Η πορεία της κυβέρνησης στη δεύτερη κυβερνητική της θητεία, είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους που παρακολουθούν την πολιτική επικαιρότητα, όμως δεν παύει να συνεχίζει να υφίσταται κάποια σοβαρή μείωση των δημοσκοπικών της ποσοστών, σε σύγκριση πάντοτε με εκείνο το μακρυνό, και ανέλπιστο για την ώρα, 41%.
Είναι αποδεδειγμένο πια και σίγουρο ότι η καθίζηση αυτή, ουδόλως οφείλεται στο χώρο της αντιπολίτευσης, ο οποίος σε πολλά σημεία του βρίσκεται σε ημιδιάλυση και αλλού σε ημιπαράλυση, αλλά μάλλον στην αδράνεια, τις φοβίες, τις ανακολουθίες, ασυνέπειες και αποκλίσεις από υπεσχημένα και δηλωθέντα, και ορισμένες φορές σε λανθασμένες επιλογές της κυβέρνησης.
Όλα αυτά αναγκαστικά δημιουργούν αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος στης ΝΔ, που εκδηλώνονται πρακτικά με μετακίνηση ψηφοφόρων της σε άλλα διπλανά σημεία του πολιτικού εκκρεμούς.
Βρίσκεται όμως κάπου έξι χρόνια στο τιμόνι της χώρας και δεν δικαιολογούνται παρεμφερείς τρανταχτές συμπεριφορές, ωσάν να μην υφίστανται σοβαρές και ενναλακτικές λύσεις στα διάφορα προβλήματα που ανακύπτουν και αναδύονται οξυμένα στην επικαιρότητα με τη μορφή κοινωνικής αγανάκτησης ή περισσότερο μαχητικών εργατικών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές τέτοιες επιλογές τις οποίες προφανώς και γνωρίζει πολύ καλά το κυβερνητικό στρατόπεδο.
Ο τρόπος που χειρίστηκε, έως τώρα, το σκάνδαλο των υποκλοπών, το τραγικό συμβάν στα Τέμπη, η αιφνίδια, απρογραμμάτιστη και σε σχετικά λανθασμένη συγκυρία για τη νομοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, υπήρξαν μερικά τρανταχτά παραδείγματα κακών χειρισμών της, αφού όλα αυτά έδωσαν γένεση σε σοβαρού βαθμού κοινωνική δυσαρέσκεια και φυσικά οδήγησαν στην παρατηρούμενη μείωση των ποσοστών της τα οποία διαπιστώνονται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις που ήρθαν στο προσκήνιο.
Φυσικά για πολλά παραδοσιακά στελέχη στο χώρο της ΝΔ, υπάρχει ανοιχτό και το θέμα της επιλογής προσώπων άλλων πολιτικών χώρων, αλλά ετούτο αποτελεί διαχρονική προσωπική επιλογή του προέδρου του κόμματος και πρωθυπουργού, με δεδομένη την διεύρυνσή του, αλλά ταυτόχρονα αφήνονται υπόνοιες για ανυπαρξία δικών της ικανών και κατάλληλων στελεχών για κάποιο κυβερνητικό πόστο.
Χαρακτηριστικά πεδία κυβερνητικής αδράνειας και ατολμίας, είναι πολλά, και ας μην αναφερθούμε σε παλιότερα όπως την πανεπιστημιακή αστυνομία, ένα μεγάλο φιάσκο που αποσιωπήθηκε χωρίς σχόλια και εγκαταλείποντας τα πανεπιστήμια στη σημερινή κατάσταση ανομίας.
Το ζήτημα της ακρίβειας των καταναλωτικών αγαθών, για παράδειγμα, αποτελεί ένα καίριας σημασίας πρόβλημα που ταλανίζει εδώ και καιρό αρκετά ευένδοτα νοικοκυριά, το οποίο παρά τις σχετικές επιπόλαιες και ανίκανες, να πείσουν, κυβερνητικές εξαγγελίες για διόρθωσή της, συνεχίζει να υφίσταται ακάθεκτο.
Οι δικαιολογίες της, πολλές, όπως το ενεργειακό πρόβλημα και οι αυξήσεις των τιμών του ρεύματος που συμπαρασύρουν τις τιμές των προϊόντων και αγαθών σε ανοδική πορεία. Γιατί τότε, όμως, βιάστηκε να προχωρήσει στη ‘διακόσμηση’, εννοώντας στο πλημμύρισμα βουνών και λαγκαδιών με πολυδάπανες και δυστυχώς αναποτελεσματικές ανεμογεννήτριες για προσπόριση ενέργειας και εμμένοντας στην αποκαλούμενη πράσινη ανάπτυξη, όταν πολλά ευρωπαϊκά κράτη δεν την υιοθέτησαν και εμμένουν στο πετρέλαιο;
Οι πρόσφατες δηλώσεις του νέου πλανητάρχη, για το συγκεκριμένο θέμα, έφτασαν, άραγε, στα αυτιά της κυβέρνησης για τον τρόπο που θα πορευτούν του λοιπού τα περισσότερα κράτη που επηρεάζονται πολυποίκιλα από τις ΗΠΑ;
Παρακάμπτουμε, για την ώρα, τη λεπτομέρεια ότι ακούστηκαν και καταγγελίες για συγκεκριμένα και οργανωμένα συμφέροντα που προσδοκούσαν αμύθητα κέρδη από το ζήτημα της εγκατάστασης πληθώρας ανεμογεννητριών. Αφήνοντας στην άκρη το θέμα αυτό, υπενθυμίζουμε ένα ακόμα παράδειγμα κυβερνητικής ατολμίας.
Την αναβολή για τόσα χρόνια της εγκατάστασης βιντεοσκοπικού υλικού στις επικίνδυνες, αρχικά, οδικές διασταυρώσεις. Ατέρμονες και κωμικές δικαιολογίες άνευ νοήματος, τη στιγμή που η χώρα ξεκληρίζεται!
Δυστυχώς έχει ειπωθεί και τονισθεί πολλές φορές ότι η όποια κυβερνητική πτώση θα έχει ως αρχική αιτία αποκλειστικά και μόνο τον εαυτό της. Κι’ αυτό το έχουν ενστερνισθεί πλέον όλοι. Πλην φυσικά της ανίκανης, για στοιχειώδη αντίδραση, κυβέρνησης!
Ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης είναι τέως διευθυντής Χειρουργικής και συγγραφέας