Στον Σαρωνικό βούλιαξε, στα καλά καθούμενα, το δεξαμενόπλοιο ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ (τι αθώο όνομα!) Πλημμύρισε πετρέλαιο η θάλασσα. Ψοφούν ψάρια, καβούρια, θαλασσοπούλια… Μεγάλη οικολογική καταστροφή. Πλήγμα σε ψαράδες, παραλιακές ταβέρνες, πλαζ, ξενοδοχεία, στον τουρισμό… Εφημερίδες: «Ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής κατέβηκε να κάνει αυτοψία με σκάφος του Λιμενικού σε παράκτιες περιοχές από τον Πειραιά έως τον Φλοίσβο».
Δηλαδή «να δει» την κατάσταση, να ζυγίσει τα γεγονότα, να πάρει αποφάσεις και να εκδώσει διαταγές. Και έπρεπε να δράσει αστραπιαίως, για να προλάβει την καταστροφή. Τι ειρωνεία! Πώς είναι δυνατόν;
Δεν κατηγορώ τον ίδιο τον κ. Κουρουμπλή. Τον σέβομαι και τον θαυμάζω για το κουράγιο του και τις ικανότητές του. Παρ’ όλη την αναπηρία του δεν έμεινε στο περιθώριο, αλλά κατόρθωσε να ανέβει στα ύπατα αξιώματα. Ο ίδιος κάνει ό, τι μπορεί. Και δεν αμφιβάλλω για την εργατικότητά του και την αγάπη του προς την πατρίδα μας. Και για την αξία του.
Αλλά κατηγορώ τον πρωθυπουργό μας που χωρίς να το καλοσκεφτεί (μήπως σκέφτηκε και τίποτε σωστό μέχρι τώρα;) τον διόρισε υπουργό σε ένα υπουργείο που θέλει μάτια ορθάνοιχτα.
Όπως εγώ δεν μπορώ να γίνω τραγουδιστής, γιατί δεν έχω καλή φωνή, έτσι και ο κ. Κουρουμπλής δεν μπορεί να είναι Υπουργός Ναυτιλίας, γιατί δεν έχει το φως του. Αυτή είναι η δική μου γνώμη. Ο κ. Τσίπρας ας τον διόριζε υπουργό Παιδείας ή Δικαιοσύνης… Όμως Ναυτιλίας!
Άνθρωπος με αναπηρία τέτοια, για να είμαστε ειλικρινείς, δυσκολεύεται να κουμαντάρει τον εαυτό του. Πώς να κουμαντάρει ένα ολόκληρο Υπουργείο; Πρέπει άλλος να του λέει τι βλέπει, να του διαβάζει έγγραφα, να γράφει πιθανώς με υπαγόρευση τις διαταγές του… Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά να γίνονται ταχέως και πάντοτε με το σύστημα braille.
Άλλος να τον οδηγεί στην Βουλή, στην αίθουσα συνεδριάσεως, στο γραφείο του, στην τουαλέτα, στον νιπτήρα…
Φαντάσου να γινόταν και κανένας πόλεμος στο Αιγαίο (φτου στον κόρφο μας!).