22 Μαρτίου: Ημέρα αφιερωμένη στην πηγή της ζωής το «ΝΕΡΟ».
Ένα από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης: Τη φωτιά, τον αέρα, τη γη και το νερό.
Εμείς οι μεγάλοι στην ηλικία έχουμε μολύνει τα τρία, χρησιμοποιώντας το τέταρτο, τη φωτιά, πολλές φορές στις διάφορες μορφές της, για να καταστρέψουμε τα πάντα, λησμονώντας ότι το μόνον στοιχείο που θα σώσει τον πλανήτη και θα δαμάσει τη φωτιά είναι το νερό, το οποίο βέβαια σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρέφει τα πάντα αν δεν λάβουμε, προνοητικά, τα απαιτούμενα μέτρα.
Στις κλιματικές συνθήκες, που αντιμετωπίζουμε σήμερα, καλούμεθα όλοι να παίξουμε τον ρόλο μας. Ένας από τους ρόλους αυτούς είναι η σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών σχετικά με τη συμπεριφορά τους στο νερό και τη λελογισμένη χρήση αυτού!
Σε όλους μας χρειάζεται η επικράτηση της λογικής και της ηθικής υποχρέωσης για την επιβίωση όλων των συνανθρώπων μας πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Μελετώντας τα συγκλονιστικά στοιχεία της UNICEF παρατηρούμε ότι καθημερινά πεθαίνουν 6.000-6.500 παιδιά από έλλειψη νερού, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή του.
Επίσης το 40% των κατοίκων του πλανήτη δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ το σπουδαίο για μας τους Έλληνες είναι ότι κινδυνεύει ο υδροφόρος ορίζοντας της Ελλάδας μας!
Ειδικότερα εδώ στο νησί μας, την όμορφη Κρήτη, που τις τελευταίες ημέρες τόσες πολλές συζητήσεις, συμβούλια, μελέτες κλπ κλπ πραγματοποιούνται για την αντιμετώπιση της επερχόμενης λειψυδρίας.
Η παγκόσμια ημέρα λοιπόν του νερού κανονικά πρέπει να γιορτάζεται με χαρμόσυνο και εναγκαλιστικό τρόπο από όλους τους λαούς της Υφηλίου, ιδίως μεταξύ των λαών εκείνων που υπάρχουν διασυνοριακοί υδάτινοι πόροι οι οποίοι πρέπει να ενεργούν ως μια ενωτική δύναμη μεταξύ αυτών των λαών, τηρώντας την όποια διεθνή συμφωνία και όχι ως αιτία πολέμου και καταστροφής.
Στο πλαίσιο αυτό κινούμενος σήμερα (Παγκόσμια Ημέρα Νερού) και αφορμή λαμβάνοντας από μία ημερίδα υδάτινων πόρων την οποίαν παρακολούθησα, συνέταξα ένα φυλλάδιο, σχετικό με το νερό, το οποίον απευθύνεται στα παιδιά.
Πάντα είχα μέσα στο μυαλό μου ότι πρέπει να γράψω κάτι σχετικό με το νερό για τα παιδία.
Και αυτό όχι γιατί δεν ξέρουν τη χρησιμότητα ή τη γενική αξία του νερού, αλλά γιατί αυτά θα αντιμετωπίσουν ίσως τα προβλήματα που επιφέρει η έλλειψή του, η οποία όλο και πλησιάζει, αν αναλογιστούμε την τεράστια κλιματική αλλαγή που επέρχεται στον πλανήτη μας κάθε χρόνο.
Και όσο λιγότερο χιόνι πέφτει και όσο συντομότερα λιώνει και οι παγετώνες υποχωρούν κατά 10-60 μέτρα κάθε χρόνο, τόσο απειλούνται τα αποθέματα του νερού και των τροφίμων για το 40-50% του πληθυσμού της Γης.
Τα παιδιά έχουν την ζωή μπροστά τους και
πρέπει να την χαρούν
χωρίς προβλήματα και πάθη
για να είναι ο δρόμος
της ζωής τους,
ανοιχτός με σκέψη,
δίχως λάθη!
Λάθη για τα οποία πολλές φορές μετανιώνουμε όλοι μικροί, μεγάλοι, αλλά είναι πλέον αργά!
Για να μην είναι λοιπόν αργά, πρέπει τα παιδιά να βάλουν μέσα στην καρδιά τους την πηγή της ζωής, το ΝΕΡΟ. Γιατί πραγματικά είναι πηγή της ζωής αφού μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει χωρίς φαγητό (εμείς οι μεγαλύτεροι το γνωρίζουμε, επειδή περάσαμε από τη μέση της στράτας, που λέγεται φτώχεια), πάνω από ένα μήνα, αλλά χωρίς νερό όχι παραπάνω από 10 ημέρες.
Ως ενεργοί πολίτες βιώνουν την επικρατούσα σημερινή κατάσταση, έχουν τις φοβίες τους, τις ανησυχίες τους και τους προβληματισμούς τους, όχι μόνον για το παρόν, αλλά κυρίως για το μέλλον. Αυτό το μέλλον προσπαθούμε εμείς οι μεγαλύτεροι να τους εξασφαλίσουμε.
Άλλος προσπαθεί για την αποφυγή από εξαρτισιογόνες ουσίες, άλλος από τις παράνομες σχέσεις, άλλος από την κακή συναναστροφή και άλλος από την έλλειψη των απαραίτητων στοιχείων που χρειάζεται η ζωή μας.
Ένα λοιπόν απαραίτητο στοιχείο για την επιβίωσή μας είναι το νερό!
Ας το προστατέψουμε, γιατί το αξίζει αφού είναι πηγή της ζωής μας.
Όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, κάναμε μπάνιο το καλοκαίρι στις Κολύμπες, στους ποταμούς, στους οποίους έρρεε άφθονο και γάργαρο νερό.
Σήμερα στον ίδιο τόπο, την ίδια εποχή, ο ίδιος άνθρωπος πήγε για να ιδεί και να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια και δεν υπάρχει, όχι μόνον νερό, αλλά ούτε ο ποταμός, ούτε η μάνα του νερού, δηλαδή από εκεί που έβγαινε κάποτε άφθονο κρυστάλλινο νερό, το οποίο δεν κυκλοφορούσε σε πλαστικά ή γυάλινα μπουκάλια.
Σκέφτηκα λοιπόν: «Γιατί αυτή η στέρεψη;» και ως εκ του η εγκατάλειψη και η ερήμωση του πάλαι ποτέ πανέμορφου, δροσιστικού και μαγευτικού τοπίου, όπως το έβλεπαν και θαύμαζαν τα παιδικά μου μάτια:
Πού είναι το κάλλος της φύσης εκείνης;
Πού είναι η περιοχή, που άλλοτε έσφυζε από ζωή και δραστηριότητα;
Κάποιος λόγος υπάρχει, είπα!
Η έλλειψη του νερού η οποία οφείλεται στην έλλειψη βροχοπτώσεων; Ναι! Στην αλλαγή των εποχών, που χιόνια δεν υπάρχουν και το Φλεβάρη περπατάς γυμνός απ την πολλή την κάψα; Ναι!
Μήπως και στην αλόγιστη χρήση από εμάς; Ναι!
Περπάτησα ώρες πολλές και ξάφνου συναντώ ένα μικρό-μικρό ρυακάκι, απομεινάρι του καιρού, με λιγοστό νεράκι, κελαρύζοντας η ηχώ του ωσάν να μου έλεγε, νομίζοντάς με ακόμη παιδί!
Αγαπημένο μου παιδί, καλό μου φιλαράκι, να σου συστηθώ;
Με βλέπεις λιγουλάκι με ξέρεις όμως! Είμαι το νερό!
Μα «θα πεις το νερό νεράκι» αν με αφήσεις, κι εμένα, να χαθώ.
Και συνέχισε να μου διηγείται…
Γεννήθηκα όταν γεννήθηκε η γη!
Αγάπησα και αγαπώ, προστάτευσα και προστατεύω όλα τα πλάσματα της γης.
Εκατομμύρια χρόνια ζω και χαίρομαι, με χαίρονται, όπως με χαίρεσαι κι εσύ.
Μα πρέπει να συνεχίσω να ζω για να δίνω ζωή, πολλά-πολλά χρόνια ακόμη…
Σ’ όλους αυτούς που θα ’ρθουνε στη γη·
Στα παιδιά σας και στα παιδιά των παιδιών σας και στα παιδιά των παιδιών των παιδιών σας…
Όμως πολλοί, απερίσκεπτα, με σπαταλούν -όπως μαθαίνεις στο σχολειό- δεν μ’ αγαπούν…
Και «θα πουν το νερό νεράκι» αν με αφήσουν να χαθώ.
Γι’ αυτό και σε θερμοπαρακαλώ…
Επειδή γεννιέμαι κάθε μέρα, προστάτεψέ με.
Επειδή πέφτω από ψηλά, βοήθησέ με.
Επειδή ανεβαίνω παντού να δώσω δροσιά, υποστήριξέ με.
Επειδή μπαίνω άφθονο στο σπίτι σου, καλωσόρισέ με
Κι αφού πολλοί δεν με υπολογίζουν, μίλησέ τους εσύ για την αξία μου.
Γιατί ένα παιδί μπορεί να λέει πάντα την αλήθεια!
ΑΓΑΠΩ όλα τα δημιουργήματα του Θεού: τους ανθρώπους, τα ζώα, τα δέντρα, τα φυτά.
Για όλους σας τρέχω παντού…
Γιατί είμαι:
- Το νάμα
- Το ποτάμι, η θάλασσα, η λίμνη, η βροχή.
- Η ανάσα της γης.
- Η πηγή της ζωής.
- Η χαρά της δημιουργίας.
- Της βάφτισής σου το νερό.
- Το μέσο που: θρέφει, ζωογονεί, θεραπεύει, προστατεύει, ψυχαγωγεί…
Γι’ αυτό:
- Δεν αφήνουμε ποτέ τις βρύσες ανοιχτές.
- Δεν σπαταλούμε ποτέ άσκοπα το νερό σε παιχνίδια, σε πλύσιμο ποδηλάτου, αυτοκινήτου κλπ.
- Υπενθυμίζουμε στους άλλους ότι η βρύση στάζει.
- Φυτεύουμε φυτά που θέλουν μικρές ποσότητες νερού για πότισμα.
- Χρησιμοποιούμε το σύστημα σταγόνων για τους κοινόχρηστους χώρους.
Γενικά: Προσπαθούμε να κάνουμε μεγάλη οικονομία στη χρήση του πολύτιμου αυτού αγαθού, του νερού.
Πιστέψτε βαθειά στην πηγή της ζωής και φωνάξτε δυνατά: «Προστατεύω το νερό γιατί θέλω και μπορώ!»
- Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί επιμένετε να υπενθυμίζετε στα παιδιά ότι:
- Το ΝΕΡΟ…
- Είναι ανθρώπινο δικαίωμα!
- Είναι κοινό αγαθό!
- Είναι δημόσιο αγαθό!
- Να το προσέχουμε για να το έχουμε!
- Η επανάληψη φέρνει αποτελέσματα!