Εχει πλέον καταστεί φανερό και στον τελευταίο Έλληνα πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν ενδιαφέρεται να επιλύσει προβλήματα του λαού, αλλά το μόνο που ενδιαφέρεται είναι πως θα δημιουργήσει προβλήματα στους πολιτικούς της αντιπάλους, με σκοπό να ανατρέψει το σε βάρος της διαμορφωμένο κλίμα.
Τον τελευταίο καιρό, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για να αποπροσανατολίσει το λαό από τα μεγάλα οικονομικά του αδιέξοδα για τα οποία δεν φταίνε μόνο οι άλλοι, αλλά και η ίδια με την αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική της,
ΠΡΩΤΟΝ έφερε, χωρίς ανάγκη και υποχρέωση, αφού έχουν το πρόβλημα οι γείτονες , στο προσκήνιο το ζήτημα των Σκοπίων, χωρίς καμιά προετοιμασία, συνεννόηση και ενημέρωση των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων, ούτε εκείνων με τους οποίους συγκυβερνούν, με μόνο σκοπό να καρπωθεί την «επίλυσή» του, με αποτέλεσμα να πάει πίσω το Εθνικό αυτό θέμα καμιά 25ρια χρόνια.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, την επαύριο του δυναμικού συλλαλητηρίου της Αθήνας, άνοιξε προγραμματισμένα το φάκελο της NOVARTIS, με σκοπό να πέσει η λάσπη που χρειάζεται στους πολιτικούς της αντιπάλους, να πάει σε εκλογές με θολό προεκλογικό τοπίο και να το παίξει αρχιερέας της διαφάνειας.
Βεβαίως οι λασπωμένοι πολιτικοί αντίπαλοι, λογικά, δικαιωματικά και προς υπεράσπιση τους, άρχισαν απεγνωσμένα να κατηγορούν την κυβέρνηση για «στημένο παιγνίδι, για ένα νέο 1989 κ.α.» και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αφού «άναψαν τη φωτιά» το μόνο που έχουν να πουν είναι ότι «έχουν εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη» και ότι δήθεν «όσα υποστηρίζουν προς υπεράσπισή τους οι λασπωμένοι πλέον γίνονται για να εκφοβίσουν και να ποδηγετήσουν τους λειτουργούς της (τώρα) ανεξάρτητης δικαιοσύνης».
Εχουν άραγε δικαίωμα να μιλάνε για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη; Εκείνοι που επί τριάμισι χρόνια έχουν ως κύριο μέλημά τους, και με κάθε μέσον επιχειρούν, συστηματικά και οργανωμένα, να την καταστήσουν ελεγχόμενο εργαλείο των πολιτικών τους επιδιώξεων;
Άραγε ξεχάσαμε την 1-6-2015 μεταμεσονύκτια επιλογή της εκλεκτής κ.Θάνου για πρόεδρο του ΑΠ, ενώ ήταν 4η αντιπρόεδρος στη σειρά, προκειμένου στις 27-8-2015 να τοποθετηθεί υπηρ. Πρωθυπουργός διεξαγωγής των εκλογών;
Για τις υπηρεσίες της βεβαίως, και επειδή ικανοποιήθηκε το αντισυνταγματικό αίτημά της για αύξηση του ορίου ηλικίας των Δικαστών στα 70, την επαύριο της συνταξιοδότησής της διορίστηκε προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου της κυβέρνησης.
Άραγε ξεχάσαμε γιατί τον Οκτώβριο 2015 «παραιτήθηκε» ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών, κ. Ισίδωρος Ντογιάκος μετά τη σύγκληση της Ολομέλεια με θέμα «Εξωθεσμική παρέμβαση της προέδρου του Αρείου Πάγου στο αυτοδιοίκητο της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών»;.
Άραγε ξεχάσαμε τον Φεβρουάριο 2016 τότε που η εισαγγελέας Εφετών κ. Γεωργία Τσατάνη, με αναφορά της προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, υποστήριξε πως ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κ. Δημήτρης Παπαγγελόπουλος άσκησε πιέσεις σε εκείνη, εκτοξεύοντας και απειλές, προκειμένου να επιστρέψει υπόθεση; Αποτέλεσμα; Η πειθαρχική τιμωρία της.
Άραγε ξεχάσαμε γιατί τον Οκτώβριο 2016, λίγες μέρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης των τηλεοπτικών αδειών από το ΣτΕ, σε συνάντηση που είχε με τους προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων, ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας γνωστοποιεί ότι δεν θα γίνει μείωση στους μισθούς των δικαστών και παράλληλα υποσχέθηκε ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα γίνουν αυξήσεις των δικαστών που βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας;
Άραγε ξεχάσαμε τον Οκτώβριο 2016 την παραίτηση δύο αντιπροέδρων του ΣτΕ από μέλη της Ένωσης του ΣτΕ, με υπονοούμενα για την αναβολή της διάσκεψης του Δικαστηρίου για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, που αποφασίστηκε μονομερώς από τον πρόεδρο του ΣτΕ με αιτιολογία το αρνητικό κλίμα των ημερών στην κοινή γνώμη;
Αραγε ξεχάσαμε όταν τον Οκτώβριο 2016 το ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, παρά την περί του αντιθέτου πρόβλεψη του πρωθυπουργού με λυσσαλέες κυβερνητικές αντιδράσεις. Τότε που ο Γ.Γ Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, κ. Λευτέρης Κρέτσος, δηλώνει το αμίμητο, πως οι δικαστικές αποφάσεις μπορούν να είναι «δεσμευτικές αλλά όχι και σεβαστές». Τότε που το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού σε ανακοίνωσή του παρομοιάζει τους δικαστικούς λειτουργούς με παρακράτος, δηλώνοντας ότι «αυτόν τον τόπο δεν τον κυβερνούν ούτε τα διαπλεκόμενα, ούτε το βαθύ παρακράτος…».
Αραγε ξεχάσαμε γιατί τον Μάρτιο 2017 η Εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς της Εισαγγελίας Αθηνών κ. Ελένη Ράϊκου υποβάλλει την παραίτησή της με συγκεκριμένες καταγγελίες περί σκόπιμης στοχοποίησης της από φιλοκυβερνητική εφημερίδα, κάνοντας λόγο για «παράκεντρα εξουσίας και διαφθοράς» που στόχο έχουν τη συγκάλυψη διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών;.
Άραγε ξεχάσαμε όταν τον Ιούνιο 2017 ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας αποκαλεί δημόσια τη Δικαιοσύνη «θεσμικό εμπόδιο» και, παρά την αντίδραση του νομικού κόσμου, ουδέποτε ανασκεύασε;
Άραγε ξεχάσαμε την κριτική και τις κυβερνητικές αντιδράσεις τον Ιούλιο 2017 για την απορριπτική απόφαση του Εφετείου Αθηνών σχετικά με την αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής (αποφυλάκισης) της κρατούμενης για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση Ηριάννας;
Άραγε ξεχάσαμε τον Ιούλιο 2017 την απόφαση της Ολομέλειας των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος που παρεμβαίνει στη διαμάχη κυβέρνησης και Δικαιοσύνης με σκληρή δήλωση με αποδέκτη τον υπουργό Δικαιοσύνης: «…Αν η κυβέρνηση ήλπιζε ότι η Δικαιοσύνη θα λειτουργεί ως κλειστό κύκλωμα, που θα επιβεβαιώνει κάθε φορά τις πολιτικές της επιλογές, κατανοούμε την απογοήτευσή της. Η Δικαιοσύνη, όμως, δεν χρειάζεται επικρίσεις που θίγουν την ανεξαρτησία της και κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτήν. Χρειάζεται την συνδρομή της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας για βελτιώσεις στο σύστημα απονομής της, με θεσμικά δόκιμο τρόπο, επ’ ωφελεία του κράτους δικαίου και των πολιτών»:
και τέλος, άραγε ξεχάσαμε τις δεκάδες αποφάσεις και ανακοινώσεις της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων με τελευταίο τον Δεκέμβριο 2017, Ψήφισμα της 33ης Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος. «…Η άσκηση δημόσιας κριτικής σε δικαστικές αποφάσεις, όταν αυτή αποσκοπεί στη χειραγώγηση της δικαιοσύνης, όπως και κάθε προσπάθεια που τείνει προς το σκοπό αυτό, δεν προάγει τις αρχές του κράτους δικαίου και καταδεικνύει μία δημοκρατία που νοσεί και δεν εμπνέει ούτε ενθαρρύνει τους πολίτες της στον σεβασμό των θεσμών της…»;. Κατόπιν όλων αυτών, εγώ, ο μέσος πολίτης, διερωτώμαι ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ;
*Ο Τίτος Ταγαράκης είναι επίτιμος δικηγόρος και π. πρόεδρος Νομαρχιακού Συμβουλίου Ηρακλείου