Καθώς ο αγώνας εντείνεται όσο πλησιάζουμε στις εκλογές του Οκτωβρίου, καθημερινά γινόμαστε θεατές μετακινήσεων, υποψήφιοι πάνε δεξιά, πάνε αριστερά …κι όλα τα ίδια μένουν.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην παράταξη «Ηράκλειο 3.7.5» του πρώην δήμαρχου κ. Κουράκη, δηλαδή να μην διεκδικήσει το Δήμο Ηρακλείου αλλά να μοιραστούν τα στελέχη της εξίσου στους κ. Καραμαλάκη και Καλοκαιρινό είναι χαρακτηριστικές.
Επιπλέον, ο κ. Καλοκαιρινός, που δηλώνει «ανεξάρτητος» και ότι δεν επιθυμεί στήριξη από κόμματα – έμμεσα φαίνεται να στηρίζεται από τουλάχιστον τρία- και από την άλλη στον κ. Καραμαλάκη, που μάλλον έχει στήριξη από το κυβερνών κόμμα της ΝΔ, η οποία όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί και αφήνεται να πλανάται στον αέρα σαν κάποιο ένοχο μυστικό.
Το ακριβοδίκαιο μοίρασμα των υποψηφίων, να μην στεναχωρηθεί και κανένας, από μόνο του λέει πολλά για την ύπαρξη «συνεκτικού οράματος» και απουσίας ουσιαστικών διαφορών μεταξύ τους, αλλά δεν είναι και το μόνο. Αυτή η ταύτιση αφορά όλους τους άλλους υποψήφιους δημάρχους πλην Λαϊκής Συσπείρωσης.
Ο κ. Καλοκαιρινός έχει ήδη δεχτεί τέσσερις νυν αντιδημάρχους, δηλαδή σύσσωμη την παράταξη του κ. Βασιλάκη «Ηράκλεια Πρωτοβουλία», μαζί με τους κ. Καραντινό, κα Δασκαλάκη και κα Αρχοντάκη της «Δύναμης Πολιτών», ενώ χθες αργά ανακοινώθηκε και το όνομα του κ. Σισαμάκη φτάνοντας συνολικά τους πέντε και εγείρει έτσι σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο εκφράζει πραγματικά το «καινούργιο» και «ανατρεπτικό» για τον Δήμο.
Όλοι τους επίσης, παρά τους ισχυρισμούς τους, είτε είναι ανεξάρτητοι υποψήφιοι, είτε όπως η κα Καναβάκη και ο κ. Καραμαλάκης με κομματική στήριξη, έχουν στα ψηφοδέλτια τους υποψηφίους που έχουν προέλευση ή απευθείας σχέση και με τα τρία κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ).
Έτσι διαλαλούν παντού ότι σε τοπικό επίπεδο είναι ευπρόσδεκτη η πολυφωνία, η απόσταση από τα κόμματα, ένα δήθεν συναινετικό πρόσημο και ότι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν για το καλό του δήμου και του δημότη. Όμως στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Υπονοεί τους στενούς δεσμούς τους με το κατεστημένο και τα τοπικά και κεντρικά συμφέροντα, που είτε πολιτικά είτε οικονομικά θέλουν να έχουν πρόσβαση σε όλες αυτές τις παρατάξεις.
Επιπλέον η τόση «σύγκλιση» σημαίνει ότι η κυρίαρχη κυβερνητική πολιτική των τελευταίων ετών που και τα τρία κόμματα εξυπηρετούν, θα συνεχίσει να εκφράζεται και σε τοπικό επίπεδο αφού τα ψηφοδέλτια όλων των παρατάξεων είναι ένα αναμοίρασμα της ίδιας τράπουλας.
Η «σωστή» επάνδρωση τους θα εξασφαλίσει μια δημοτική αρχή που θα ανέχεται και θα εφαρμόζει και μια «αντιπολίτευση» που όχι μόνο δεν θα δημιουργεί προβλήματα, αλλά θα αποπροσανατολίζει κιόλας.
Μαθήματα μπορεί να μας δώσει πάντα η ιστορία και ας μην πάμε μακριά… το 2019 συνδυασμοί όπως του κ. Σισαμάκη και κ. Βασιλάκη συνεργάστηκαν με την παράταξη κ. Λαμπρινού, συγκρότησαν τη σημερινή Δημοτική Αρχή και ουσιαστικά πήγαιναν χέρι-χέρι με την υπόλοιπη αντιπολίτευση πλην Λαϊκής Συσπείρωσης.
Τώρα βλέπουμε δήθεν «νέες» συνταγές με παλιά υλικά, διεργασίες, ανταλλαγές, διαπραγματεύσεις… μέχρι να δέσει η συνταγή, να εξυπηρετηθούν όλοι, που από 1η Ιανουαρίου 2024 θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο: να ανέχονται την υποχρηματοδότηση από το κράτος, να επιβάλλουν επιπλέον δημοτικούς φόρους, να εξυπηρετούν όλα τα οικονομικά συμφέροντα και τα μικρά και τα μεγάλα. Θα συνεχίσουμε να έχουμε λοιπόν ένα δήμο μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του πολίτη.
Μόνο η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι μακριά από όλες αυτές τις ανταλλαγές, τις συναλλαγές, τα παιχνίδια, τις δήθεν προσκλήσεις για «δημόσιο διάλογο» που το μόνο που επιχειρούν είναι να εγκλωβίσουν τους δημότες. Μα πώς θα μπορούσε να προκύψει κάτι θετικό για τον λαό του Ηρακλείου όταν συνδιαλέγονται όλοι αυτοί που είναι απέναντι του;
Μόνο η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι μακριά από όλους αυτούς που μιλάνε για «βιώσιμη ανάπτυξη» και «έξυπνους» δήμους του μέλλοντος, αλλά κανένας δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι σήμερα στο δήμο μας δεν υπάρχει πόσιμο νερό, ότι αφήνονται να ρημάζουν οι ελεύθεροι χώροι και οι αθλητικές εγκαταστάσεις, ότι το τελευταίο σχολείο χτίστηκε πριν 20 χρόνια ενώ είναι πολλοί οι δημότες που δυσκολεύονται να βγάλουν το μήνα εξαιτίας και των υπέρογκων ποσών που πληρώνουμε στο Δήμο για ανταποδοτικές υπηρεσίες που δεν μας παρέχει.
Ακόμα περισσότερο μιλάνε για τα «μεγάλα αναπτυξιακά έργα» όπως ο ΒΟΑΚ, η εκμετάλλευση του αεροδρομίου «Καζαντζάκη», το open mall στο κέντρο της πόλης κ.ά. Έργα ανάπτυξης για το μεγάλο τουριστικό, εμπορικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο… ποια ανάπτυξη όμως περιμένει τον λαό μετά που θα έχει πληρώσει όλο το κόστος των «αναπτυξιακών έργων»;
Μήπως τα διόδια; Τα καζίνο και τα απλησίαστα εμπορικά; Τα πανάκριβα ενοίκια; Η δουλειά τις Κυριακές; Ή μήπως το περιβάλλον και το πράσινο που έχει ανάγκη η πόλη μας; Δεν έχουμε καμία αυταπάτη!
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι η μόνη παράταξη που έχει αποδείξει ότι μπορούμε να πάμε διαφορετικά κι όχι να πάμε όπου βγει. Μπροστά στις ανάγκες του λαού, όπως στην Πάτρα με τον Πελετίδη, «Λαϊκή Συσπείρωση» και εκεί… ή όπου αλλού έχουν εκλεγεί κομμουνιστές δήμαρχοι.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» δεν υπόσχεται μόνο Δήμους του μέλλοντος αλλά και του παρόντος, με μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης του πολίτη. Στηρίζει πραγματικά, μαχητικά και αγωνιστικά το λαό για έργα ουσίας, για τις ανάγκες του, για τη ζωή του…
* Ο Δημήτρης Δουλουφάκης είναι φαρμακοποιός-οπτικός, υποψήφιος δήμαρχος Ηρακλείου με τη Λαϊκή Συσπείρωση