Ο Ελύτης ονομάζει το Φθινόπωρο συνετό. Είναι από τα πιο επιτυχημένα ποιητικά επίθετα, γιατί πραγματικά μετά τη διάχυση του Καλοκαιριού και τις ευκαιριακές σχέσεις επιβάλλεται μια ανασύνταξη ζωής και ανάταξη των δυνάμεών μας. Το καλοκαίρι φέτος είχε πολλές δυσάρεστες στιγμές και προπαντός έδειξε τις αδυναμίες μας ως κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος που βρέθηκε ανίκανο να ανταποκριθεί αποτελεσματικά.
Ο ανασχηματισμός που επιχείρησε ο πρωθυπουργός σκιάστηκε από την επιλογή ενός προσώπου, που απεδείχθη κατώτερος της τιμής που του αποδόθηκε. Όμως και γενικότερα φαίνεται ότι υπάρχει μια κόπωση και μια αδράνεια και οι φωνές αμφισβήτησης πληθύνονται.
Δυστυχώς η κατεύθυνση για ευρύτερες μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίσουν τη χρόνια ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα του κράτους δεν είναι προοδευτική. Ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης γίνεται απλώς διαχείριση της καθημερινότητας χωρίς όραμα και γνώση της συγκυρίας.
Το ΚΙΝ.ΑΛ, όπως δήλωσε η αρχηγός του μπαίνει σε συνεδριακή διαδικασία με εκλογή και νέου ηγέτη. Έχουν εκδηλωθεί μέχρι τώρα τέσσερις υποψηφιότητες. Καθένας έχει το δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του ικανότερο. Αυτό θα αποδειχτεί στην πράξη. Αλλά θα κριθούν και όσοι συμμετέχουν στις διαδικασίες. Αν αυτές είναι αξιόπιστες και η συμμετοχή ικανοποιητική, υπάρχει ελπίδα ανασυγκρότησης του χώρου
. Αν περιοριστεί ο διάλογος σε διχαστικούς διαξιφισμούς, το πιθανότερο είναι να εξαντληθεί και να αυτοκτονήσει ένα κόμμα που πρόσφερε πολλά, όσο κι αν έχουν ξεχαστεί από τη νέα γενιά. Φυσικά την ευθύνη την έχουν όσοι διαχειρίστηκαν την εξουσία και κατάφεραν να χρεωθούν ακόμα και το προπατορικό αμάρτημα. Ένα κόμμα για να δικαιώσει την ύπαρξή του πρέπει να εκπέμπει θετικό λόγο και να δίδει ελπίδα και όραμα χωρίς λαϊκισμούς και μεγαληγορία.
Η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία είναι βασική προϋπόθεση της δημοκρατίας. Αν η φιλοδοξία του ΚΙΝ.ΑΛ είναι να επιβεβαιώσει απλώς την παρουσία του στη Βουλή, αυτό δεν είναι αντάξιο ούτε της ιστορίας του ούτε των μεγάλων θεσμικών αλλαγών που έγιναν κατά τη διακυβέρνησή του. Επειδή είναι ώρα ευθύνης ας την αναλάβουν υπερβαίνοντας το προσωπικό συμφέρον και υπηρετώντας το γενικό καλό.
Η ανατροπή προσώπων και ιδεών είναι αναγκαία προϋπόθεση για να προχωρήσει μια κοινωνία μπροστά. Ακόμα περισσότερο αναγκαία είναι στα κόμματα, διαφορετικά αυτοκτονούν. Η ιστορική ευθύνη για ένα κόμμα θεσμικό με εσωκομματική δημοκρατία έχει φθάσει και θα είναι λυτρωτική για τον τόπο μας. Τα πολιτικά κόμματα είναι βεβαίως ζωντανοί οργανισμοί, αλλά μοιάζουν περισσότερο με δέντρα. Καρποφορούν, όταν κλαδεύονται και ανανεώνονται.