Χρόνια πολλά τα πλαστικά είναι εις τη ζωή μας
χρήσιμα είναι, μα κακό κάνει η υπερβολή μας.
Να κάνεις χρήση λογική και μέλημα να έχεις,
το περιβάλλον όπου ζεις κι εσύ να το προσέχεις.
Μη λέγεις, εγωιστικά, πως είν’ κληρονομιά σου,
σ’ αυτή τη γη θα ζήσουνε τα εγγόνια, τα παιδιά σου.
Νάυλον, κουτιά και πλαστικά πέφτουνε στα ρυάκια,
στη θάλασσα τα φέρνουνε βροχές και ποταμάκια.
Ρυπαίνονται οι θάλασσες κι οι οργανισμοί που ζούνε
μεσ’ το νερό της θάλασσας κίνδυνος να χαθούνε!
Και στο στομάχι φάλαινας, νεκρής στη Σαντορίνη,
σακούλα ευρέθη πλαστική, απ’ τη Θεσσαλονίκη!
Περιορισμό στα πλαστικά όλοι να προσπαθήσουν,
της φύσης την καταστροφή να την αποσοβήσουν.
Και τώρα μέτρα παίρνονται να σε περιορίσουν,
με φόρους και με πρόστιμα για να σε τιμωρήσουν!
Την ευκαιρία άρπαξαν, φόρο νέο να βάλουν
στις νάυλον που κάθε τι βάνουν σαν αγοράζουν.
Ίσως νά ’ταν καλύτερο και να καταργηθούνε
και όλοι τσάντες μόνιμες να χρησιμοποιούνε.
Θά ’ταν ακόμη πιο καλό ζεμπίλι* ή το δίχτυ,
αυτό που άλλοτε, θαρρώ, είχαν στο κάθε σπίτι.
Να πάψουμε τα πλαστικά, να χρησιμοποιούμε,
καφέδες κι αναψυκτικά σαν θέλουμε να πιούμε.
Καθένας κι ένα κουνενό* στην τσάντα να κρατάει
και τον καφέ με αήλαμο* θα πρέπει να ρουφάει!
Τα καλαμάκια πλαστικά πρέπει να τα ξεγράψεις,
ράπες* σταριού ή κριθαριού τώρα να δοκιμάσεις!
Παλιά νερό επίναμε από τ’ αρολιθάκια*,
με ράπες το ρουφούσαμε κι όχι με καλαμάκια!(πλαστικά)
Ακόμη και ο Κάρολος παράδειγμα μας δίνει,
χωρίς καλάμι είδαμε το fredo του να πίνει!
Και αν εσύ, παρ’ όλα αυτά, τα πόδια σου στυλώνεις,
δύο λεπτά στη ρουφηξιά το φόρο να πληρώνεις!
Κι οι φορομπήχτες, τι καλά(!!), φόρους κι άλλους ν’ αρπάξουν,
για νά ’χουν προεκλογικά, δωράκια να μοιράσουν!!!
ζεμπίλι= ψάθινο σακούλι με δύο λαβές για τα ψώνια
κουνενός= κύπελλο νερού αλουμινένιο, τσίγκινο ή εμαγιέ
αήλαμος= μονοετές φυτό με λεπτό και κούφιο κορμό
(αγγέλαμος αλλού)
ράπες= τα στάχυα των δημητριακών (στάρι, κριθάρι κ.ά.)
αρολιθάκια= μικροί λάκκοι πάνω σε βράχια, που γέμιζαν
από νερό βροχής.
Γεώργιος Εμμ. Αυγουστινάκης
Συνταξιούχος δάσκαλος