Η λέξη κόμμα στην γλώσσα μας δηλώνει σημείο της στίξεως. Σημαίνει όμως και πολιτική παράταξη. Πολιτικές παρατάξεις στην σύγχρονη Ελλάδα έχομε αρκετές. Το ΚΚΕ είναι κόμμα παλιό, μικρό αλλά σταθερό. Χρόνια τώρα το βλέπομε να μένει το ίδιο, ούτε να μικραίνει ούτε να μεγαλώνει.

Μένει πεισματικά προσκολλημένο στην ίδια ιδεολογία, αν και η εφαρμογή της οδηγεί σε αποτυχία. Καμιά κομουνιστική χώρα δεν είδαμε να προκόβει ποτέ και πουθενά στην οικουμένη μέχρι τώρα. Όσες  χώρες  εφάρμοσαν τον κομουνισμό απέτυχαν οικτρά. Γενικός γραμματέας του είναι ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Παλαιότερα ήταν η Αλέκα Παπαρήγα.

Υπάρχουν και κόμματα μεταλλαγμένα. Τέτοιο είναι το σημερινό ΚΙΝΑΛ με προεδρίνα την Φώφη Γεννηματά. Πυρήνας του είναι το παλιό ΠΑΣΟΚ. Τώρα, έχοντας μαζέψει σκόρπια κομμάτια από  ‘δώ  και από ‘κεί, έχει πάρει το όνομα ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα μάλλον καινοφανές.

Είναι ένα κομμάτι που αποσπάστηκε από το ΚΚΕ και σήμερα έχει αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα. Κυβέρνησε τα τέσσερα τελευταία χρόνια την Ελλάδα. Όμως επειδή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τις υπερβολικές υποσχέσεις που προεκλογικώς είχε δώσει στον ελληνικό λαό, απέτυχε στις τελευταίες εκλογές.

Μένει όμως στην Βουλή ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αρκετά μεγάλη δύναμη. Υπάρχουν και τα εφήμερα κόμματα. Τέτοιο ήταν της Χρυσής Αυγής με αρχηγό του τον Νίκο Μιχαλολιάκο και με επικίνδυνες ακροδεξιές αρχές, το οποίο στις τελευταίες εκλογές απέτυχε και δεν μπήκε στην Βουλή.

Όμως τελευταία εμφανίστηκαν άλλα δύο μικρά κόμματα που μάλλον έχουν τα χαρακτηριστικά του εφήμερου. Το ένα είναι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, ο οποίος κέρδισε καπηλευόμενος την θρησκεία και την πατρίδα. Το άλλο είναι το ΜέΡα25 (Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής) του Γιάνη Βαρουφάκη, που μπήκε στην Βουλή υποσχόμενος απίθανες και επικίνδυνες οικονομικές ιδίως  αλλαγές.

Υπάρχει τελικώς και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, σταθερό, οργανωμένο, με αξιόλογα στελέχη, και υποσχόμενο λογικές μεταρρυθμίσεις, το οποίο φαίνεται να έχει και την υποστήριξη των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και της Αμερικής στο ΝΑΤΟ. Είναι κόμμα της δεξιάς, όπως λένε, που παλαιότερα λεγόταν ΕΡΕ και που κυβέρνησε αρκετές φορές την χώρα μας.

Σήμερα είναι πάλι το κυβερνών κόμμα. Προς το παρόν αναπτύσσει μεγάλη δραστηριότητα και σημειώνει αξιόλογες επιτυχίες. Πρόεδρός του είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός της χώρας μας. Σοβαρός, σεμνός, ικανός, δραστήριος, αεικίνητος, συνεπής και αξιοπρεπής.

Υπάρχουν και παλιά κόμματα που διαλύθηκαν και έσβησαν, όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, το κόμμα της αριστεράς του Φώτη Κουβέλη, η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη.             Όλα αυτά είναι τα κύρια πολιτικά κόμματα που τελευταία έπαιξαν κάποιο ρόλο, μικρό ή μεγάλο, στην διακυβέρνηση της  Ελλάδας.

Μιλώντας για κόμματα ας θυμηθούμε ότι στην γλώσσα μας υπάρχει και η λέξη κομμάτι που σημαίνει μέρος του όλου, αλλά έχει  και την έννοια του επιρρήματος «λίγο», π. χ.  είναι κομμάτι αψύς (=είναι λίγο νευρικός). Και τέλος υπάρχει και η λέξη κόμματος, που σημαίνει μεγάλο κομμάτι ή γυναίκα πολύ ωραία.

Ας μην ξεχνούμε την συνηθισμένη αναφώνηση των αντρών όταν αντικρίζουν μια πάρα πολύ ωραία γυναίκα  «Ποπό κόμματος!» Και εδώ θυμάμαι μια πολύ παλιά γελοιογραφία που έδειχνε έναν πολιτικό να περνά κρατώντας αγκαζέ τις δυο πανέμορφες κόρες του, την μια από τα δεξιά και την άλλη από τα αριστερά του. Και ένας πολίτης, κοιτάζοντάς τους, να λέει στον διπλανό του «Τον βλέπεις αυτόν τον πολιτικό; Στις εκλογές οπωσδήποτε θα κερδίσει, γιατί έχει την υποστήριξη δύο κομμάτων».