Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν ομάδες, οι οποίες εδέσποζαν στο πρωτάθλημα επί δεκαετίες και τώρα βρίσκονται σε μεσαία επίπεδα ή και πιο κάτω ακόμη, ενώ άλλες ομάδες οι οποίες βάδιζαν προς εξαφάνιση, έχουν ανέβει σημαντικά στον βαθμολογικό πίνακα και μπορεί να καταλάβουν ακόμη και τις υψηλότερες θέσεις της βαθμολογίας.
Μήπως όμως αυτά είναι σημεία των καιρών και μπορεί τα φαινόμενα αυτά να εμφανιστούν και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα την πολιτική, δηλαδή οι μεγάλοι να τραβήξουν την κατηφόρα και οι μικρότεροι να ανέβουν μερικά σκαλοπάτια πιο πάνω. Κανείς δε γνωρίζει, διότι άλλες είναι οι βουλές των αρχόντων και άλλες των ψηφοφόρων οι οποίοι παίρνουν και την τελική απόφαση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Καλά θα κάνουν λοιπόν τα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα τα εμφανιζόμενα ως μεγαλύτερα, να προσγειωθούν στη νέα πραγματικότητα και να σταματήσουν να έχουν την έπαρση του νικητή, γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει και αν νομίζουν ότι έχουν τα σκυλιά δεμένα, αυτά σπάσανε τις αλυσίδες και αν δεν προσέχουν μπορεί ακόμη και να τους δαγκάσουν.
Επίσης οι ποδοσφαιριστές σε δύσκολες φάσεις του αγώνα προκειμένου να μη δεχτούν κάποιο γκολ, πετούν τη μπάλα στην εξέδρα, για ν’ αποφύγουν τα χειρότερα. Μήπως όμως και οι πολιτικοί δεν κάνουν το ίδιο, αφού όταν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ένα δύσκολο θέμα, το αναβάλλουν όσο μπορούν και όταν έρθει το πλήρες αδιέξοδο, τότε ενώ βρίσκονται ακόμη στα μέσα της βουλευτικής περιόδου, προκηρύσσουν πρόωρες βουλευτικές εκλογές και κάνουν το σταυρό τους να τις χάσουν, για να έρθει ο επόμενος, να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά; Το παράδοξο όμως είναι ότι μετά ασκείται και αυστηρή κριτική στο νέο ιδιοκτήτη της εξουσίας, γιατί δεν κάνει αυτά που οι ίδιοι δε μπόρεσαν να κάνουν.
Το έργο αυτό λοιπόν έχει παιχτεί αρκετές φορές, γιαυτό είναι επιβεβλημένο, αντί για προσφυγή σε εκλογές, οι οποίες δημιουργούν και τεράστιες δαπάνες στο Κράτος, να υπάρχει συνεργασία περισσοτέρων πολιτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας.
* Ο Ιωάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ