Ζούμε σε μια Χώρα προνομιούχο, που έχει καλό κλίμα, υπέροχα νησιά και πολλά άλλα πλεονεκτήματα. Παρά ταύτα όμως έχει αρκετά προβλήματα, τα οποία οφείλονται στη νοοτροπία και στις κακιές συνήθειες του λαού μας, τις οποίες κουβαλάει από το παρελθόν και οφείλουμε, για να προχωρήσει η Χώρα και να πάει μπροστά, να τις διορθώσουμε. Η χώρα μας λοιπόν δεν πρέπει να είναι ούτε επαίτης, ούτε να προσπαθεί να γίνει δραπέτης από τα προβλήματα, αλλά να προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει χωρίς τη βοήθεια κανενός. Γιατί είναι γνωστό ότι βοήθεια σημαίνει εκμετάλλευση.
Για να επανέλθει λοιπόν η χώρα μας στην κανονικότητα και να μην κινδυνεύει να υποστεί μια νέα οικονομική περιπέτεια, χρειάζεται ένα φάρμακο, το οποίο είναι μεν πολύ ακριβό, αλλά είναι απαραίτητο. Το φάρμακο αυτό ονομάζεται ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ, η οποία έχει δίπλα της και το αδελφάκι της την ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, η οποία μεγεθύνει πολύ περισσότερο το πρόβλημα.
Για την αντιμετώπισή τους λοιπόν χρειάζεται να γίνει μεγάλη προσπάθεια από όλους, πολιτικούς και πολίτες, προκειμένου να έχει θετικά αποτελέσματα. Τελευταία μάλιστα η κυβέρνηση έχει καταρτίσει κλιμάκια φοροτεχνικών, τα οποία επισκέπτονται περιοδικώς τα διάφορα μέρη της Χώρας, για να ασκούν φορολογικούς ελέγχους. Όταν όμως ένα κλιμάκιο φοροτεχνικών επισκεφθεί για παράδειγμα μια τουριστική περιοχή, αμέσως πέφτει σύρμα καιfi ενημερώνονται οι πάντες και είναι ζήτημα να προλάβουν να ελέγξουν ένα πολύ μικρό αριθμό παραβατών.
Ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που ορισμένοι προκειμένου ν’αποφύγουν το φορολογικό έλεγχο, κλείνουν ακόμη και τα καταστήματά τους, για όσο χρόνο βρίσκεται το κλιμάκιο στην περιοχή τους, γι’ αυτό ο έλεγχος πρέπει να είναι συνεχής και διαρκής. Επίσης υπάρχουν αρκετοί χώροι οι οποίοι έχουν μείνει φορολογικά ανέγγυχτοι και λειτουργούν όχι με τους νόμους της Πολιτείας, αλλά με τους δικούς τους άγραφους νόμους.
Όπως άλλωστε διαπιστώθηκε τελευταία, από ελέγχους που έγιναν στους χώρους του καπνό και των φαρμάκων, το ελληνικό κράτος έχανε από φόρους τεράστια ποσά. Υπάρχου όμως και πολλοί άλλοι χώροι, όπως είναι των συνεστιάσεων, κυρίως οικογενειακών εκδηλώσεων, γάμοι, βαφτίσια κτλ, η αγορά προϊόντων – μεγάλης αξίας και μικρό όγκου, η πώληση διάφορων υπηρεσιών με εισιτήριο χωρίς την έκδοση του, η επισκευή μηχανημάτων, η ενοικίαση εμπορευμάτων για πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε πολ υψηλό τίμημα, η χορήγηση απόδειξης με ποσό πολύ χαμηλότερο του καταβαλλομένου κ.τλ.
Επίσης πολλές φορές γίνεται συναλλαγή στην τιμή του προϊόντος, το οποίο έχει δύ τιμές, μια τιμή με απόδειξη και μία άλλη πολύ χαμηλότερη χωρίς απόδειξη και πελάτης με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα, επιλέγει τη χαμηλότερη τιμή. Όταν για παράδειγμα ένα προϊόν με απόδειξη τιμάται 100 ευρώ και χωρίς απόδειξη 70 ευρώ, τότε ο πελάτης επιλέγει τη χαμηλότερη τιμή, με αποτέλεσμα το κράτος να εισπράττει ένα τίποτα.
Αρκετοί μάλιστα δηλώνουν ορθά και κοφτά ότι η πώληση ή η διάθεση των προϊόντων τους (αγαθών, ενοικιάσεις δωματίων σε τουριστικές ή άλλες περιοχές κ.τλ.), γίνεται μόνο χωρίς τη χορήγηση απόδειξης. Αυτό οφείλεται αφενός στην έλλειψη φορολογικής παιδείας και αφετέρου στους πολύ υψηλού φορολογικούς συντελεστές που υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας. Αν λοιπόν η Πολιτεία προβεί έστω και σε μια μικρή μείωση των φορολογικών συντελεστών, μπορεί να περιοριστεί η φοροδιαφυγή και τα έσοδα του κράτους να είναι ίσως και περισσότερα.
Επίσης υπάρχει πολλή μαύρη εργασία και πρέπει να γίνει προσπάθεια για την πάταξη της, η οποία θα συμβάλλει αφενός στη μείωση της ανεργίας και αφετέρου η Πολιτεία θα εισπράττει περισσότερες ασφαλιστικές εισφορές, με αποτέλεσμα το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας να έχει περισσότερα έσοδα. Όλα αυτά λοιπόν δείχνουν ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός, αλλά εμείς στραβά αρμενίζομε και πρέπει να αλλάξομε πορεία, προκειμένου να οδηγήσομε το καράβι που λέγεται Ελλάδα σε ασφαλές λιμάνι.
*Ο Γιάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην δ/ντής ΕΛΤΑ