«Ο πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές · ο πολιτικός, όμως, (σκέφτεται)
τις επόμενες γενιές»~ Σερ Άρθρουρ Τσαρλς Κλαρκ, Άγγλος συγγραφέας
Απέναντι σε μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση επιβάλλεται να υπάρχει μια εξίσου ισχυρή και δυναμική Αντιπολίτευση. Έτσι μόνο θα ευημερήσουν οι πολίτες, θα πάει ο τόπος μπροστά και θα ενισχυθεί η Δημοκρατία. Άλλωστε, η Αντιπολίτευση αποτελεί βασικό πυλώνα της.
Όσο δε ισχυρή και σφριγηλή είναι αυτή, τόσο η Κυβέρνηση θα υφίσταται διαρκώς, μέσα και έξω από τη Βουλή, τον έλεγχο, τις προτάσεις, τις υποδείξεις και τις καταγγελίες της. Θα περιορισθούν η αβελτηρία, η αμέλεια και η αλαζονεία των οργάνων της εκτελεστικής εξουσίας. Οι δε πολίτες θα αισθάνονται την ύπαρξη του κράτους δικαίου, το ενδιαφέρον και τη στοργή της Πολιτείας για την επίλυση των προβλημάτων, που ενδεχόμενα ταλανίζουν επί χρόνια αρκετούς εξ αυτών.
Οι Έλληνες, όμως, στις πρόσφατες, διπλές εκλογές έκαναν τις δικές τους, διαφορετικές επιλογές και έστειλαν σε κάθε κατεύθυνση τα δικά τους μηνύματα. Εξέλεξαν μια οκτακομματική Βουλή, αλλά με μια αυτοδύναμη και πανίσχυρη Κυβέρνηση της Ν.Δ., ο Πρόεδρος της οποίας, κ. Κ. Μητσοτάκης, έπεισε τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, με την πολιτική που εφάρμοσε την περίοδο της πρώτης Πρωθυπουργίας του. Όπως διαμορφώθηκε το πολιτικό σκηνικό, η Κυβέρνηση δεν έχει πια ουσιαστική Αντιπολίτευση, είναι παντοδύναμη · και στον ΣΥΡΙΖΑ «άρχισαν τα όργανα» μετά απ’ την απρόσμενη παραίτηση του κ. Αλέξη Τσίπρα.
Πολλά και δύσκολα είναι τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει και να επιλύσει η Κυβέρνηση στο νέο της ξεκίνημα. Και περίοδο χάριτος δεν έχει. Προηγούνται, λόγω του κατεπείγοντος και της σοβαρότητάς τους, χρονίζοντα και σοβαρά προβλήματα, όπως:
α. Της Δημόσιας Υγείας. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε πως σήμερα λείπουν από τα Δημόσια Νοσοκομεία 20.000 γιατροί και νοσηλευτές. Κατεπείγει, λοιπόν, η άμεση πρόσληψη ισάριθμων μονίμων.
β. Της παιδείας, της νεολαίας γενικότερα και της διασφάλισης του μέλλοντός τους.
γ. Των εθνικών θεμάτων. Εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και των δικαιωμάτων μας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα από κάθε επιβολέα, εξοπλισμών και άλλα.
δ. Της αντιμετώπισης της καθημερινότητας. Πάταξη της αισχροκέρδειας, της ακρίβειας, της φοροδιαφυγής και του πληθωρισμού. Αύξηση των μισθών, συντάξεων και ανάπτυξη του Κοινωνικού Κράτους.
ε. Αντιμετώπιση του δημογραφικού και στήριξη του θεσμού της οικογένειας. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 2050 η Ελλάδα θα αριθμεί μόλις 8,5 εκατομμύρια Ελλήνων, η δε αθρόα ελληνοποίηση των μεταναστών δεν αποτελεί την εθνικά ωφελιμότερη λύση. Και είναι ακόμη πιο καυτά εκείνα της καθημερινότητας, που αποτελούν τον εφιάλτη των Ελλήνων. Και αρκετά άλλα σοβαρότατα εθνικά, κοινωνικά, αναπτυξιακά προβλήματα.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να εφαρμόσει πιστά το πρόγραμμα και τις υποσχέσεις που έδωσε απλόχερα στον κόσμο και εκείνος δαψιλώς τον τίμησε. Οι Έλληνες είμαστε ένας υπέροχος, αλλά συγχρόνως περήφανος και αγέρωχος λαός.
Η αλαζονεία και η έπαρση από τους ταγούς της εξουσίας –το γνωρίζουν καλά αυτό– δεν είναι συμπεριφορές που ο λαός θα αποδεχθεί. Ωφέλιμο και χρήσιμο, λοιπόν, θα ήταν για όλους τους πολιτικούς, σε όποιο κόμμα και αν ανήκουν, να θυμούνται πού και πού τη σοφή συμβουλή του περήφανου λαού μας: «ψηλά αν σου μέλλει ν’ ανεβείς, σιγά-σιγά ανέβα · τα ζάλα σου να ξαναβρείς, όταν σου πουν “κατέβα”». Γιατί υπάρχουν ορισμένοι στη σημερινή Βουλή που το ξεχνούν αυτό.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μετά και την παραίτηση του Προέδρου του, τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά, μιας και οι εξελίξεις δεν είναι τόσο ρόδινες. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είχε μια ζηλευτή πορεία στον χώρο της Αριστεράς. Σε ηλικία μόλις 34 ετών παρέλαβε ένα κόμμα γύρω στα 3% και το εκτόξευσε, τον Σεπτέμβρη του 2015, στο 36,34%, όταν έγινε Πρωθυπουργός και συγκυβέρνησε μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ. και τον κ. Π. Καμμένο.
Η έγκριση, όμως, από τη Βουλή, στις 2 Ιανουαρίου 2019, της επάρατης για την Ελλάδα Συμφωνίας των Πρεσπών αποτέλεσε την αρχή του τέλους του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ, αφού στις εκλογές του Ιουλίου 2019, με ποσοστό 31,53%, ήρθε δεύτερος και απώλεσε την εξουσία. Δυστυχώς για τους χιλιάδες των Ελλήνων που τον εμπιστεύτηκαν και τον ακολούθησαν, στην τετραετία 2019-2023, ΔΕΝ κατάφερε να ανασυγκροτήσει το κόμμα του, ΔΕΝ κατέθεσε ριζοσπαστικές και ρηξικέλευθες προτάσεις για την λύση των καυτών κοινωνικών προβλημάτων, ΔΕΝ έπεισε τους πολίτες για το πώς θα τους βγάλει από την κρίση και τα οικονομικά τους αδιέξοδα.
Τέλος, ΔΕΝ κατάφερε να πείσει ούτε τα ίδια τα στελέχη του, που τον εγκατέλειπαν, και πλέον το κόμμα του σταδιακά φυλλορροούσε. Στις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, τα στελέχη και ο ίδιος ακολούθησαν μια στείρα καταγγελτική πολιτική, ενώ αρκετοί εξ αυτών διέπρατταν συχνά – πυκνά ασυγχώρητες γκάφες, που στοίχιζαν στο Κόμμα. Όλα αυτά το οδήγησαν στην εκλογική συρρίκνωσή του στο ευτελές 17,83% με αβέβαιη την πορεία του στο “αύριο”. Η ελπίδα των πολιτών πως θα αποτελούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μια ισχυρή Αξιωματική Αντιπολίτευση τελικά διαψεύσθηκε.
Το ΠΑΣΟΚ, που αύξησε αισθητά την κοινοβουλευτική του δύναμη, διαθέτει ικανά στελέχη, δοκιμασμένα, με καλή πολιτική και εθνική πορεία από το παρελθόν. Παρά τα προβλήματά του θα μπορούσε ίσως να αναλάβει μελλοντικά τον ρόλο της δυναμικής και ισχυρής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αρκεί να πείσει τον λαό κατά την τρέχουσα περίοδο πως είναι ικανό γι’ αυτόν τον ρόλο. Όσο, όμως, δεν θα υπάρχει Αντιπολίτευση, η παντοδύναμη Κυβέρνηση θα εφαρμόζει χωρίς προβλήματα το πρόγραμμα που εξήγγειλε.
Ο Πρωθυπουργός δίκαια θα επαίρεται πως ενέγραψε στο ενεργητικό του δυο συνεχείς, και με απόλυτη αυτοδυναμία, κυβερνητικές τετραετίες. Θα είναι προς το συμφέρον της πατρίδας, και του το ευχόμαστε, να στεφθεί με επιτυχία και αυτή η συνεχόμενη θητεία του, για να προοδεύσουν και να ευτυχήσουν η Ελλάδα και οι Έλληνες.
Θα ήταν, όμως, χρήσιμο και κρίσιμο για τους πολίτες, πολλώ δε μάλλον για τον Πρωθυπουργό και τους Αρχηγούς των Κομμάτων, να τηρούν ευλαβικά τη συμβουλή του Αγάθωνα, Αθηναίου τραγικού ποιητή του 5ου π.Χ. αιώνα, «Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: ότι ανθρώπων άρχει · κατά τους νόμους άρχει · αλλά ουκ αεί άρχει», γιατί, κατά τον σοφό Χίλωνα, «Τον άρχοντα χρήναι μηδέν φρονείν θνητόν, αλλά πάντ’ αθάνατον», δηλαδή «Ο άρχοντας πρέπει ποτέ να μη σκέφτεται ως θνητός αλλά να σκέφτεται ως αθάνατος».
* Ο κ. Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης είναι δικηγόρος επί τιμή, τακτικό μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ