Μπαίνεις στο καφενείο, λες το “καλημέρα” γενικά, παραγγέλνεις τον κλασικό σου καφέ και κάθεσαι δίπλα στον φίλο σου. Η θέα είναι σχεδόν η χθεσινή, η προχθεσινή, μα… μόνο εικονικά. Τα γεγονότα τρέχουν, δεν είναι τα ίδια. Προφυλακίζεται ο Γιάννος Παπαντωνίου και η γυναίκα του. Ο λόγος είναι η δωροδοκία, η μίζα.
Και η κουβέντα απλώνεται άνετα με πολύ πάθος και αγριάδα. Σαν λίγο αργά μάς ήρθε αυτό το γεγονός. Ο Παπαντωνίου ήταν υπουργός πριν 15 χρόνια. Ήταν υπουργός μαζί με τον Α. Τσοχατζόπουλο που πέρασε το τεστ των φυλακών. Τόσα πολλά χρόνια χρειάστηκε η Δικαιοσύνη για μια αποκάλυψη διαφθοράς; Πολλά ακούγονται. 15 χρόνια και βάλε. Δικαιοσύνη με βήματα χελώνας. Τι γίνεται άραγε; Δεν τους ελέγχει κανείς τους υπουργούς.
Αυτό είναι ανήκουστο. Μόνο στα βαλκανικά μέρη είναι η παράδοση αυτή. Να το χαιρόμαστε. Η μίζα είναι χρήμα και ακίνητη περιουσία. Τόσα πολλά χρόνια τα κράτησε κρυφά το ζευγάρι αυτό; Τόσα κόμματα ήσαν στην εξουσία αυτά τα χρόνια. Κανένας υπάλληλος δεν διάβασε την ετήσια φορολογική δήλωση του Παπαντωνίου. Κρίμα, διότι και οι υπουργοί συμπληρώνουν κάθε χρόνο φορολογική δήλωση.
Ο υπουργός αυτός έχει ανοίξει φ’αλε΄π στη Δικαιοσύνη από το 2012. Πάλι αργά ακούγεται. Τόσα χρέη έχει ο Έλληνας, ενώ ο Παπαντωνίου έχει κερδίσει εκατομμύρια. Νόμπελ διαφθοράς, δίνει ο κόσμος άραγε; Μόνο έτσι μαζεύονται τόσα εκατομμύρια.
Η φτώχεια επισκέπτεται κάθε κατοικημένο σπίτι ενώ ο Παπαντωνίου τι μισθό έπαιρνε; Καταθέσεις στην Ελλάδα, στην Ελβετία, στηΓαλλία, παλάτι στην Κηφισιά, βίλα 4 εκατομμυρίων με θερμαινόμενη πισίνα. Τι να πει ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος που δεν γνωρίζουν γιορτές και βροχές; Ψηφίζει τον καλύτερο Έλληνα να τον εκπροσωπήσει στη Βουλή, να του πει τα παράπονά του, τις δυσκολίες του, τις αδικίες του. Δεν ζητάει πολλά ο απλός πολίτης, ο εργάτης. Εμείς τον ψηφίσαμε τον Παπαντωνίου.
Όμως το να μας κλέβεις αυτό παραπάει, αυτό είναι ο δούρειος ίππος στην προεκλογική εκστρατεία. Άλλα ακούσαμε. Δεν σου φτάνει η πολυτέλεια στην καθημερινότητά σου βρε υπουργέ – βουλευτή. Τόσα πολλά εκατομμύρια τι τα θες, βρε συμπατριωτάκι μας; Το χρυσό φέρετρο τι το χρειάζεσαι; Ο παράδεισος που θα μένεις αιώνια είναι ολόχρυσος. Και η κουβέντα απλώνει στο καφενείο. Μας έκλεψε ο Παπαντωνίου.
Εμάς που το ψηφίσαμε ολόψυχα ακούγοντας τις υποσχέσεις του, τους χαιρετισμούς και το πλατύ χαμόγελό του. Τι ωραίες μέρες προσφέρει η προεκλογική περίοδος! Μας κέρασε και μπύρες. Κουράστηκε ο άλλος χαμογελώντας και μιλώντας όπου πήγαινε. Μάζευε τα εκατομμύρια ο άλλος. Ο σοβαρός βουλευτής πρέπει να κουραστεί για τον λαό όταν μαζεύει τους ψήφους. Χορτάσαμε υποσχέσεις.
Και τώρα τι θα γίνει; Θα ξανάρθει να μας πει συγγνώμη για όλα αυτά; Δεν νομίζω. Μετά την έκτηση της ποινής μάλλονθα πει: «Ελα μωρέ λαέ. Ένα λαθάκι ήταν. Τα μηδενικά ήταν πολλά. Θα τα φτιάξουμε την επόμενη 4ετία». Και στο άλλο τραπέζι με τον πρωινό καφέ πρωταγωνιστεί ο Παπαντωνίου. Ξεχάστηκε το Μάτι και οι πολλοί τάφοι του. Η ζωή συνεχίζεται. Ο φυσικός νόμος αυτός είναι ασταμάτητος.
Σε ένα άλλο τραπέζι κάποιος βαράει δυνατά. «Η μίζα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά» λέει κάποιος. Εάν δεν τιμωρείται, θα επαναληφθεί, θα ξανασυμβεί, θα μας ξανακλέψουν. Και ο επόμενος υπουργός και ο επόμενος υπάλληλος θα έχουν μακρύ χέρι στο χρήμα του τίμιου εργάτη.
Όλοι ακούνε τον συγχωριανό τους και τον δικαιώνουν. Τι κόσμος είναι αυτός που έχουμε φτιάξει; Μερικοί κουβαλάνε το τριφύλλι για τα ζώα προς τον στάβλο και λίγοι κουβαλάνε τα κίτρινα πακέτα με τα εκατομμύρια προς τη Γαλλία. Μπράβο, βρε Παπαντωνίου.
Οι Έλληνες είναι πλούσιοι και εργατικοί, θα σκεφτεί ο Ελβετός και Γάλλος υπάλληλος στην τράπεζα. Μας «τιμά» αυτή η δική σου κίνηση. Γιατί κουράζεσαι έως στην Ελβετία, αφού έχουμε τις ελληνικές τράπεζες; Κάτι δεν ξέρω καλά εγώ ο αγρότης. Όμως, πού θα πάει; Θα τα μάθω με τον άλλο υπουργό. Μόνο αυτό που λέει η παράδοση το ξέρω και το λεώ καλά και δυνατά: Το ψέμα και το μαύρο χρήμα σού μεγαλώνει τη μύτη. Ρίξτε μια ματιά στο πορτραίτο του Παπαντωνίου και θα με πιστέψετε.