-Τρομερές κακοκαιρίες, πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμοί, χιόνια, πανδημία, πόλεμος… Και τώρα ακρίβεια, παγκόσμια οικονομική κρίση… Λες να είναι πραγματικά γουρσούζης ο Μητσοτάκης;
– Σε παρακαλώ, Χάρις, είπε η Μαρία. Μη γίνεσαι προληπτική. Και δεισιδαίμονας. Σαν αγράμματη… Φαντάσου σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες να είχαμε πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Θεός φυλάξοι! Θυμάσαι τα capital controls; Απαγορευόταν να κουβαλάμε στην τσέπη μας πάνω από ένα κατοστάρικο.
Τώρα, τουλάχιστον οικονομικώς, δεν πάμε και άσχημα. Γίνεται στήριξη των οικονομικώς αδυνάτων με μεγάλη προσοχή και σύνεση. Και με την συμφωνία και συνεργασία όλων των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την γνώμη του Μητσοτάκη την σέβονται όλοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
– Σε παρακαλώ εγώ, Μαρία. Και μη με αποκαλείς αγράμματη…
– Μμμμ! Και τι όνομα είναι αυτό που έχεις; Πώς είναι η γενική του ; Της Χάριτος; Εσύ απαιτείς, και στην γενική, της «Χάρις» να λέμε. Αντίο ελληνική γραμματική!
– Ε, μη μαλώνετε τώρα! προσπάθησε να τις ηρεμήσει η Ευτερπούλα.
– Καλέ, δεν βλέπεις; απάντησε η Μαρία. Οι οπαδοί του κόμματός της, και γενικώς οι αριστερίζοντες, απαιτούν, σ’ αυτή την κατάσταση του πολέμου και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ζούμε, να δώσει ο πρωθυπουργός επιδόματα, να αυξήσει μισθούς, να κάνει ελαφρύνσεις, να μειώσει φόρους, να χαρίσει οφειλές… Χουβαρνταλίκια δηλαδή.
Ας θυμηθούμε πόσο χουβαρντάς ήταν ο Τσίπρας, όταν κυβερνούσε εκείνος. Αλλά και στην εξωτερική πολιτική αριστεροί και αριστερίζοντες όλο τρικλοποδιές προσπαθούν να βάλουν. Καμιά λογική πρόταση στην Βουλή δεν κάνουν. Θέλουν, λένε, ιδίως τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ελλάδα να κρατά στάση ουδέτερη. (Ουδέτερη; Τέλος πάντων).
Χωρίς εξοπλισμούς και όπλα, χωρίς ξένες βάσεις, χωρίς συμμαχίες, χωρίς αποστολές βοήθειας… Και υποστηρίζουν ότι μόνο έτσι θα μπορέσει η χώρα μας να έχει ασφάλεια και να επιζήσει. Φαντάσου να μας κυβερνούσε σήμερα ο Κουτσούμπας ή ο Τσίπρας, σ’ αυτή την κατάσταση που ζούμε. Και να εφάρμοζαν τέτοια πολιτική… Δεν σκέφτονται ότι, εκτός από τον επικίνδυνο ουκρανικό πόλεμο, καραδοκούν και οι Τούρκοι από απέναντι. Θεός φυλάξοι!
Εκείνη την στιγμή η Χάρις, που έπινε νερό από το ποτήρι της, στραβοκατάπιε και άρχισε να ξεροβήχει έντονα. Και όλες τους σηκώθηκαν, την χάιδευαν και την χτυπούσαν ελαφρά στην πλάτη, για να συνέλθει. Και η Ευσεβούλα, καταγόμενη από οικογένεια ανθρώπων της εκκλησίας, παρεμβαίνοντας συμβούλεψε.
– Ας μη φιλονικούμε. Μόνο να προσευχόμαστε ο Θεός να δώσει σύνεση σ’ αυτούς που κυβερνούν την οικουμένη, ώστε να επικρατήσει «Επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Και η πολιτική συζήτηση τελείωσε.