Οι Σκοπιανοί είναι απόγονοι των Σλάβων, είναι σλαβικός λαός με τη δική του ιστορία και γλώσσα. Οι Σλάβοι ήρθαν από τις Β.Α. ευρωπαϊκές χώρες στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ. Μαζί με αυτούς τότε ή και αργότερα ήλθαν Βούλγαροι, Αλβανοί κ.ά.
Οι Σλάβοι ως γεωργοί και κτηνοτρόφοι επροχώρησαν σιγά-σιγά και εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο. Η επίδρασή τους και η απορρόφηση των Ελλήνων ήταν κατά τον Γερμανό Fallmerayer (Φαλμεράγερ) τόσο σημαντική που κατέληγε στο συμπέρασμα το 1830 ότι “στις φλέβες των νεοελλήνων δεν ρέει ούτε μία σταγόνα ελληνικό αίμα”
. Και τα λέμε αυτά ο Φαλμεράγερ όταν πολλοί Ευρωπαίοι είχαν υποστηρίξει τον αγώνα των Ελλήνων το 1821 για την απελευθέρωσή τους από τους Τούρκους. Η θεωρία αυτή του Φαλμεράγερ δεν επέζησε γιατί οι νεοέλληνες απεδείχθησαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων από ιστορικούς, γλωσσολογικούς, λαογραφικούς, αρχαιολογικούς μυθολογικούς κ.ά. λόγους (θυμηθείτε τη Γοργόνα αδελφή του Μ. Αλέξανδρου που ρωτούσε τους ναυτικούς: Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος; Εάν έλεγαν ΝΑΙ το πλοίο συνέχιζε το ταξίδι του. Εάν έλεγαν ΟΧΙ, η Γοργόνα εφουρτούνιαζε το πέλαγος και τους έπνιγε).
Η Μακεδονία ως γεωγραφικός χώρος και οι κάτοικοί της ως Μακεδόνες, υπήρχε από τα χρόνια του Ομήρου (7ο αιώνα π.Χ.) Ο Μ. Αλέξανδρος (356-323 π.Χ.) ήταν μαθητής του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη που και αυτός ήταν Μακεδόνας.
Ο Μ. Αλέξανδρος είναι παγκοσμίως σήμερα γνωστός ως Έλληνας και ότι διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές σε όλη τη σημερινή Μακεδονία από τον καθηγητή μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστημίο Θεσσαλονίκης Μανώλη Ανδρόνικο το 1977 έφεραν στο φως την περίφημη χρυσή λάρνακα με τα οστά του Φιλίππου Β’, πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου. Η λάρνακα από χρυσάφι 25 καρατίων έχει βάρος 8 κιλών.
Η χρυσή λάρνακα και πιο πολύ οι σπασμένες μαρμάρινες στήλες με τα ελληνικά γράμματα μαρτυρούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας δέκα αιώνες πριν έλθουν οι Σλάβοι (τρεις αιώνες π.Χ. και εφτά αιώνες μ.Χ.). Η Μακεδονία την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου είχε περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Βουλγαρία, στην Ελλάδα και τα Σκόπια. Οι γλώσσες που μιλούν οι σημερινοί κάτοικοι των περιοχών αυτών είναι αντίστοιχα η βουλγαρική, η ελληνική και η σλαβο-βουλγαρική των Σκοπίων.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Βούλγαροι διεκδικούν την ελληνική Μακεδονία για να έχουν διέξοδο στο Αιγαίο Πέλαγος. Οι Έλληνες μακεδονομάχοι αντιστάθηκαν και ο πόλεμος των Βουλγάρων απέτυχε. Ο Παύλος Μελάς και ο Γεώργιος Κατεχάκης υπήρξαν από τους ηγέτες αυτού του αγώνα. Το 1919 με τη συνθήκη του Νεϋγύ (29-11-1919) παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα το 51,57%, στη Σερβία το 38,32% και στη Βουλγαρία το 10,11% από το σύνολο του Μακεδονικού χώρου (Τάσος Ηλιαδάκης: «Από το Μακεδονικό στη νέα τάξη και το Σκοπιανό». Αθήνα σελ. 37).
Όλο τον 20ο αιώνα οι Γιουγκο-σλάβο-σκοπιανοί δημιουργούσαν προβλήματα σχετικά με τη Μακεδονία. “Τα Σκόπια γεωγραφικά εκπροσωπούν το αποσχισθέν κομμάτι της Γιουγκοσλαβίας με το αρχικό όνομα Βαρδάρσκα που επί των ημερών του Τίτο (1892-1980) και του Στάλιν (1878-1953) μετονομάστηκε σε Μακεδονία για λόγους σκοπιμότητας ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της ΕΣΣΔ στα Βαλκάνια. Η γεωγραφική αυτή περιοχή, που άλλοτε ήταν μέρος της Μακεδονίας του Φιλίππου, αποτελείται κυρίως από τις επαρχίες της Παιονίας και της Δαρδανίας” (Ηλίας Σταμπολιάδης:
”Ο Εθνικός συμβιβασμός και η προδοσία”. Εφημ. Πατρίς 4-2-2019). Το 1992, η κυβέρνηση του μακαρίτη Κ. Καραμανλή και όλη η αντιπολίτευση αποφασίζουν ότι η λέξη Μακεδονία δεν μπορεί να υπάρχει στην ονομασία της γειτονικής χώρας. Το 1994 η κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, για την αδιάλλακτη στάση των Σκοπίων (π.χ. χρήση του ήλιου από τη χρυσή λάρνακα της Βεργίνας ως εθνικής τους σημαίας κ.ά.) αποφάσισε οικονομικό αποκλεισμό (βλ. Τάσος Ηλιαδάκης, όπου παραπάνω σελ. 362).
Το 2008 ο Κ. Καραμανλής (ο νεότερος) απέστρεψε την είσοδο της ΠΓΔΜ (πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας) στο ΝΑΤΟ επειδή δεν είχε ξεκαθαριστεί ακόμη το όνομα αυτής της χώρας (εφημ. Παραπολιτικά 20-1-2018 και Ηχώ της Βιάννου, Ιανουάριος 2018 άρθρο του Πέτρου Μηλιαράκη).
Τελικά τον Ιούνιο του 2018 η κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα παραχώρησε τη λέξη Μακεδονία για την ονομασία της χώρας των Σκοπίων. Ένας βουλευτής μάλιστα της κυβέρνησης Τσίπρα, ο κ. Φίλης “τόλμησε να ξεστομίσει μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ότι η Μακεδονία δεν ήταν ποτέ Ελληνική” (Εφ. Πατρίς 4-2-2019 άρθρα των κ.κ. Ηλία Σταμπολιάδη και Χαράλαμπου Παπαδόπουλου).
Η γελιογραφία του κ. Πετρόπουλου από την Εφημ. Τα Νέα 14-6-2018 δείχνει τις απαιτήσεις των γειτονικών λαών από τη Μακεδονία του Μ. Αλεξάνδρου. Δυστυχώς για μας τώρα οι Σκοπιανοί πέτυχαν στην απαίτησή τους.
Αυτά τα λίγα από τα πολλά της Ιστορίας των σλαβο-βούλγαρων της Μακεδονίας των Σκοπίων.
Για τη γλώσσα αυτού του λαού (όταν πρωτοήλθαν οι Σλάβοι του 6ου και 7ου αιώνα μ.Χ.) που κατοικούσε στη Μακεδονία να πούμε ότι ήταν η Ελληνική (Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία). Οι Σλάβοι σιγά-σιγά εκχριστιανίστηκαν από δύο μοναχούς τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο τον 9ο αιώνα. Το αλφάβητο της γλώσσας των λέγεται Κυριλλικό και προέρχεται ως επί το πλείστον μορφολογικά από παραλλαγμένη μορφή των κεφαλαίων γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου.
Η σημερινή γλώσσα των Σκοπιανών είναι βουλγαροσερβική. Το λόγο γι’ αυτήν έχουν κυρίως μόνο οι γλωσσολόγοι. Θα περιορισθώ μόνο στο μεγάλο μας γλωσσολόγο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γεώργιο Μπαμπινιώτη. Ο κ. Μπαμπινιώτης με τρία δημοσιεύματά τους στις εφημερίδες: Τα Νέα 6-6-2018, Νέα Κρήτη 7-6-2018, και Το Βήμα 10-2-2019 εκθέτει γενικά τις απόψεις του: Η γλώσσα των Σκοπιανών “είναι μια βουλγαροσερβική γλώσσα”).
Το 1977 σε μια διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στην Αθήνα επί πρωθυπουργίας Κ. Καραμανλή με αποκλειστικό αντικείμενο την τυποποίηση των γεωγραφικών ονομάτων των χωρών που δεν χρησιμοποιούν στη γλώσσα τους το Λατινικό αλφάβητο (όπως η Ρωσία, η Αραβικές χώρες, η Ινδία, η Ελλάδα κ.ά).
Μεταξύ των άλλων συζητήθηκε και η μεταγραφή του Κυριλλικού αλφαβήτου στα λατινικά. Αυτό οι Σκοπιανοί το θεώρησαν ως αναγνώριση της γλώσσας τους ως Μακεδονική. “Η Γλώσσα είναι ταυτότητα” υποστηρίζει ο κ. Μπαμπινιώτης.
Όταν λέμε Μακεδονική γλώσσα εννοούμε τη γλώσσα που μιλούν οι Μακεδόνες. Ποιοι Μακεδόνες όμως της εποχής του Μ. Αλέξανδρου, της εποχής των Σλάβων (Κυριλλικό αλφάβητο) ή της σύγχρονης Μακεδονίας; Οι Σκοπιανοί απόγονοι των Σλάβων αποκαλούν τη γλώσσα τους Μακεδονική, κακώς. Η γλώσσα τους εθνολογικά, ιστορικά, πολιτιστικά, γλωσσολογικά κ.λπ. είναι βουλγαροσερβική.
Βιβλιογραφία
1) Α. Βακαλόπουλος: Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Θεσσαλονίκη 1961.
2) Εν Εσόπτρω: Περιοδικό Απρίλης-Μάιος-Ιούνιος 2018. Ι. Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας.
3) Τ. Ηλιαδάκης: Από το Μακεδονικό στη νέα τάξη και στο Σκοπιανό, Αθήνα.
4) Κ. Παπαρρηγόπουλος: Επίτομη Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
5) Ν. Τζουγανάτος: Επίτομος Γενική Ιστορία, Αθήνα.
6) Α. VASILIEV: Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Αθήνα 1954.
7) Εφημερίδες…
*Ο Αντώνης Σοφουλάκης είναι συνταξιούχος πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Ιδρυτής του εξατάξιου ιδιωτικού Γυμνασίου Επισκοπής Πεδιάδος, δ/ντής της Σχολής Νηπιαγωγών Χανίων και της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου