Κατά την συζήτηση στη Βουλή του προϋπολογισμού για το έτος 2024 υπήρξαν,  όπως συνήθως συμβαίνει, δύο πολιτικά  στρατόπεδα,  το ένα της Συμπολίτευσης  το οποίο υποστήριζε,  ότι όλα γίνονται σωστά και τίποτα λάθος, ότι υπάρχει ανάπτυξη, η οικονομία της Χώρας αναβαθμίζεται  από  τους ξένους οίκους αξιολόγησης και γενικώς ότι όλα τα  θέματα βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο και ότι η Χώρα θα συνεχίσει και για το επόμενο έτος 2024 να αντιμετωπίζει όλα  τα προβλήματα  με επιτυχία.

Ενώ από το άλλο  της Αντιπολίτευσης υποστηρίχτηκε ότι η Κυβέρνηση  δεν αντιμετώπισε με επιτυχία τα προβλήματα της χώρας, όπως την υγεία με την μειωμένη χρηματοδότηση, την παιδεία, την ακρίβεια η οποία κατατρώει το πενιχρό εισόδημα των Ελλήνων πολιτών και για  όλα όσα συμβαίνουν  με τις διαρρήξεις   οικιών και καταστημάτων, τις κλοπές που γίνονται καταμεσής του δρόμου, αλλά και την πρόκληση θανάτων  αθώων πολιτών,  με αποτέλεσμα να μην  αισθάνεται κανείς ασφαλής  στην ίδια του τη Χώρα.

Από  όσα όμως αναφέρθηκαν κατά τη  συζήτηση για τον προϋπολογισμό του έτους 2024,  μπορούμε να ξεχωρίσουμε  πρώτον αυτό που ελέχθη για την χρεοκοπία της Χώρας το έτος 2010 και  δεύτερο αν υπάρχουν λεφτόδεντρα.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο,  ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης  απάντησε στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκο Ανδρουλάκη,  ο οποίος είχε  υποστηρίξει στην ομιλία του,  ότι η Νέα Δημοκρατία χρεοκόπησε τη Χώρα το 2009,   ότι  «η χώρα χρεοκόπησε τον Απρίλιο του 2010 με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, όταν το 2009 σε αυτή την αίθουσα  φέρατε ένα Προϋπολογισμό αυξάνοντας τις κοινωνικές δαπάνες κατά ένα δισ. ΕΥΡΩ και λέγατε,  ότι λεφτά υπάρχουν, για να αποκαταστήσουμε λίγο την ιστορική αλήθεια».

Επειδή λοιπόν με τα λόγια χτίζεις ανώγεια και κατώγεια και μπορείς να δημιουργείς μια εικονική πραγματικότητα και έτσι μπορεί  ο ένας να κάνει  το μαύρο – άσπρο και ο άλλος   το άσπρο- μαύρο, υπάρχουν   οι αριθμοί  οι οποίοι λένε  όλη την αλήθεια, που κανείς δεν μπορεί  να   αμφισβητήσει, διότι ένα και ένα κάνουν δύο και όσο και να προσπαθεί κάποιος, δεν μπορεί να αλλάξει  το αποτέλεσμα.

Έτσι λοιπόν για τη χρεοκοπία της χώρας (2010) πρέπει να δούμε όχι με λόγια αλλά με αριθμούς ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ κατά τον Χαρίλαο Τρικούπη και χρεοκόπησε η Χώρα το έτος 2010.  Πάντως το ένα δις ΕΥΡΩ που δόθηκαν από την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου για κοινωνικούς σκοπούς το 2010, δεν μπορεί  σε καμιά περίπτωση να φταίει, διότι ούτε η Μάλτα η οποία έχει πληθυσμό (518.000 κατ.) το ένα εικοστό της Χώρας μας (10.640.000 κατ.) δεν  είναι δυνατόν  να χρεοκοπήσει με αυτό το ποσό.

Η χρεοκοπία λοιπόν της χώρας μας οφείλεται  στον υπερβολικό δανεισμό, που όπως  ανέφερε η  Εφημερίδα Financial Times  σε άρθρο της, το οποίο  δημοσιεύθηκε στο τέλος της πρώτης  δεκαετίας του αιώνα που διανύουμε με τίτλο «Τέλος εποχής για την ισχυρή ανάπτυξη» αναφέροντας ότι «έρχεται καταιγίδα και  η Ελλάδα κινδυνεύει να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω».

Για του λόγου το αληθές αναφέρουμε δύο διαδοχικές χρονικές Κυβερνητικές περιόδους, την  περίοδο 1996 – 2004 με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και  την περίοδο 2004 – 2009 με Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή,  που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία τα οποία έχουν δημοσιευθεί,  την   χρονική περίοδο από τον  Οκτώβριο 1996 μέχρι τον Μάρτιο 2004 δηλαδή σε χρονικό διάστημα  ενενήντα περίπου μηνών,  η Χώρα δανείστηκε   συνολικά  71,19  δισ.  ΕΥΡΩ, ή 0,79 δισ. ευρώ  κατά  μέσο  όρο   το μήνα,.

Έτσι λοιπόν παρά και τα λάθη που έγιναν, ήταν μια  πολύ παραγωγική  χρονική Κυβερνητική περίοδος για τη Χώρα, η οποία μάλιστα επισήμως αναγνωρίστηκε και κατά την   εκδήλωση που έγινε στην Αθήνα προς τιμήν του  πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη  στις 6-11-2023,  την οποία  τίμησαν με την  παρουσία τους η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, πολλοί πρώην και νυν Υπουργοί και πολλοί άλλοι.

Κατά την συγκεκριμένη λοιπόν χρονική περίοδο δηλαδή  από το έτος 1996 μεχρι το 2004 έγινε σημαντικό Κυβερνητικό έργο, όπως ήταν η είσοδος της χώρας στην Ευρωζώνη,  που σημαίνει ότι έγινε έλεγχος των οικονομικών στοιχείων της χώρας και ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις για την ένταξη της στην Ζώνη του ΕΥΡΩ,  καθώς και η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά  και πολλά άλλα έργα όπως το Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, η Αττική Οδός,  το Μετρό της Αθήνας τα οποια ολοκληρώθηκαν και δόθηκαν για χρήση στο λαό την πρώτη πενταετία δηλαδή μέχρι το 2001.

Ενώ την χρονική περίοδο Μάρτιο 2004 μέχρι τον Οκτώβριο 2009 δηλαδή σε χρονικό διάστημα 67 περίπου μηνών, η χώρα δανείστηκε 185,57 δισ. ΕΥΡΩ, ή 2,76 δισ. Ευρώ  κατά μέσο όρο  το μήνα, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η χώρα στην Μνημονιακή επιτήρηση, αφού το χρέος της δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετηθεί. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μερικοί  οι οποίοι  εμφανίστηκαν μετά ως θεόπεμπτοι σωτήρες, ήταν τότε μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου και οι αντιδράσεις τους  τη συγκεκριμένη κρίσιμη  χρονική περίοδο ήταν ανύπαρκτες.

Όσον αφορά το δεύτερο που ο Υπουργός Οικονομικών σε αίτημα   των κομμάτων της Αντιπολίτευσης για την ενίσχυση οικονομικά των πιο ευάλωτων νοικοκυριών, ή την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας,  Παιδείας κτλ,  απάντησε ότι δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα.

Σύμφωνα  όμως με στοιχεία του ΟΟΣΑ   ο φορολογικός συντελεστής των μερισμάτων στη χώρα μας το έτος 2022 ήταν μόλις 5% και είχε τον δεύτερο χαμηλότερο συντελεστή ανάμεσα σε  27 Χώρες της Ευρώπης, που   μόνο η Εσθονία και η Λετονία είχαν μηδενικό φόρο  στα μερίσματα,  ενώ η Ιρλανδία είχε 51%, η Δανία  42%, το Ηνωμένο Βασίλειο 39,4%, η  Νορβηγία 35,2%, η Γαλλία 34%, το Βέλγιο 30% κτλ και  συστήνει στη χώρα μας να προχωρήσει στην αύξηση του φόρου επί των μερισμάτων, ο οποίος  βρίσκεται στο πολύ χαμηλό επίπεδο του 5%,  όταν ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 24%.

Να λοιπόν που υπάρχουν λεφτόδεντρα,  αλλά η Κυβέρνηση προσπαθεί να μαζέψει έσοδα από τα λεφτόδεντρα, που έχουν μικρή  καρποφορία  και δεν προσπαθεί ή δεν θέλει να μαζέψει από αυτά που όπως λέει ο λαός μας έχουν μεγάλη βεντέμα,  προκειμένου να αντιμετωπίσει  τις ανάγκες της Χώρας.

* Ο κ.  Ξηρουχάκης Ιωάννης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ