Ο Περικλής χαιρέτησε τον παππού του χαμογελώντας πονηρά. Είχε γυρίσει φρέσκος από την Αθήνα, όπου σπουδάζει, και ήρθε να τον δει. Τον αγαπά τον παππού του.
– Βλέπω πονηρό χαμόγελο. Καμιά περιπετειούλα πάλι;
Ο εγγονός έγνεψε καταφατικά. Είναι τεταρτοετής φοιτητής της Νομικής Σχολής. Όμορφο παλικάρι. Ψηλός, ξανθός, με γαλανά μάτια, ζωηρούλης, γεμάτος υγεία. Ξέρει να λέει πετυχημένα αστειάκια… Στις παρέες είναι περιζήτητος.
Στην Αθήνα περισσότερο γυρίζει με παρέες και λιγότερο παρακολουθεί μαθήματα. Έχει φιλεναδίτσες μπόλικες. Τις αλλάζει συχνά. Όχι προχωρημένα πράματα. Τις ερωτικές του περιπέτειες τις εξομολογείται στον παππού του, όποτε έρχεται στο Ηράκλειο. Όχι στους γονείς του.
Σ’ αυτούς δεν λέει τίποτε. Γιατί ο παππούς, αν και γέρος, έχει ανοιχτό μυαλό. Τα δέχεται αυτά και τα συζητά. Δεν τον μαλώνει. Απλώς συμβουλές του δίνει, που ο εγγονός τις βρίσκει σωστές, αν και συνήθως δεν τις ακολουθεί. Του είναι δύσκολο να τις ακολουθήσει. Οι πειρασμοί είναι μεγάλοι.
– Πρόσεξε μην παντρευτείς πολύ όμορφη γυναίκα.
– Γιατί, ρε παππού; Άσχημη να παντρευτώ;
Ο παππούς συνέχισε σαν να μην άκουσε την ερώτηση.
– Διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η όμορφη σύζυγος στο τέλος να σε κερατώσει.
– Δεν είναι όλες οι όμορφες ανήθικες…
– Είπα «υπάρχει μεγάλος κίνδυνος». Δεν είπα «οπωσδήποτε θα σε κερατώσει».
– Αυτό είναι προσβολή, αδικία για τις όμορφες κοπέλες…
– Είναι η πραγματικότητα.
– Δεν συμφωνώ…
-Τέλος πάντων. Όσα εδώ τώρα λέμε είναι μισοαστεία μισοσοβαρά. Μην τα παίρνεις τοις μετρητοίς. Μυαλό έχεις. Σκέψου και διάλεξε, όταν έρθει η ώρα. Προπαντός μην αφήσεις το αίσθημα να κυριαρχήσει και να βγει πάνω από την λογική. Αν και, στα νιάτα, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Ο γάμος είναι σαν κλήρωση λαχείου.
Παντρεύεσαι κάποιον άνθρωπο (αυτό ισχύει και για τον άντρα και για την γυναίκα) και δεν ξέρεις τι τελικά θα σου βγει. Ωραίος και καλός σου φαίνεται στην αρχή. Με τον καιρό όμως αποκαλύπτεται η πραγματική του φύση.
Μάλιστα με τον καιρό εμφανίζονται και κληρονομικές ασθένειες : διαβήτης, καρδιοπάθειες, ψυχικά νοσήματα… Δυστυχώς, ενώ η καλοσύνη φαίνεται από την αρχή, η κακία καλύπτεται και εμφανίζεται αργότερα. Όπως συμβαίνει και με την κληρονομική αρρώστια. Κατά κάποιον τρόπο, κλήρωση λαχείου καταντά τελικά ο γάμος.
Μπορεί να είσαι τυχερός, μπορεί και άτυχος. Και ακόμη πρόσεξε. Τα πλούτη δεν παίζουν και τόσο μεγάλο ρόλο στην ευτυχία της έγγαμης ζωής. Μπροστά σε έναν πλούσιο αλλά κακό σύντροφο, προτιμητέος είναι ο φτωχός και καλός.
– Εγώ την σύντροφό μου την θέλω πλούσια καλή και ωραία, απάντησε αστειευόμενος ο εγγονός.
– Δύσκολο. Σχεδόν ακατόρθωτο… απάντησε ο παππούς. Τέτοιοι χαρακτήρες είναι σπανιότατοι.
Ο Ηρακλής άκουγε τώρα προσεκτικά. Είχε σοβαρέψει. Θα μπορέσει άραγε να ακολουθήσει τις συμβουλές; Ο γάμος στην πραγματικότητα είναι μια τρέλα, μια κουτουράδα. Όποιος πολυσκέφτεται, πολυεξετάζει και πολυδιαλέγει, τελικά δεν παντρεύεται. Μένει μαγκούφης, γεροντοπαλίκαρο…