Το μεγαλύτερο προσόν ενός πολιτικού είναι η ικανότητα διαχείρισης κρίσεων. Πρόσφατα στην πολιτική συζήτηση μπήκε ο νεολογισμός «πρωθυπουργησιμότητα» που όσο και αν ψάξει κάποιος, ακόμα και σε σοβαρή πολιτική βιβλιογραφία, δεν υπάρχει.
Έχει μάλιστα ονομαστεί «πρωθυπουργησιμότητα», στο πόσα ένσημα έχει κάποιος ως κυβερνητικό στέλεχος. Περί «κυβερνησιμότητας» και «πρωθυπουργησιμότητας» λοιπόν ο λόγος… Ξέρετε ότι με αυτό το κριτήριο, το ΠΑΣΟΚ έχει αρκετό «απόθεμα», έχετε μετρήσει πόσοι για πολλά χρόνια, τέως υπουργοί και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κυκλοφορούν μεταξύ μας;
Όμως η ικανότητα διακυβέρνησης κρίνεται κυρίως σε περιόδους κρίσεων και στον τρόπο διαχείρισης αυτών των κρίσεων. Πάντα τα κόμματα και προτάσεις έχουν και προγράμματα, όμως εκεί που διακρίνονται οι ηγεσίες τους είναι η διαχείριση κρίσεων, οι επιλογές προσώπων και η αξιοποίησή τους.
Στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης το βράδυ των Ευρωεκλογών, στην ουσία βρέθηκε μπροστά σε μια εξελισσόμενη κρίση, που απρόκλητα ξεκίνησε πριν καν βγουν τα αποτελέσματα. Μια κρίση που αν βρισκόμασταν στην Λατινική Αμερική, θα την ονόμαζαν «προνουντσιαμέντο», όμως εδώ κάποιοι την ονόμασαν απόπειρα πολιτικού λιντσαρίσματος του Νίκου Ανδρουλάκη.
Αυτήν την εξελισσόμενη κρίση απέτρεψε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, από το να εξελιχθεί σε πραγματική κρίση και γι’ αυτό έδωσε αμέσως πολιτική απάντηση, αυτήν που οδηγεί σε λίγες μέρες στις διαδικασίες εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Μια σύγκριση με τα συμβαίνοντα στον ΣΥΡΙΖΑ αρκεί για να καταλάβει κανείς την διαφορά…
Όμως αυτή η απάντηση δεν παρέμεινε μόνη της, οι άψογες διαδικασίες που εξελίσσονται στην πορεία για την εκλογή και οι ρηξικέλευθες προτάσεις Ανδρουλάκη, είναι από όλους αποδεκτό, ότι προσθέτουν στο πολιτικό ενεργητικό του Ανδρουλάκη, αλλά και του ΠΑΣΟΚ.
Δεν θέλω να αναφερθώ σε όσους από τους συνυποψήφιους στις περιόδους κρίσεων απουσίαζαν, «μελετούσαν» βλέπετε για να ολοκληρώσουν το προσωπικό τους προφίλ, αλλά ούτε σε άλλους, που ελπίζω να σταματήσουν να συμπεριφέρονται με πολιτική μικρότητα.
Πρέπει επίσης να καταλάβουν ότι η πολιτική μικρότητα δεν επιβραβεύεται, τιμωρείται από τους πολίτες και κυρίως από την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ. Είναι ευκαιρία για όσους από τους ανθυποψήφιους του Νίκου Ανδρουλάκη, που έστω παρορμητικά ξεπέρασαν κάποια όρια, να αποδείξουν ότι είναι φορείς του πολιτικού πολιτισμού, που και αυτός βρίσκεται στο DNA του ΠΑΣΟΚ.
Πορευόμαστε για την 6 Οκτώβρη 2024, την πρώτη φάση για την εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τα μηνύματα από παντού δείχνουν πρώτο, στην ουσία νικητή, τον Νίκο Ανδρουλάκη. Είναι σαφής η ευθύνη και η πολιτική ωριμότητα των πολιτών που στηρίζουν τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Καλό είναι οι λοιποί υποψήφιοι, να μην χάσουν την ψυχραιμία τους και να μην εκτραπούν σε επιθέσεις, που θα τους ακολουθούν μετέπειτα και να συνεχίσουν την προσπάθειά τους μέσα σε όρια πολιτικής ευπρέπειας, να αντιληφθούν επίσης και να κατανοήσουν ότι προσπαθούν μέσα στα όρια του ΠΑΣΟΚ και εκεί οφείλουν να μείνουν.
Ακόμη να αντιληφθούν, ότι η προσπάθεια δεν είναι για να προσθέσουν κάτι στο προσωπικό τους βιογραφικό, είναι για το ΠΑΣΟΚ, για την κοινωνική του βάση και τελικά στοχεύει στην ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, πάντα στην υπηρεσία της κοινωνίας των πολιτών της πατρίδας.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έθεσε τους όρους και το πλαίσιο αυτής της ιδιόμορφης εσωκομματικής προεκλογικής εκστρατείας, ας την σεβαστούν όλοι, διότι τελικά θα εγγραφεί συνολικά, όχι μόνο στο πολιτικό ενεργητικό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και του όλου ΠΑΣΟΚ.
Προχωρούμε υπεύθυνα μαζί με τον Νίκο Ανδρουλάκη κι εγώ μαζί, όπως οι περισσότεροι, όσοι όμως έχουν άλλη επιλογή, δικαίωμά τους, ας προχωρήσουν με ευπρέπεια, πολιτικό πολιτισμό, αλλά κυρίως με επιχειρήματα και διάλογο.
Ο Γιάννης Σουλαδάκης είναι πολιτικός μηχανικός, τ. μέλος Εκτελεστικού γραφείου ΠΑΣΟΚ, τ. υπουργός, τ. βουλευτής Επικρατείας, τ. ευρωβουλευτής