Όχι δε βιάζεται ο Αύγουστος, αλλά ούτε και εμείς βιαζόμαστε να τον αποχωριστούμε. Εξάλλου είναι ο καλύτερος μήνας του χρόνου. “Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘σουν δυό φορές το χρόνο” λέει ο λαός μας και δεν έχει άδικο. Φρούτα, λαχανικά, διακοπές, ταξίδια, μπάνια, χαρά και ξεγνοιασιά. Αυτά τον χαρακτηρίζουν. Αυτό το μήνα επίσης δίνεται η ευκαιρία για το αντάμωμα συγγενών και φίλων, αφού πολλοί είναι εκείνοι που επισκέπτονται την ιδιαίτερη πατρίδα τους, τη γενέθλια γη τους και ανταμώνουν με τους δικούς τους ανθρώπους.
Ηράκλειο 1954, αρχές Αυγούστου. Η καθημερινή ηρακλειώτικη εφημερίδα “Η ΔΡΑΣΙΣ”, μέσω της στήλης “Βιαστικές γραμμές”, μας ενημερώνει για τις πρώτες μέρες του μήνα:
“Η θερμοκρασία συνεχώς ανέρχεται και ως αναφέρει η αρμοδία υπηρεσία η άνοδος θα συνεχιστεί και σήμερον. Εις τούτο λέγουν συντελεί και το γεγονός ότι νοτιοδυτικοί άνεμοι μας έφεραν θερμάς μάζας αέρος από την Αφρικήν. Και οι Ηρακλειώτες που ξεροψήθησαν τις ημέρες αυτές θα κάμουν σήμερα γενικήν έξοδον εις τις παραλίες και τα χωριά μας εις αναζήτησιν δροσιάς. Η πανήγυρις προχθές του Αγίου Σύλλα εις το ομώνυμο μαγευτικό χωριό του νομού μας, συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους των πέριξ και πολλούς Ηρακλειώτες.
Αι διασκεδάσεις διήρκεσαν όλην την ημέρα και οι επισκέπτες έφυγαν ενθουσιασμένοι από την καλή φιλοξενία και διάθεση των κατοίκων. Ζωηρά κίνησις εις την αγοράν μας κατά την χθεσινήν αποκριάν. Και από σήμερον αρχίζει η νηστεία του δεκαπεντεύουστου, η οποία και τηρείται ευλαβικά από το χριστιανικό κόσμο. Μας έφτασε σήμερα ο Αύγουστος! Ο αυτοκράτορας Αύγουστος! Ο ελπιδοφόρος, ο μαστοφόρος που λέτε και όλοι οι άλλοι μήνες δούλευαν για να μαζέψει τούτος ο τελευταίος του καλοκαιριού όλους τους καρπούς. Τέτοιος είναι ο Αύγουστος, για πολλά μέρη του κόσμου.
Και για το Ηράκλειο φέρνει το ξαναγέννημα. Ξαναγέννημα από την κρίση την οικονομική που μας έχει μαράνει. Όμως πρέπει να γίνουν τα σταφύλια και η εποχή αυτή είναι η θερμότερη του χρόνου. Μα ό,τι έπαθαν από τη ζέστη, το Σαββατοκύριακοι οι Καστρινοί, ήταν αρκετό. Πουθενά δεν υπήρχε λίγη δροσιά και μόνο η σκέψη ότι αλλού το θερμόμετρο πέρασε τους 40 βαθμούς… μας ανεκούφιζε.
Και το βράδυ της Κυριακής οι χιλιάδες του κόσμου ξεροψημένου, επλημμύρισαν τους ανοικτούς χώρους, όπου όμως η κατάστασις με την τελεία άπνοια, δεν ήταν καλυτέρα. Και η ζωηρά κίνησις εσυνεχίσθη έως αργά τη νύκτα. Σε αντιστάθμισμα όμως της ζέστης που μας είχε καβουρντίσει τις προηγούμενες δυο-τρεις ημέρες, από χθες το πρωί δυνάμωσε το μελτεμάκι. Με το φρέσκο αυτό αεράκι ανέλαβαν και τα αμπέλια που κατά πώς λένε οι παραγωγοί κινδύνευσαν να βράσουν με τις μεγάλες ζέστες.
Η ασφαλτόστρωση μέχρι τις Αρχάνες συνεχίζεται με γρήγορο ρυθμό και ο δρόμος θα ετοιμασθεί σύντομα. Επίσης σύντομα προβλέπεται να τελειώσει και το τμήμα του δημοτικού δρόμου έξω από την καινούργια πόρτα. Η τουριστική κίνηση πήρε πρωτοφανή έκταση αυτές τις μέρες.
Οι δρόμοι είναι γιομάτοι από και μερικοί από δαύτους με ανάστημα πάνω από δύο μέτρα. Η ΤΑΕ έχει πυκνώσει τα δρομολόγιά της. Κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή θα έχει και πρωινό δρομολόγιο. Φυσικά δεν απολείπουν και τα δυσάρεστα, όπως οι ζημιές που έχουν προξενήσει στους παραγωγούς οι ακρίδες. Οι καλλιεργητές δεν έχουν μείνει καθόλου ευχαριστημένοι με τον τρόπο που γίνεται η καταπολέμησή του”. Τέτοιες μέρες λοιπόν…
Αρχές Αυγούστου το 1954. Τότε που ο οικοδομικός οργασμός στην πόλη μας συνεχιζόταν με εντατικούς ρυθμούς. Κάθε μέρα γκρεμιζόταν ένα παλιό σπίτι και στη θέση του “ξεφύτρωνε” ένα νέο οικοδόμημα. Τότε που άρχιζε σιγά-σιγά να εφαρμόζεται κάποιο ρυμοτομικό σχέδιο. Τότε που οι ρυθμοί σ’ αυτή την πόλη ήταν πιο ανθρώπινοι. Τα εξοχικά κέντρα και οι κινηματογράφοι είχαν ασυνήθιστη κίνηση και το ρεκόρ όμως ανήκε στο κέντρο διασκέδασης “Ολύμπια” με τις ατέλειωτες ψυχαγωγικές παραστάσεις. Βέβαια δεν πήγαναν πίσω και τα στέκια των Τριών Καμαρών. Εκεί οι κεντράρχες έκαναν τα πάντα για να προσελκύσουν τους πελάτες τους.
Έτσι κυλούσε η ζωή ήρεμα και χαρούμενα για τους Ηρακλειώτες εκείνης της εποχής. Μιας εποχής δύσκολης που είχε προέλθει από έναν πόλεμο, από τα χρόνια της σκληρής και αιματοβαμμένης κατοχής και από μια εμφύλια, άδικη διαμάχη κατά την οποία είχαν εμπλακεί ακόμα και αδέλφια. Τέτοιες μέρες… στο Ηράκλειο. Όπου τα βράδια οι νέοι έκαναν καντάδες κάτω από τα παράθυρα των κοριτσιών με αυτοσχέδιες μαντινάδες. Σ’ εκείνα τα σπίτια με τις πελώριες ξεθωριασμένες πόρτες, τα οποία διέθεταν πλούσιες αυλές με ωραία και πολύχρωμα λουλούδια.
Τότε που η Φιλαρμονική του Δήμου Ηρακλείου εκτός από τις κεντρικές μουσικές ακροάσεις που έδινε στην πλατεία των Τριών Καμαρών προσπαθούσε να μην αφήσει παραπονούμενους τους κατοίκους των άλλων συνοικιών της πόλης μας. Πότε στον Κατσαμπά, πότε στην οδό Σακουλιέρηδων στην Ξύλινη Τάμπια και άλλες φορές στο Μασταμπά. Τότε που αυτά τα βράδια του Αυγούστου οι γυναίκες της ευρύτερης περιοχής του Αγίου Μηνά μαζεύονταν στην αυλή του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού αποζητώντας λίγη δροσιά!