– Κλέβανε και παλιά Διογένη, αλλά τι κλέβανε;
– Ε, μικροπράματα μπρε, να βγεις εδά όξω να κόψεις ένα σταφύλι να το φας, ένα απήδι, κανένα δυο χαρούπια, να βάλεις και στον πάτο τσι βούργιας σου κάμποσα βελάνια να τα κρατάς του χοίρου.
– Μα και να ‘θελες Διογένη να κλέψεις πολλά και βαριά πράγματα πώς θα τα μετέφερνες, στην πλάτη σου, ή με το γαϊδουράκι; Μεσόστρατα θα σ’ είχανε πιάσει να σε πηγαίνανε μαζί με το γάϊδαρο το συνεργάτη σου στην αστυνομία του χωριού!
– Δε θυμούμαι δα μπρε ανέ βάνανε και το γαϊδαρο φυλακή.
– Τότε Διογένη αν γλύτωνες από τους δραγάτες, δεν γλύτωνες από τους χωροφυλάκους και από τα Τ.Ε.Α.
Τα Τ.Ε.Α. ήτανε μια ας την πούμε υπηρεσία, η οποία επανδρωνόταν από πολίτες του χωριού.
Ο Μοχός είχε κάπου δέκα άτομα. Ανάλογα το χωριό ήτανε και η… δύναμη! Ήταν οπλισμένοι από το κράτος. Ο καθένας είχε και από ένα όπλο. Λι Εφλ το λέγανε και ήτανε αγγλικής προέλευσης με κινητό ωραίο. Όλοι αυτοί Αστυνομία, δραγάτες, Τ.Ε.Α. γυρίζανε ασταμάτητα μέρα και νύχτα έξω και μέσα σε όλα τα πονηρά μέρη του χωριού! Πρωί-πρωί οι τρεις αγροφύλακες καθόντανε στα καίρια πόστα, στα μεγάλα σταυροδρόμια, είχανε μοιράσει την περιφέρεια στα τρια.
Βλέπανε ποιοι περνάνε και τι δουλειά θα κάνουνε, ξέρανε ακριβώς πού είχε περιουσία ο καθένας, βλέπανε τι ζώα λαλούσε και έτσι δεν τολμούσες να βάλεις τα ζώα σου να φάνε των διπλανών τα χόρτα ή να του φάνε τα δέντρα ή και εσύ ο ίδιος να φας από τους καρπούς τους και το χειρότερο να βάλεις και στον… τριχοντρουβά δενε γλύτωνες!
Στο γυρισμό περνούσες από… έλεγχο γιατί και πάλι σε περίμεναν στο γυρισμό. Πώς γίνεται τώρα στα αεροδρόμια; Κάτι τέτοιο.
– Εγώ μπρε Κωσταντή κιαμιά φορά που εδίψουνα, εφοβούμουνε να κόψω ένα απήδι να το φάω, γιατί παρότι ήτανε αγράμματοι τοτεσάς, ήτανε πιο έξυπνοι παρά σήμερο. Όλη μέρα εχόνουντανε και δενε κάτεχες πού βρισκόντανε! Πανταχού παρόντες σαν το Θεό!
– Καλύτερο μέτρο απ’ αυτό Διογένη δεν υπάρχει.
– Και ήλεγα, να το κόψω απού το θέλω να δροσερέψω, μα κιανέ μου πει. Α!, σ’ έπιασα κερατά;! Nα πάθω τέτοιο ξεγιβιέντισμα! Παναγία μου! Και να πάω και στο Αγρονομείο!…
– Πόσες φορές δεν έχομε πει Διογένη ότι δεν χρειάζονται πολλά λεφτά, πολλά περιπολικά αλλά χρειάζονται έξυπνα και απλά μέτρα. Και ένα από τα καλύτερα μέτρα είναι η κρυψώνα;
Σήμερα που είναι οι μορφωμένοι Διογένη έχουνε τα… βλακόμετρα. Κάνουνε το αντίθετο. Αντί να κρύβονται αυτοί, κρύβονται οι παράνομοι! Βγαίνουνε με τα εμφανή αυτοκίνητα και με τις διακριτικές στολές έξω και σαν νατους λένε… κρυφτείτε, ερχόμαστε. Και πέφτει σύρμα…
– Ντα, όπως το λες μαθές, ένα όργανο να ‘ρθει επαέ να χωστεί στον αμαξωτό, να γράψει όλα τα κοπέλια που δε φορεί κιανείς κράνος και γλακούνε και του σκοτωμού, πόσες ζωές δα σωθούνε απού σκοτώνονται κάθε χρόνο κι ένας!… Στο επόμενο τα πιο σπουδαία.