“Ο χρόνος αποτελεί την τετάρτη διάσταση του σύμπαντος” Αϊνστάιν
Οι συνειρμοί των σημειών oυρανού και γης, αναφορές στο σμίξιμο των εποχών, σε μια συνεχή μεταβολή της μουσικής έκτασης των ωρών στους αιθέρες.
Ταξίδι μέσα στον χρόνο, μέσα στις εκρήξεις φθοράς και γέννησης.
Οι συριγμοί των ραθύμων επαναφορών στα δυσθεώρητα ύψη του αοράτου.
Η νομοτέλεια στην εναλλαγή αρμονίας και χάους. Όταν σωματίδια εκτινασσόμενα από πυρήνες υλικής δομής, υπερβαίνοντας τις ταχύτητες τελειωμένων, ορίων μεταβαίνουν στις αντίστοιχες συμπεριφορές του χωροχρόνου. Τότε ο χρόνος πετά κι απλώνεται στις εσχατιές απείρου.
Και πέρα στα συμπαντικά τα άβατα ο παραμορφωμένος χρόνος, ωσάν τη μεταμορφωμένη μέδουσα, θα κλείνεται ερμητικά στ’ αόρατο καβούκι του μακρυά από τις καταγίδες κοσμικών εκρήξεων παρωχημένων άστρων.Οπότε θα σιγήσει η Πυθία προλέγοντας για τους ανθρώπους και θα αποχωρεί υποκλινόμενη σε μια μοναδική τριαδική αιωνιότητα, με συνιστώσες του παρελθόντα το μελλούμενο και τον παρόντα χρόνο.
Παλαίστρες των θεών και των ανθρώπων οι μαύρες στάσεις μεσ’ το χρόνο προσμένοντας και πάλι εκεί μιάς χαραυγής αχτίδα.
Τότε ο χρόνος θα βιώνεται κι εκεί που η ζωή κι ο θάνατος συγκλίνουν.
Και στις γαλήνιες τις υπέροχες τις ώρες θα συστέλλεται απρόσμενα και θα διαστέλλεται αβάσταχτα μεσ’ τις πικρές και άχαρες στιγμές του πόνου του μεγάλου.
* Η κ. Ειρήνη Κουτσαντωνάκη είναι μαθηματικός