Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, αλλά όχι να είναι τόσο τυφλή, ώστε να μη βλέπει σε τι κατάσταση ευρίσκεται η χώρα! Δεν βλέπει, αφού είναι τυφλή, ό,τι με αυτές τις δικαστικές αποφάσεις που βγάζει, αν υλοποιηθούνε, η χώρα θα ξαναγυρίσει πάλι στα παλιά καμώματα, σ’ αυτά τα οποία έφεραν την κρίση;
Πάνω που έχει αρχίσει μετά από 9 χρόνια καταστροφικά, να σταθεροποιείται κάπως η κατάσταση με χίλια βάσανα, μετά από τόσες θυσίες που υπέστη ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, όχι όλο. Και ξέρετε ποιο εννοώ. Φτου κι από την αρχή!
Τα δισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται, πριν να… φυτρώσουνε, πριν να μπούνε στο… μαξούλι, πριν να υπάρξουνε, μοιράζονται όπως τα… κόλυβα. Βρε, πού είναι τα λεφτά; Έρχονται! Στο δρόμο είναι κι έρχονται!
Μου θυμίζει ένα χωριανάκι μου στον Μοχό. Πηγαίνοντας στον αμαξωτό που πάει προς το Οροπέδιο Λασιθίου, συναντά κάποιον ηλικιωμένο και του λέει: – Στην μπάντα μπάρμα να μην σε κουτουλήσει το βούι! – ‘Ντα πού ‘ν’ το μωρέ κοπέλι το βούι;. – Ο πατέρας μου πάει απού το Λασίθι να το φέρει!
Βρε, πού θα βρείτε τόσα λεφτά; (Τα λεφτά υπάρχουνε). Θα αρμέξομε κι άλλο τις αγελάδες μέχρι να βγάνουνε γάλα!
Μα τα μουσκαράκια δεν τα λυπάστε τα καημένα που θα ψοφίσουνε; – E, ετσά μουσκάρια απού ‘ναι, καλά να πάθουνε!.. Μέσα σε μία βαθιά κρίση, σε μια βαθιά δημοσιονομική αδυναμία, δεν παίρνουνε… τυφλές αποφάσεις, αλλά λογικές, εφικτές, με ανοιχτά τα μάτια.
Τώρα, η κυρία κυβέρνηση, που τάζει λαγούς με πετραχήλια, που άνοιξε πάλι τους ασκούς του Αιόλου και μοιράζει απλόχερα υποσχέσεις, δισεκατομμύρια, δώρα.. Φοβού τους Δαναούς!
Και το χειρότερο είναι που δεν τα μοιράζει στους κατεστραμένους, τους αδικημένους από την κρίση, στους πεινασμένους του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι πληρώσανε τη νύφη, χωρίς να φταίνε, κλείσανε τις επιχειρήσεις τους, φτωχεύσανε, και όχι μόνο μείνανε στον δρόμο, αλλά σηκώνουνε και ένα χρέος στην πλάτη τους, που αφού δεν έχουνε να το πληρώσουνε, φυσικά τους παίρνουν και τα σπίτια!
Και οι φωστήρες, για να μην τους πω αλλιώς, προτιμάνε να ικανοποιήσουνε μια μερίδα, μια κοινωνική τάξη, η οποία έχει πάμπολους ψήφους (γι’ αυτούς τους ψήφους από παλιά καταστράφηκε η χώρα και μυαλό δεν βάλανε!) και πρέπει να ζούνε αξιοπρεπώς.
Αντί να μειώσει τους φόρους, να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, τις εισφορές, να προσελκύσει επενδυτές, να έρθει πλούτος στη χώρα, να ανέβει το Α.Ε.Π.,να μεγαλώσει η πίτα και μετά να αρχίσει να την κόβει σε μεγάλα κομμάτια (δίκαια και όχι όπως γίνεται τώρα), και όχι να κόβει συνεχώς την ίδια πίτα όλο και πιο μικρά κομματάκια, κάνει ακριβώς το αντίθετο, πρώτα δίνει παροχές κι ύστερα περιμένει να έρθει η ανάπτυξη, χωρίς να βοηθήσει τον τρόπο με τον οποίον θα έρθει η ανάπτυξη.
Όλα γίνονται ανάποδα. Από την αρχή ξεκινήσανε ανάποδα. Ανάποδα ήρθανε, ανάποθα θα φύγουνε! Καμία προσπάθεια να ισιώσουνε κάτι στραβό. Και το στραβό το… σωστραβώσανε!
Πολύ φοβάμαι, όπως πάμε,
μην χρειαστούμε πάλι δανεικά
και το ΔΝΤ παρακαλάμε
να ξανάρθει, όπως στην Αργεντινή
για δεύτερη φορά!