– Ο Μητσοτάκης ξέρει να διοικεί. Ο Τσίπρας ξέρει να λέει ψέματα, είπε η Μαρία.
– Α! Είναι αριστοτέχνης ιδίως στις ψεύτικες υποσχέσεις ο Τσίπρας. Τον ξέρουμε. Τον δοκιμάσαμε. Μετά από τα προεκλογικά νταηλίκια του τότε– τα θυμάστε; – όταν έγινε πρωθυπουργός, παρουσιάστηκε αναποφάσιστος και ανίκανος. Και ανεπιθύμητος ανάμεσα στην παρέα των συναδέλφων του στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ανέτρεψε τότε, απροσδοκήτως, λαϊκές αποφάσεις με τα «ναι» και τα «όχι» του λαού για έξοδο από την Ε.Ε., τα έκανε θάλασσα… (Τον είχε μπερδέψει βέβαια και ο Βαρουφάκης με τις παράξενες θεωρίες του). Και στις επόμενες εκλογές απέτυχε παταγωδώς. Οπωσδήποτε είναι ανεπαρκής μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας. Και εξακολουθεί να δημιουργεί προβλήματα. Ο Μητσοτάκης αντιθέτως είναι από όλους αποδεκτός, όλοι υιοθετούν τις απόψεις του. Και τον χειροκροτούν, πρόσθεσε η Βούλα.
– Καλέ, Θεός φυλάξοι! Τι λόγια είναι αυτά; Έλληνες όλοι είμαστε. Το καλό της πατρίδας μας θέλουμε… διαμαρτυρήθηκε η Χάρις.
– Μερικοί όμως βάζουν το συμφέρον του κόμματός τους πιο πάνω από το καλό της πατρίδας τους. Δυστυχώς. Παράδειγμα τώρα, το κουτσομπολιό που έχει ξεσπάσει με τις παρακολουθήσεις πολιτικών. Τι ρεζιλίκια είναι αυτά! Θέλουν, με το κουτσομπολιό, να ρίξουν την κυβέρνηση. Ακόμη και τις κουτσομπόλες της γειτονιάς έχουν ξεπεράσει ορισμένοι αριστερίζοντες δημοσιογράφοι και πολιτικοί στις συζητήσεις τους, την στιγμή μάλιστα που η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τόσους κινδύνους και χρειαζόμαστε ομοψυχία, συμπλήρωσε η Βούλα.
Θύμωσε η Χάρις.
– Ο Τσίπρας, κυρία μου, φροντίζει για το δίκιο του λαού. Διαμαρτύρεται, διότι βλέπει ότι με την πολιτική του Μητσοτάκη οι πλούσιοι πλουτίζουν περισσότερο, ενώ οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι. Επικρατεί αδικία στην κοινωνία μας. Αυτό κυρίως θέλει να διορθώσει.
– Το να υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί μέσα σε μια κοινωνία είναι κάτι φυσικό. Αυτό ανέκαθεν υπήρχε και πάντοτε θα υπάρχει. Καμιά πολιτική δεν πρόκειται ποτέ να κατορθώσει να το εξαλείψει. Να γίνουν όλοι πλούσιοι είναι αδύνατο. Ο καλός πολιτικός μόνο ευκαιρίες για την εξάλειψη των μεγάλων διαφορών μπορεί να προσφέρει. Ευκαιρίες να ευημερήσει το σύνολο της κοινωνίας. Και να πλουτίσει ο καθένας τίμια και ανάλογα με την αξία του. Εξάλλου ο Μητσοτάκης είναι και τολμηρός, συνέχισε η Μαρία. Τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του μπροστά στο θράσος του Ερντογάν.
Ακούς εκεί! Τα μισά νησιά του Αιγαίου, τα πιο μεγάλα, είναι, λέει, τουρκικά. Ανήκουν, λέει, στην Τουρκία! Ο Μητσοτάκης του έκοψε τον βήχα. Ενώ ο Τσίπρας, πρωθυπουργός μας κάποτε, έχανε τα λόγια του μπροστά στον τούρκο πρόεδρο, όταν αυτός είχε επισκεφθεί την χώρα μας. Φοβισμένος στεκόταν μπροστά του.
Γλωσσοδέτη είχε πάθει ο δικός μας. Μόνο για τις παραβιάσεις στον εναέριο χώρο μας τόλμησε κάτι να ψελλίσει. Αλλά και σ’ αυτό τον αποστόμωσε ο τούρκος πρόεδρος. Κι ύστερα ο Ερντογάν πήγε στα Πομακοχώρια της Ξάνθης και πήρε το μικρόφωνο και έλεγε στους συγκεντρωμένους κατοίκους ότι είναι Τούρκοι. Και έπρεπε να είναι υπερήφανοι… Ενώ του είχε απαγορευθεί να κάνει συγκέντρωση και να μιλήσει από μικρόφωνο σε συγκεντρωμένους. Στα παλιά του παπούτσια έγραφε ο Ερντογάν τις απαγορεύσεις του Τσίπρα. Τσιμουδιά ο Τσίπρας.
-Αλήθεια, είναι ο Μητσοτάκης πιο ψηλός από τον από τον Ερντογάν; ρώτησε η Ευσεβούλα.
– Ευσεβία, σε παρακαλώ, πάψε να λες βλακείες… απάντησε νευριασμένη η Μαρία.
Και ύστερα απευθύνθηκε σ’ εμένα.
-Ε, κι εσύ! Τι μας κοιτάς χωρίς να μιλάς;
– Προτιμώ να είμαι ακροατής, απάντησα.