Την ώρα που κάποιοι ζουν το «απόλυτο ελληνικό οικονομικό θαύμα», όλοι εμείς οι υπόλοιποι που δεν πιστεύουμε στα «θαύματα» και πασχίζουμε να τα φέρουμε δύσκολα βόλτα, ζούμε καθημερινά έναν φρικτό εφιάλτη που απειλεί την ίδια μας την επιβίωση.
Την ώρα που ο «Economist», αναφερόμενος στη χώρα μας, μιλάει «για την καλύτερη οικονομία της χρονιάς που πέρασε», εμείς οι Έλληνες – «πληβείοι», που ξέρουμε πόσο δύσκολη ήταν αυτή η χρονιά, νιώθουμε πως κάποιοι μας κάνουν πλάκα ή απλώς μας δουλεύουν… «ψιλό γαζί».
Την ώρα που η κυβέρνηση – φροντίζοντας να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα ουσιαστικά προβλήματα που δεν μπορεί ή που δεν επιθυμεί η ίδια να επιλύσει – στρέφει την προσοχή της κοινωνίας στους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών, εμείς που μείναμε στα αζήτητα και στα ασυζήτητα «στη χώρα των θαυμάτων» όπου ζούμε, νιώθουμε κάπως σαν να έχουμε κι εμείς παντρευτεί, όχι όμως με γυναίκα ούτε και με άνδρα, αλλά με μια ιδιόμορφη «νύμφη», ζόρικη, σπάταλη, εξοντωτική και δαγκανιάρα. Και το όνομα αυτής «Ακρίβεια». Παντρευτήκαμε την… ακρίβεια. Γάμος με το στανιό ένα πράγμα, αλλά με μεγάλες τιμές! Πόσο μεγάλες; Ψάξε τις καθημερινά στα ράφια των σούπερ μάρκετ ή μάλλον κυνήγησέ τις, γιατί ανεβαίνουν πιο γρήγορα κι από τον πυρετό…
Έτσι, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε, βρεθήκαμε παντρεμένοι με την ακρίβεια.
Σαν να έχουμε συνάψει κάποιο σύμφωνο συμβίωσης μαζί της, χωρίς καν όμως να θυμόμαστε πως το έχουμε υπογράψει. Αν και μια «τζίφρα» τη βάλαμε σε αυτό το «σύμφωνο συμβίωσης» – μεγαλοπρεπώς μάλιστα – τον περασμένο Ιούνη πάνω σε κάποια «λευκή επιταγή», αλλά δεν καταλάβαμε μάλλον τότε τι υπογράφαμε. Που θα πάει όμως. Αργά ή γρήγορα, θα το καταλάβουμε! Εκεί που το καταλαβαίνουν όλοι οι «κακοπαντρεμένοι», όταν δηλαδή φτάνουν στον πάτο του βαρελιού με το μέλι…
Κι αν ο ρόλος της «κουμπάρας» σε τούτο τον ιδιότυπο γάμο, δικαιωματικά ανήκει στην κυβέρνηση, ο ρόλος του «Ησαΐα» ταιριάζει γάντι στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Έτσι κι αλλιώς, το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά αυτά τα κόμματα που περιχαρακώνονται στον μικρόκοσμό τους – εκτός από το να αλληλοσπαράσσονται, να διασπώνται και να κατακερματίζονται – είναι να χορεύουν στους ρυθμούς της «κουμπάρας», και σε κάθε «παραγγελιά» της, να την παρακολουθούν αμήχανα να χορεύει ολομόναχη πάνω στην «πίστα», αν και οι προφητείες τους επαληθεύονται για το δυστοπικό μας μέλλον…
Ας δούμε όμως τι «πράμα» πήραμε εμείς οι «σώγαμπροι» σε τούτο τον ζόρικο «γάμο» και για ποια ακριβώς «προίκα» μιλάμε:
Στην αρχή μας είπανε πως η «κοπελιά» είναι «ξενομπάτισσα» και εμείς θαρρούσαμε πως είναι Ευρωπαία, Αμερικάνα, Ασιάτισσα με εξωτικά χαρακτηριστικά. Γρήγορα όμως καταλάβαμε πως είναι βέρα Ρωμιά. Παπούτσι από τον τόπο μας. Αθηναία, Σαλονικιά, Μωραΐτισσα, Κρητικοπούλα. Η απρόσκλητη «νύμφη» κατέφθασε με όλο της το σόι: Πολυεθνικές, κερδοσκόπους, καιροσκόπους, οικονομικά συμφέροντα – εγχώρια και εξωχώρια – τζογαδόρους, απατεώνες, τυχοδιώκτες και πάσης φύσεως εκμεταλλευτές.
Με μάνα – τη χειρότερη πεθερά του κόσμου – την αλαζονεία, και πατέρα τον πλούτο, η ακρίβεια επιβάλλει τους κανόνες της ελεύθερης-ασύδοτης αγοράς, χωρίς κανέναν συναισθηματισμό. Με αδελφό τον πληθωρισμό, κουνιάδα την απληστία, αδελφή την νεοφιλελεύθερη πολιτική και θείες, την διαφθορά, την αισχροκέρδεια και την κοροϊδία, εγκαταστάθηκε και θα μείνει για τα καλά ως φαίνεται στον τόπο μας. Ο δε «γάμος» μας με την αφεντιά της, είναι αυτό που λέμε «γάμος αλά ελληνικά!»…
Οι ξαδέρφες της δικιάς μας «νύμφης» βρήκανε κι αυτές καλούς «γαμπρούς» εις τας Ευρώπας, αλλά την τύχη της δικιά μας δεν την είχε καμιά! Μόλις πάτησε τα ποδάρια της η Ακρίβεια στη χώρα μας, άρχισε και το πανηγύρι. Ένα τρελό πάρτι ξεκίνησε που δεν έχει τελειωμό. Ένα ξέφρενο πάρτι τιμών και… άτιμων. Το χορό σέρνουν τα βασικά είδη διατροφής, χοροπηδώντας πάνω στα ράφια των super markets, που έχουν πλέον περισσότερες ετικέτες κολλημένες τη μια πάνω στην άλλη, παρά προϊόντα.
Εκείνους που επιμένουν να αποκαλούν «αλλοδαπή» την πληθωρική Ελληνίδα «νύμφη» μας, τους ξεμπροστιάζει η «Eurostat», κάθε φορά που βγάζει στη φόρα τα «άπλυτα» της άτεγκτης «νύμφης». Έτσι έγινε και τώρα με τα «άπλυτα» της προηγούμενης χρονιάς που βγήκαν στη φόρα τον περασμένο Δεκέμβρη:
Συγκρίνοντας τις τιμές των προϊόντων της Ελλάδας με άλλες αντίστοιχες τιμές χωρών του ευρωπαϊκού Νότου που ανήκουν στην Ευρωζώνη, όπως είναι η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Μάλτα και η Κύπρος, παρατηρούμε τη χώρα μας να απολαμβάνει την κορυφή της ακρίβειας, για το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που αφορούν την εγχώρια παραγωγή, όπως είναι τα φρούτα, τα λαχανικά τα τυριά, τα κρέατα και το ελαιόλαδο.
Εδώ έχουμε ένα ξεκάθαρο φαινόμενο αδιαμφισβήτητης κερδοσκοπίας που αδειάζει άρδην τις τσέπες των καταναλωτών. Ποιοι ωφελούνται από αυτήν την εξόφθαλμη αφαίμαξη; Πρώτα απ’ όλα οι μεσάζοντες και οι χονδρέμποροι της πιάτσας, που τους αφήνει ανεξέλεγκτους να αλωνίζουν την αγορά η «κουμπάρα» μας η κυβέρνηση. Αλλά και τα διόλου ευκαταφρόνητα έσοδα της «κουμπάρας» μας από τον ΦΠΑ – προίκα κι αυτά της πολυέξοδης «νύμφης» – που δεν λέει να χαμηλώσει σε αυτά τα προϊόντα, φουσκώνοντας ακόμα περισσότερο τις τιμές, πριν φτάσουν στο ράφι και μας προκαλέσουν σοκ και δέος…
Το κόστος διατροφής στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 8,9%, καταλαμβάνοντας τον δεύτερο ταχύτερο ρυθμό στην ΕΕ, μετά τη Μάλτα, που έφτασε το 10,2%. Η χώρα μας παρουσιάζει για το 2023 την μεγαλύτερη ετήσια αύξηση με 14,9% στα φρούτα, μεταξύ των χωρών της ΕΕ, με τις τιμές να εκτινάσσονται έως και κατά 20,3% τον περασμένο Οκτώβριο, με την εγχώρια κερδοσκοπία να επικαλείται τις πλημμύρες που σημειώθηκαν, μειώνοντας την παραγωγή. Το ίδιο διάστημα τα τυριά και τα τυροκομικά παρουσίασαν ετήσια αύξηση της τάξης του 9,4%, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στις αρχές του προηγούμενου έτους η αύξηση των τιμών σε αυτά τα ήδη έφτασε έως και στα επίπεδα του 27,8%, μια ανοδική τάση που επιμένει να μην αποκλιμακώνεται έως και σήμερα, ενώ οι μισθοί στη χώρα μας, σε σχέση με εκείνους των άλλων χωρών της ΕΕ, εξακολουθούν να βρίσκονται στα τάρταρα.
Η αποκατάσταση, από νομικής πλευράς, των γάμων των ομόφυλων ζευγαριών στη χώρα μας, θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει, στη βάση της ισότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες της χώρας και καλώς κάνει η κυβέρνηση και παίρνει – έστω και τώρα – αυτήν την πρωτοβουλία.
Την ίδια ώρα όμως δεν θα πρέπει να ξεχνά η ίδια αυτή κυβέρνηση πως, ένα μεγάλο μέρος Ελλήνων πολιτών, αναμένει από την ίδια την «κουμπάρα» τους να πάρει δραστικές αποφάσεις για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες του «διαζυγίου» τους με την ακρίβεια. Αφού αυτός ο «γάμος», μόνο προβλήματα έχει δημιουργήσει σε όλους. Εξάλλου, δεν θα είναι και η πρώτη φορά όπου, η ίδια η «κουμπάρα» πρωταγωνιστεί, τόσο στην τέλεση ενός γάμου, όσο και στην διάλυσή του.
https://moschonas.wordpress.com