Η χώρα μας, χαρακτηρίζεται από τα χειρότερα μεγέθη και επιδόσεις στο επίμαχο θέμα της οικονομίας, αφού όπως εξελίσσεται η κατάσταση οδεύει ολοταχώς προς το θηριώδες και αμύθητο ποσό χρέους, σε απόλυτα πάντοτε νούμερα, των τετρακοσίων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με πολύ χαμηλότερο χρέος, όπως για παράδειγμα η γειτονική μας Ιταλία, ήδη άρχισαν να λαμβάνουν μέτρα για την οικονομική θύελλα που πλησιάζει αμείλικτη, προσπαθώντας να τιθασεύουν ποικιλοτρόπως τα ελλείμματα.
Ως γνωστόν, με δεδομένη και μόνο την πανδημία του κορονοϊού, τα παραπάνω ποσά ήδη πήραν την ανιούσα πορεία. Η Ελλάδα εδώ και δώδεκα χρόνια εισήλθε και επίσημα στον κυκεώνα της χρεωκοπίας, με τρία γνωστά μνημόνια που αναγκαστικά ακολούθησαν μαζί με τις αναπόφευκτες μειώσεις μισθών, συντάξεων και όλων των άλλων μέτρων που σημάδεψαν τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία με απώλειες αποθεματικών, αποταμιεύσεις ιδιωτών, κοκ.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, αρχίζουν να εμφανίζονται βαριά και σκούρα σύννεφα στον ορίζοντα που ολοένα και έρχονται κοντύτερα.
Ο πληθωρισμός αυξάνεται όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ζώνη, με άμεσες και δυσμενείς επιπτώσεις και χώρες και πολίτες. Αν οι τράπεζες αυξήσουν τα επιτόκια είναι προφανές ότι θα αρχίσει ταχύτερα η σχετική κατρακύλα.
Όμως, οι κυβερνώντες δείχνουν μάλλον αντίθετοι με όλα αυτά, ωσάν να μην αντιλαμβάνονται τι μέλλει γενέσθαι μοιράζοντας δεξιά και αριστερά ποσά και υποσχόμενοι συνεχείς παροχές και φοροαπαλλαγές, μειώσεις γονικών μεταβιβάσεων και όλα εκείνα που σίγουρα ευχαριστούν τα αυτιά και το θυμικό των πολιτών.
Ήδη με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού, ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά για όσους επηρεάστηκαν και αυτοί ήταν πράγματι πολλοί και σε αρκετά επαγγέλματα. Ίδια και απαράλλαχτη η συνέχεια λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και του επίμαχου ενεργειακού προβλήματος που επιδεινώθηκε έτι περαιτέρω, κάτι που αναμφίβολα θα συνεχιστεί για πολύ ακόμη.
Έτσι άρχισε και εξελίσσεται μια περίεργη κουλτούρα αποζημιώσεων για κάθε καταστροφή που ήθελε ενσκήψει!
Γίνεται πλημμύρα οι πολίτες ζητούν και απαιτούν αποζημίωση, γίνονται πυρκαγιές το ίδιο, κλείνει η Αττική Οδός από αιφνίδια χιονόπτωση και ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε αποζημιώσεις, αν και στην περίπτωση όπως ελέχθη θα επιβαρύνουν την εταιρεία που διαχειρίζεται την συγκεκριμένη οδό, βουλιάζουν σπίτια και οι κάτοικοι απαιτούν χρήματα, και δεν φαίνεται να σταματάει το σχετικό φαινόμενο εν όψει μάλιστα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης η οποία οσονούπω θα έρθει, κατά πάσα πιθανότητα, είτε ετούτο το φθινόπωρο είτε την επόμενη άνοιξη.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως και η αντιπολίτευση ουσιαστικά ωθεί με τον γνωστό της τρόπο την κυβέρνηση προς αυτή την πορεία και απαιτεί να δίδονται μεγαλύτερα ποσά σε κάθε μορφής αναξιοπαθούντες, γενικώς, όπως με αύξηση κατώτατων μισθών και διάφορες παροχές σε κάποια επαγγέλματα, και έτσι μάλλον δεν διαφαίνεται κάτι ελπιδοφόρο στον ορίζοντα.
Εάν συνεχιστεί αυτός ο κατήφορος των παροχών και ο παραλογισμός των απαιτήσεων, αναμφίβολα θα οδηγηθούμε εκεί όπου βρισκόμασταν πριν δέκα χρόνια, σε ένα ζοφερό μέλλον και μια κατάσταση που κανένας μας δεν θα ήθελε να ξαναζήσει, ίσως σε ένα τέταρτο και περισσότερο απεχθές μνημόνιο!
Τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας μας ουδόλως αναιρούν την δυσάρεστη πραγματικότητα. Η κυβέρνηση ελπίζει με την ανατέλλουσα τουριστική σεζόν να βελτιωθεί κάπως η κατάσταση και να αυξηθεί το ΑΕΠ της χώρας, ώστε το γνωστό κλάσμα χρέους προς ΑΕΠ να μειωθεί έστω και λίγο, αλλά η ωμή αλήθεια είναι πως σε απόλυτο νούμερο η χώρα βρίσκεται βαθιά χρεωμένη στους άτεγκτους δανειστές της. Μια χώρα με χρέος πάνω από το 200% του ΑΕΠ της, δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία αυτή χωρίς σφιχτούς κανόνες και επώδυνες επιπτώσεις για τους πολίτες.
Το γνωρίζουν ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών σχολών. Τα πολιτικά κόμματα της εποχής, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, οφείλουν να προσαρμοστούν στην δεινή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, με υπαιτιότητα όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, και να εγκαταλείψουν την εξαγγελία εντυπωσιακών παροχών, τις παράλογες υποσχέσεις που θυμίζουν σημαίνουσα ιδιότητα του ανεύθυνου λαϊκισμού και όλα αυτά που ακούμε κάθε λίγο και λιγάκι, από εδώ και από εκεί.
Όμως, τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτόν τον κόσμο και τίποτα δεν λησμονείται! Παροχές με δανεικά δεν είναι ελπιδοφόρα πραγματικότητα για τη χώρα! Όλα θα έρθουν μπροστά σε λίγο καιρό με τη χειρότερη εκδοχή, τουτέστιν με καινούργιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κάτι που θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο.
Οι μνήμες της προ δεκαετίας κατάστασης, είναι αρκετά επώδυνες για τους πολίτες! Οι πολιτικοί οφείλουν να εγκαταλείψουν τις όποιες ανευθυνότητες και τα εύκολα σκορπίσματα του δανεικού δημόσιου χρήματος με συνετή και κατάλληλη διαχείριση των οικονομικών της χώρας. Οι όποιες προεκλογικές παροχές, διδάσκει η πολιτική ιστορία και η πείρα, και τα γνωστά επιπόλαια και ανεκδιήγητα σλόγκαν του παρελθόντος και του μπαλκονιού, ουδέποτε βοήθησαν τις κυβερνήσεις!
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ