Θυσία Του, έσκισε το χειρόγραφο των αμαρτιών μας, το οποίο χειρόγραφο κληρονομήσαμε από τους πρωτόπλαστους.
Αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα, γιατί ήρθε ο Χριστός στη γη. Πόσο μεγάλη είναι η ευλογία για τον άνθρωπο, αφού με τον ευλογημένο ερχομό Του ο Χριστός άνοιξε την πύλη του Ουρανού, η οποία είχε κλείσει και από τότε ο άνθρωπος με πανίσχυρο εφόδιο την πίστη πορεύεται για την κατάκτησή του. Οι ουρανοί λοιπόν με την χάρη του Χριστού είναι δικοί μας. Ναι. Με τον ερχομό Του ο Χριστός στη γη, γκρέμισε το μεσότειχο της έχθρας που μας χώριζε με τον Θεό, και από νόθα μας υιοθέτησε παιδιά και κληρονόμους Του.
Αυτή την χάρη και άπειρη Θυσία Του, πρέπει να την ακούμε όλοι εμείς οι πρώην κατάδικοι, ότι για χάρη μας ήρθε ο ίδιος ο Θεός στον κόσμο για την δική μας σωτηρία. Αλήθεια, ποιος νους μπορεί να κατανοήσει αυτό το Μέγα Μυστήριο; Ο Αη Παύλος το βλέπει, το κατανοεί και το περιγράφει με θαυμασμό. Να τον ακούσουμε: “μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον! Θεός εφανερώθη εν σαρκί” (Α’ Τιμ. γ’ 16).
Και όπως είπαμε, ήρθε για τον άνθρωπο. Και ο ψαλμωδός απόρει και λέει: “Κύριε, τι έστιν άνθρωπος ότι εγνώσθης αυτώ ή ο υιός ανθρώπου ότι λογίζει αυτώ;” (ψαλμ. 143,3).
Αλήθεια. Πόσο μεγάλο είναι τοι έλεος του Θεού για τον άνθρωπο! Πόσο αξιοθαύμαστη είναι η αγάπη του Πατέρα Θεού, αλλά και η χάρη του Υιού και Σωτήρος ημών Χριστού! Αυτό το έργο και αυτή την συγκατάβαση του Θεού προείδε ο προφήτης Αββακούμ γ’ 1-2 και με φόβο και έκσταση φώναξε: “Κύριε εισακήκοα την ακοήν σου και εφοβήθην. Κύριε, κατενόησα το έργο σου και εξέση”.
Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα θαύμαζε αυτό το μεγάλο έργο της χάριτος; Για μας γεννήθηκε ο Χριστός από την Παρθένα, έγινε νήπιο και θήλασε γάλα! Ενώ είναι αόρατος, έγινε ορατός. Ενώ είναι άναρχος, έλαβε αρχή και σπαργανώθηκε ως βρέφος από αδέσμευτος δεσμεύτηκε και από Λόγος άσαρκος σαρκώθηκε.
Αδελφοί μου. Μην ξεχάσουμε ποτέ ότι με δύο κακούργους ανέβηκε στο Σταυρό του Γολγοθά για να ανεβάσει εμάς στον Ουρανό της ζωής και της σωτηρίας, όπου εκεί βασιλεύει η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η δικαιοσύνη και η αιωνιότητα. “Ας είναι δοξασμένο το Πανάγιο ‘Ονομά Του…”.
Εμμ. Λιοδάκη, ιεροκήρυκος