Άνοιξαν τα κουρεία. Μετά από τόσες μέρες κλεισίματος εξαιτίας του κοροναϊού, άρχισαν ξανά να λειτουργούν. Και όλοι μας, ακούρευτοι, τρέχουμε να κόψουμε τα μαλλιά μας που έχουνε μακρύνει. Με ραντεβού και προφυλάξεις φυσικά, σύμφωνα με τις οδηγίες της πολιτείας.
Πλησιάζοντας στο κουρείο συνάντησα τον Στάθη, οπωροπώλη της γειτονιάς. Έβγαινε φρεσκοκουρεμένος, με ένα παράξενο κούρεμα, βαθύ γύρω γύρω. Και έτσι παχουλούλης που είναι, με ίσια μαύρα μαλλιά και με φαρδιά τα μπατζάκια του παντελονιού του, ήταν ίδιος ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας.
– Βρε, σαν τον Κιμ Γιονγκ Ουν έγινες! του είπα πειράζοντάς τον.
– Άσε. Βιάζομαι. Άφησα τον πεθερό μου μόνο στο μανάβικο.
Ο πεθερός του είναι συνταξιούχος καθηγητής. Είχαμε κάποτε συνυπηρετήσει στο γυμνάσιο. Βοηθάει τον γαμπρό του στο μανάβικο.
Οι ηλικιωμένοι δεν είναι άχρηστοι. Γιατί εξακολουθούν να προσφέρουν έργο και στα γεράματά τους. Θυμάμαι συναδέλφους μου, συνταξιούχους τώρα. Άλλοι είναι μέλη, δραστήρια, οργανώσεων. Άλλοι βοηθούν τα παιδιά τους, ακόμη και τα εγγόνια τους, να σπουδάσουν, να βρουν εργασία και να προκόψουν.
Κάνουν τις δουλειές στα σπίτια τους, προσέχουν τα μικρά παιδιά και βοηθούν και οικονομικώς, από την σύνταξή τους. Ιδίως στην εποχή μας, που και η σύζυγος εργάζεται, η βοήθεια στο σπίτι, όταν και οι δύο γονείς λείπουν, είναι πολύτιμη. Αλλιώς πώς να τα βγάλουν πέρα.
Άλλοι γράφουν σε εφημερίδες. Αναλύουν καταστάσεις, προτείνουν λύσεις σε προβλήματα, ενημερώνουν σε ζητήματα που έχουν σχέση με τον τομέα που χειρίζονταν όταν ήταν εν ενεργεία, παίρνουν μέρος σε συνέδρια, λένε την γνώμη τους…
Ονόματα δεν είναι σκόπιμο να αναφέρω, μην παραλείψω μερικούς και με παρεξηγήσουν. Άλλοι ασχολούνται με κάτι άλλο που εγώ δεν το γνωρίζω. Πάντως η πλειονότητα από αυτούς με κάτι ασχολείται. Μερικοί έχουν γράψει και βιβλία αξιόλογα. Και γι’ αυτούς αξίζει έπαινος μεγάλος. Ας εξηγήσω ότι τα παραδείγματά μου είναι ιδίως από συναδέλφους εκπαιδευτικούς, περιοχή που την γνωρίζω.
Όλοι πάντως και ως συνταξιούχοι αναπτύσσουν κάποια δραστηριότητα, πολλές φορές αξιόλογη. Αδρανείς δεν μένουν. Κάποιων τα ίχνη τα έχω χάσει. Ίσως έχουν μετακομίσει αλλού και δεν το ξέρω. Ίσως με κάτι ασχολούνται και αυτοί. Κάποιοι έχουν φύγει από την ζωή. Ήταν συνάδελφοι παλιοί. Και φίλοι αγαπημένοι. Με μερικούς σε κάποιο σχολείο είχαμε συνυπηρετήσει. Και τώρα δεν υπάρχουν.
Εύχομαι όλοι να έχουν τη υγεία τους. Όσοι ακόμη ζουν. Οι γνωστοί, οι παλιοί, αλλά και οι ξεχασμένοι. Αλλοτινοί συνάδελφοι που, καθώς κύλησαν τα χρόνια, τώρα δεν τους θυμάμαι. Πέρασε πολύς καιρός χωρίς να τους δω ή κάπου να τους συναντήσω, κάτι να ακούσω ή να μάθω γι’ αυτούς. Και τους έχω λησμονήσει.
Πολύ συγκινητικό βέβαια για εμάς τους εκπαιδευτικούς είναι όταν καμιά φορά παλιοί μας μαθητές μας θυμούνται και μας τηλεφωνούν. Όσο παλαιότεροι, τόσο μεγαλύτερη η συγκίνηση.