Ο Μάρκος στη συζήτηση εκθείαζε τους χριστιανούς, ότι είναι καλοί άνθρωποι, και ιδιαιτέρως επαινούσε τους Έλληνες, ότι είναι ένας ευγενικός λαός, έξυπνος και ικανότατος, και ότι έχουν την καλύτερη γλώσσα του κόσμου. Θαύμαζε γενικά τους λευκούς και κακολογούσε τα άλλα έθνη: τους μαύρους, τους ρομά, τους αλλόθρησκους… Στην πραγματικότητα υποτιμούσε όλους τους άλλους λαούς πλην των Ελλήνων.
Ο Άγγελος, ακούγοντας τις υπερβολές αυτές, δεν κρατήθηκε και ξέσπασε.
– Άκουσε, Μάρκο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος είναι Έλληνας ή Αλβανός, λευκός ή μαύρος, χριστιανός ή μουσουλμάνος, ιερωμένος ή κοσμικός, μορφωμένος ή αμόρφωτος, γύφτος ή πολιτισμένος… Αν μιλά ελληνικά ή βουλγάρικα… Εμένα με ενδιαφέρει μόνο αν είναι καλός, και όχι κακός, άνθρωπος. Διότι αυτό έχει σημασία. Καλός άνθρωπος μπορεί να είναι και ένας γύφτος και ένας αμόρφωτος και ένας μουσουλμάνος και ένας Τούρκος. Καλοί δεν είναι αποκλειστικά μόνο οι χριστιανοί, μόνο οι Έλληνες.
Και μην μπερδεύομε την εξυπνάδα και την ικανότητα με την καλοσύνη. Έξυπνοι και ικανότατοι είναι και οι εγκληματίες. Καλοί όμως δεν είναι. Βέβαια δεν εννοώ ότι οι Έλληνες είναι κακοί. Αντιθέτως. Όμως άλλο πράμα είναι η καλοσύνη. Και μην περιφρονούμε τους άλλους λαούς, τους οπαδούς των άλλων θρησκειών.
Καλοί και κακοί υπάρχουν σε όλες τις κουλτούρες, σε όλα τα έθνη, σε όλες τις θρησκείες του κόσμου. Βέβαια η κουλτούρα, η θρησκεία κτλ. παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα. Άλλη η κουλτούρα των τσιγγάνων, άλλη των Εσκιμώων, άλλη η κουλτούρα των χριστιανών, άλλη των μωαμεθανών. Φυσικά τα άτομα μιας άλλης κουλτούρας μπορεί να έχουν άλλες αντιλήψεις και συμπεριφορές, τις οποίες οι ξένοι πρέπει να σέβονται , για να μην παρεξηγηθούν.
Η διαφορετική αντίδραση των άλλων σε κάποιες περιπτώσεις φυσικά δεν αποτελεί κακία. Αλλά και μέσα στις διαφορετικές κουλτούρες ξεχωρίζουν πάλι οι καλοί και οι κακοί. Καθήκον των καλών είναι να προσπαθούν να συνετίσουν τους ανθρώπους, ώστε να περιοριστεί η κακία των κακών. Εντελώς να το καταφέρομε αυτό βεβαίως είναι αδύνατο.
Αιώνες τώρα η ανθρωπότητα, με τη διδασκαλία, με τη μόρφωση, με τη δια του νόμου τιμωρία… προσπαθεί να διορθώσει τον χαρακτήρα των κακών. Αλλά να το καταφέρει εντελώς δεν το κατορθώνει. Ίσως όμως χρειάζεται και η ύπαρξη των κακών, για να καταλαβαίνομε την αξία των καλών. Αν στον κόσμο υπήρχαν μόνο καλοί, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα;
Και όλοι σκέφτονταν τα λόγια του Άγγελου.