Στο καφενείο, ώρα εντεκάμισι πριν από το μεσημέρι, η συζήτηση ανάμεσα στα γεροντάκια είχε φουντώσει.
– Ο Ντόναλντ Τραμπ, έλεγε ο Χαρίλαος, με τα νταηλίκια του και με τους νταλγκάδες του, ο μασκαράς, βρήκε στο πρόσωπο του Ερντογάν τον όμοιό του. Νταής και παλαβός ο ένας, νταής και πονηρή αλεπού ο άλλος
=. Ο Τραμπ θαυμάζει και βοηθάει τον Ερντογάν στις πράξεις του, άλλοτε κάνοντας τα στραβά μάτια, άλλοτε ενισχύοντάς τον με ευνοϊκές αποφάσεις ή με παροχή σύγχρονου εξοπλισμού. Και παρουσιάζεται το παράξενο φαινόμενο, μέσα στην ίδια συμμαχία, στο ΝΑΤΟ (τι συμμαχία… κολοκύθια!) ο ένας σύμμαχος, η Τουρκία, να πολεμά τον άλλο σύμμαχο, την Ελλάδα, που τη βρίσκει ασθενέστερη. Και ο αρχηγός της συμμαχίας, ο Τραμπ, ενθουσιάζεται, αντί να ανησυχεί, και βραβεύει και ενισχύει τα νταηλίκια του Ερντογάν, γιατί τον βρίσκει άξιο παλικαρά και όμοιό του. Τέτοιους αρχηγούς κρατών θέλει αυτός.
Τολμηρούς και αποφασιστικούς. Και ο άλλος πονηρός, ο κοντοστούπης ο Πούτιν, ξανθόψειρα και αυτός, όπως και ο Τραμπ, εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να βάλει φιτίλια στον καβγά, υποστηρίζοντας μια τον ένα μια τον άλλο, ώστε να τσακωθούν οι σύμμαχοι και να διαλυθεί το ενοχλητικό ΝΑΤΟ. Να ωφεληθεί ο ίδιος. Η Τουρκία δεν μπορεί να χωνέψει ότι η Ελλάδα με τα νησιά της, δικαιωματικά, κάνει το Αιγαίο δικό της. Ενώ η ίδια, κράτος μεγάλο και δυνατό, οχταπλάσιο από την Ελλάδα, πνίγεται και δεν μπορεί να πάρει ανάσα από τη θάλασσα. Και χάνει και τον υποθαλάσσιο πλούτο του Αιγαίου.
– Λένε ότι ο Τραμπ τα βάφει τα μαλλιά του, για να δείχνει νέος… συμπλήρωσε ο Διονύσης.
– Παρατήρησες ότι την ίδια παλαβομάρα έχει και η άλλη, η τρίτη ξανθόψειρα του επιτελείου, ο Μπόρις Τζόνσον της Αγγλίας; Άκριτη και ανεξήγητη και αυτουνού η συμπεριφορά: έβγαλε τελικά την Αγγλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έδειξε πλήρη αδιαφορία, όπως και ο Τραμπ στη λήψη μέτρων εναντίον του κοροναϊού… Αφού κόντεψε να τα τινάξει και ο ίδιος… Ίσως το ότι μιλούν την ίδια γλώσσα, την αγγλική, τους κάνει «ομοιοπάλαβους»…
– Ρε παιδιά, ( οι γέροι αυτοαποκαλούνταν στο καφενείο, μεταξύ τους, παιδιά!) τι είναι αυτά που λέτε; Αυτοί είναι πολιτικοί, μυαλά γερά, όχι σαν τα δικά μας. Είναι εκλεγμένοι από εκατομμύρια ψηφοφόρους, για να κυβερνήσουν τις χώρες τους, χώρες δυνατές και πολιτισμένες, με μορφωμένους πολίτες… Δεν μπορεί να κάνουν όλοι τους λάθος στην εκλογή…
– Και οι πολιτισμένοι, Δαμιανέ, κάνουν λάθη. Και μερικές φορές πολύ μεγάλα, απάντησε ο Νικήτας.
Και η συζήτηση έκλεισε εκεί. Είχε μεσημεριάσει. Ώρα για το σπίτι. Σηκώθηκαν και έφυγαν όλοι μαζί. Και το καφενείο άδειασε. Ο καφετζής μάζευε τα ποτήρια.