Είναι αλήθεια και πραγματικότητα ότι οι αρχές των Γουβών πάνω από έναν αιώνα δεν “θέλουν” να κάνουν στις Γούβες στο Λιβάδι -ΠΛΑΤΙΑ δύο αγάλματα στους δύο χωριανούς μας Εθνικούς Αγωνιστές στο Λεωνίδα Γεωργιάδη λόγιο 1832- 1870 και στον Ιωάννη Κωνσταντινίδη 1848-1917.
Εγώ όμως πάνω από μισό αιώνα συχνά προτείνω στις αρχές- “αφεντικά” των Γουβών να κάνουμε αυτά τα δύο αγάλματα.
Εκτός από αυτές τις προφορικές μου προτάσεις, έχω δημοσιεύσει πολλές φορές τις ίδιες προτάσεις μου από τον τοπικό τύπο. Επίσης έχω κάνει πολλές πρωτοκολλημένες αιτήσεις στο Δήμο ζητώντας να γίνουν αυτά τα δύο αγάλματα.Έτσι κατόπιν σκληρών και αταλάντευτων προτάσεών μου το 2003 ο πρώην Δήμος Γουβών αναγκάστηκε και ψήφισε στον προϋπολογισμό του 2003 λεφτά για να φτιάξει αυτά τα αγάλματα. Πέρασαν όμως τα χρόνια και ο πρώην Δήμος Γουβών ξέχασε να κάνει αυτά τα δύο αγάλματα. Μετά εγώ τόλμησα και πήγα στο γραφείο του τότε Δημάρχου κρατώντας το απόκομμα προϋπολογισμού του 2003, που τότε λέω στο Δήμαρχο.
«Πέστε μου κύριε δήμαρχε τι λέει αυτό το “χαρτί”; Αμέσως μου απαντά και μου λέει “Ναι Βαγγέλη ψηφίσαμε στο προϋπολογισμό του 2003 λεφτά να κάνομε αυτά τα αγάλματα.” Αμέσως του απάντησα και του λέω μα γιατί κύριε Δήμαρχε δεν τα κάνετε;. Αμέσως μου απάντησε ο δήμαρχος και μου λέει “το ξέρεις Βαγγέλη ότι ο Δήμος Γουβών πρέπει να κάνει μελέτες και έρευνες να μάθει αν αυτοί οι δύο Γουβιανοί ήταν προδότες ή πατριώτες;.”
Αμέσως απαντώ στο δήμαρχο και του λέω “αν τυχόν και αυτοί οι δύο Εθνικοί αγωνιστές είναι πατριώτες θα τους κάνετε τα αγάλματα;”.
Αμέσως μου απαντά ο δήμαρχος και μου λέει “το ξέρεις Βαγγέλη ότι στις Γούβες δεν έχουμε χώρους να κάνομε αυτά τα δύο αγάλματα”. Μετά του απαντώ εγώ και του λέω “μήπως κύριε δήμαρχε οι Γούβες είναι ένα “ξερονησιδάκι”σαν το πορτοκάλι και έχει γύρω-γύρω θάλασσα και δεν έχει χώρους να κάνουμε αυτά τα αγάλματα;”.
Έτσι μετά από αυτή την μηδενισμένη συζήτηση ο Δήμος Γουβών ήταν “νικητής” και εγώ ο “νικημένος”.
Μετά περνούσαν τα χρόνια και εγώ τόλμησα και έκανα το 2012 μια πρωτοκολλημένη αίτηση προς τον Νέον μεγαλωμένο Δήμο Χερσονήσου και ζητούσα να ονοματοδοτήσει ορισμένους δρόμους των Γουβών με ονόματα παλαιών Γουβιανών αγωνιστών της Λευτεριάς του Πολιτισμού και της ανθρωπιάς. Επίσης ζήτησα οικονομική στήριξη από τον Δήμο για να εκδώσει σε δεύτερη και μεγαλύτερη έκδοση το βιβλίο μου “Οι Γούβες” 1999 και τρίτον μου αίτημα ήταν να φτιάξει ο Νέομεγαλωμένος Δήμος Χερσονήσου αυτά τα δύο αγάλματα στις Γούβες τον Λεωνίδα Γεωργιάδη λόγιο και τον Ιωάννη Κωνσταντινίδη.
Έτσι κατά τη γνώμη μου με αυτό το “ΘΑ”- απάντησή τους, μέχρι το άπειρο μέλλον ορισμένοι Γουβιανοί και ο Δήμος Χερσονήσου θα είναι πάντοτε “ΝΙΚΗΤΕΣ”.
Γιατί δεν θα “φτιάξουμε ποτέ” αυτά τα δύο αγάλματα στις Γούβες στον Λεωνίδα Γεωργιάδη λόγιο και στον Ιωάννη Κωνσταντινίδη.
Επειδή πάντα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, εγώ μέσα από αυτό το δημοσίευμα προτείνω στο πολιτιστικό Σύλλογο Γουβών να κάνει μία αίτηση- επιστολή προς το αξιοσέβαστο Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Κρήτης να ζητήσει χρήματα να κάνουμε αυτά τα δύο αγάλματα στις Γούβες.
Γιατί εγώ είμαι σίγουρος ότι η Περιφέρεια Κρήτης θα χρηματοδοτήσει αυτή τη δημιουργία αυτών των δύο αγαλμάτων.
Γι’ αυτό εκ των προτέρων χιλιοευχαριστώ τον αξιοσέβαστο περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη, τον αξιοσέβαστο αντιπεριφερειάρχη νομού Ηρακλείου Νίκο Συριγωνάκη και το Αξιοσέβαστο Περιφερειακό Συμβούλιο της Περιφέρειας Κρήτης και πάλι ευχαριστώ.
Σε κάθε πόλη και χωριό την πιο πολύ αξία
την έχουν τα αγάλματα, βιβλία και μουσεία
*Ο Βαγγέλης Μπαριτάκης είναι η ιδρυτής του Λαογραφικού Μουσείου Γουβών