«Ψυχρολουσία» για τους Έλληνες αποτέλεσαν οι δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει με τους Τούρκους το τελευταίο διάστημα.
Απέφυγε να πάρει θέση στο θέμα των δυο Ελλήνων στρατιωτικών και τόνισε ότι πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να λύσουν αποκλειστικά η Ελλάδα και η Τουρκία.
Μ’ αυτό τον τρόπο για μια ακόμη φορά οι Νατοϊκοί σύμμαχοι παίζουν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και υποδηλώνουν ευθέως την προτίμησή τους στην Τουρκία. Εύλογη λοιπόν η ανησυχία και εύστοχος θεωρείται ο χαρακτηρισμός «ψυχρολουσία των Ελλήνων» αφού γίνεται παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είναι μόνη της απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Δεν πρόκειται για τόσο απλά, τυχαία και μεμονωμένα περιστατικά.
Είναι ένα πλαίσιο στρατηγικής προκλήσεων, έμπρακτης αμφισβήτησης συνόρων και διεθνών συμβάσεων. Στο ίδιο πλαίσιο ανήκει ο εμβολισμός του λιμενικού σκάφους και η ενέδρα που στήσανε οι ειδικές τουρκικές δυνάμεις σε δυο ανύποπτους Έλληνες στρατιωτικούς που «παραστράτησαν».
Το Αιγαίο απειλείται από τον τούρκικο εθνικισμό που το έχει εντάξει στα επεκτατικά του σχέδια. Τα τελευταία χρόνια έχει ξεσπάσει μια ελληνοτουρκική κρίση που διέπεται από εντάσεις, ύποπτες υφέσεις η οποία εγκυμονεί κινδύνους μεταβολής του συσχετισμού των δυνάμεων για τον έλεγχο στο χώρο του Αιγαίου.
Ο ελληνοτουρκικός διάλογος σέρνεται από χρόνο σε χρόνο χωρίς να αποδίδει καρπούς, χωρίς σημαντικά αποτελέσματα και χωρίς να ανακόπτει την τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα.
Οι μεθοδεύσεις της γείτονος χώρας δεν αποτελούν διαπραγμάτευση, αλλά προσπάθεια εξαναγκασμού της Ελλάδας να υποταγεί στις θέσεις της Τουρκίας, με μια απαράδεκτη πίεση επιβολής τετελεσμένων γεγονότων.
Οι διεθνείς παρεμβάσεις δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα πάνω στην τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Μετά από τα παραπάνω εύλογα γεννάται το ερώτημα. Πού είναι οι σύμμαχοι της Ελλάδας;
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν προτίθενται να ασκήσουν σοβαρές πιέσεις πέραν από απλές δηλώσεις και ευχολόγια, καλυπτόμενες στο ότι δεν διαθέτουν ουσιαστική στρατιωτική εξωτερική πολιτική οργάνωση, παρόλο που υπάρχει δυνατότητα μέσα από τις συνθήκες να παρέμβουν δυναμικά σε κρίσιμες στιγμές όταν ένα κράτος μέλος της Ε.Ε. απειλείται.
Οι Η.Π.Α. που ενώ όπως φαίνεται σε αυτή την περίοδο διατηρούν κακές σχέσεις με την Τουρκία, όχι μόνο δεν πιέζουν αποτελεσματικά, αλλά εξακολουθούν να την εξοπλίζουν, επιβεβαιώνοντας την προνομιακή γεωπολιτική θέση που κατέχει στην προώθηση των αμερικανικών σχεδίων.
Εύλογα προκαλείται υποψία ότι οι Η.Π.Α. προκειμένου να περάσουν τα σχέδιά τους για τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή, έμμεσα ενθαρρύνουν την Τουρκία, ευνοώντας μια αλλαγή του σημερινού καθεστώτος στο Αιγαίο.
Η «ηχηρή» σιωπή της Ρωσίας δεν προκαλεί εντύπωση, αφού δεν έχει ιδιαίτερο συμφέρον για να βοηθήσει στην επίλυση διαφορών μεταξύ δυο νατοϊκών χωρών.
Εκείνο που την απασχολεί διαχρονικά είναι να έχει απρόσκοπτη έξοδο από το Βόσπορο προς τη Μεσόγειο Θάλασσα και φυσικά να προωθήσει την αγορά των εξοπλιστικών της προϊόντων.
Η μόνη σοβαρή απάντηση στην προκλητικότητα Ερντογάν ήρθε με τη συγκλονιστική κινητοποίηση του λαού του Έβρου και το συλλαλητήριο στην Ορεστιάδα.
Οι κάτοικοι αποφασισμένοι να πιέσουν, διαδήλωσαν και δήλωσαν: «Ούτε ένα ευρώ από εμάς στην Ανδριανούπολη, μέχρι την απελευθέρωση των Ελλήνων Αξιωματικών».
Απέναντι στις προκλήσεις και την πολεμική ρητορεία του Ερντογάν, απαιτούνται από την ελληνική πλευρά συγκεκριμένες σοβαρές και αποφασιστικές κινήσεις. Διαπραγματεύσεις με προσφυγή σε διαιτησία κοινής αποδοχής, κινητοποίηση των διεθνών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απαιτείται απάντηση σοβαρή χωρίς δημαγωγικούς λεονταρισμούς και ερασιτεχνικούς αντιπερισπασμούς, αξιοποιώντας το υψηλό φρόνημα του Ελληνικού Στρατού, σφυρηλατώντας την ενότητα του λαού, αναζητώντας στήριξη από τους πραγματικούς συμμάχους της Ελλάδας για την αντιμετώπιση της κρίσης, τους ίδιους τους Έλληνες…