- Μα δε μου λες μπρε Κωνσταντή, να σε ρωτήξω μια ολιά;

– Να ρωτήσεις όσο θες Διογένη και πολύ περισσότερο.

– Να, ελέγανε μπρε πως το Κυριακώ του Γελάση… αλλά να μη λέμε ονόματα ενώ είχενε λέει πολλά λεφτά, την επόβγαλε ο άντρας στσης γιατί ήτανε λέει παρανοϊκιά. Ηντα ‘ναι κιονά; Και δεν την επάλευγε λέει ο μαυρομοίρης!

– Παρανοϊκός είναι, Διογένη, ο άνθρωπος ο οποίος παραλογίζεται. Το λέει και η λέξη. Δηλαδή παρά τη νόηση. Είναι μια ψυχική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ιδέες μεγαλομανίας, από μεγάλο εγωισμό κ.λπ. Οι σκέψεις, οι απόψεις του δεν συμβαδίζουν με τη λογική. Δεν παραδέχεται τις απόψεις των άλλων. Αντιδρά βίαια όταν οι άλλοι δεν συμφωνούν μαζί του, διότι αυτός τα ξέρει όλα!

– Ο,τι του κόψει δηλαδή! Ω, τσι κακομοίρηδες απού τον παλεύγουνε!..

– Ο,τι κι αν του λες, αυτός θα ισχυρίζεται το δικό του πάντα. Είναι αδύνατον να συνεννοηθείς μαζί του. Είναι κακόβουλος άνθρωπος, δεν μπορείς να τον ανέχεσαι ούτε λεπτό.

– Παναγία μου μπρε νάχεις τέτοιους ανθρώπους κοντά σου να τσι παλεύγεις ε; Και προπαντός στ’ αντρόυνο να΄ναι ο ένας παρανοϊκός! Ευτυχώς που εμένα το Αυγιωνιώ μου δεν είναι παρανοϊκό! Και δε μου λες, πώς γίνεται παρανοϊκός, γη απού το σπόρο εξαρτάται;

- Μάλλον ό,τι σπείρεις Διογένη θερίζεις. Ολα ξεκινούνε από το σπόρο. Εξαρτάται μετά… από το χωράφι και από τις … καιρικές συνθήκες, πόσο λιγότερος, ή περισσότερο παρανοϊκός θα γίνει ο… σπόρος.

– Και δε μου λες μπρε, ο παρανοϊκός δεν μπορεί να διορθωθεί με το καλό;

– Αυτός Διογένη ο άνθρωπος δεν συμμορφώνεται ούτε με το καλό ούτε με το κακό. Για να διορθωθείς, θα πρέπει να έχεις λογική, κρίση και συνείδηση που να παραδέχεσαι τα λάθη και την παρανόησή σου, διαφορετικά πως θ’ αλλάξεις;

- Μόνο ανέ μπάει στου γιατρού δηλαδή, να του δώσει πράμα γιατρικό… γη κοντό;

– Δε σηκώνει τίποτα Διογένη νομίζω. Η… ξεροκεφαλιά του, όπως είναι, και κάτι άλλες περιπτώσεις όπως, αρρωστημένη ζήλια, όπως ο σαδισμός, η υστερία, η διαστροφή κ.λπ. πιστεύω πως δεν θεραπεύονται με φάρμακα! Καλύτερα θα θεραπευτεί ο ψυχικά άρρωστος ο οποίος έχει κάπως κατανόηση της κατάστασής του και την πράξεών του παρά τους άλλους.

– Ναι, μαθές, ντα ετσά δεν ήτανε μια φορά ο μακαρίτης ο Νητικογιάννης και εγίνηκε καλά; Ναι Διογένη;

– Και ο ισχυρογνώμονας μπρε Κωνσταντή δεν αλλάζει και πολύ απού τον παρανοϊκό;

– Κάπως αλαφρότερο είναι αυτή η περίπτωση. Δεν είναι ψυχοπαθολογικό. Αυτός ισχυρίζεται πάντα τις απόψεις του με επιμονή και πείσμα, είναι δεν είναι σωστές.

– Μπουρμπαδοκέφαλος είναι δηλαδή! Να μου πεις και για το σαδιστή μια ολιά; -Σαδιστής είναι αυτός ο οποίος αισθάνεται ευχαρίστηση και ηδονή όταν βασανίζει τους άλλους. Τ’ αρέσει ο πόνος και το αίμα. Είναι μια γενετήσια διαστροφή κι αυτή. Κύριε ελέησον μπρε. Κι ήντα άνθρωποι είναι αυτοί; Ενα σε ρωτήξω και για τον υστερικό και δεν πειράζει;

– Ο υστερικός Διογένη είναι ο άνθρωπος που έχει νευρικές διαταραχές. Είναι μια δυσάρεστη κατάσταση. Εχει σπασμωδικές κρίσεις, κλάματα ή γέλια χωρίς αιτία, στριγγλιές!

– Α, κατάλαβα. Ετσά εσκλήριζε κι εμένα μια αίγα απούχα και ήταν ατζούμπαλη και δεεν τηνε πάλευγα! Ε, την κακομοίρα, υστερικιά πρέπει νάτανε!..

– Και ακόμη Διογένη, έχει υπέρμετρο εγωισμό, εγωκεντρικότητα, είναι άβουλος και εξαρτάται πιο πολύ από τους άλλους. Παρουσιάζεται περισσότερο στις γυναίκες…

– Για κιονά μαθές, είναι μερικές που γκρινιάζουνε και σκληρίζουνε οι καημένες!..