Στη Γαλλία εδώ και καιρό ο κόσμος είναι στους δρόμους. Και είναι εκεί για να μη δώσει σε καμιά εξουσία το δικαίωμα να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει ότι γουστάρει. Γιατί οι Γάλλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι, δεν παραδίδουν στην εκάστοτε εξουσία τίποτε από ό, τι τους ανήκει. Τίποτε από όσα έχουν κατακτήσει με αγώνες, με ιδρώτα και με αίμα.
Ο πρόεδρος Μακρόν αγνόησε και υποτίμησε τη δύναμη του λαού, με τον οποίο έχει χάσει εδώ και καιρό κάθε επαφή μαζί του. Θεώρησε ότι μπορεί να αποφασίζει χωρίς εκείνον, και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόφασή του να ανεβάσει το όριο της συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια, βγάζοντας ξανά τους Γάλλους στους δρόμους.
Ο Γάλλος πρόεδρος πήρε μια μικρή παράταση ζωής, τόσο μικρή όσο και η σύντομη επιβίωση που του εξασφάλισαν οι ελάχιστες ψήφοι στην πρόταση μομφής που του υποβλήθηκε, και η παραμονή του πλέον στην εξουσία έχει ημερομηνία λήξης.
Γιατί με τον κόσμο στους δρόμους δεν επιβίωσε ποτέ κανείς. Ούτε καν ο… Λουδοβίκος! Ο Γάλλος πρόεδρος πάντως, δείχνει να ενστερνίζεται πλήρως και να εφαρμόζει την άποψη που είχε διατυπώσει ο Ναπολέων Βοναπάρτης για την πολιτική: «Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική. Δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου».
Η Γαλλία μαστίζεται ετούτο τον καιρό από μια οξύτατη πολιτική κρίση. Ολόκληρη η γαλλική κοινωνία τελεί υπό συνθήκες ανάφλεξης. Παντού διαδηλώσεις, παντού απεργίες, παντού ωμή αστυνομική βία. Οι γαλλικές νύχτες είναι εκρηκτικές σε πολλές γαλλικές πόλεις και κυρίως στην πρωτεύουσα, το Παρίσι.
Οι διαδηλωτές έχουν κατακλύσει τους δρόμους, στήνουν οδοφράγματα, κινητοποιούνται και διαδηλώνουν, διαμηνύοντας ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν, παρά την κοινοβουλευτική αποτυχία της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης Μακρόν. Σε Παρίσι, Λυών, Ναντ και Ρεν επικρατούν σκηνές διαρκούς έντασης, με τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα να δείχνουν την έκρηξη της αστυνομικής βίας κατά των πολιτών σε όλο της το μεγαλείο. Οι κινητοποιήσεις είναι διαρκείς και μαζικές.
Συνεχώς προγραμματίζονται νέες δράσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, απεργίες, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και αποκλεισμοί αυτοκινητόδρομων. Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδονται από τα γαλλικά ΜΜΕ, έχει ήδη αρχίσει να καταγράφεται η έλλειψη στα καύσιμα στα πρατήρια και οι αρχές ενδέχεται να προχωρήσουν σε επιτάξεις και σε εφόδους στα διυλιστήρια, προκειμένου να απομακρύνουν τους απεργούς. Οι Γάλλοι έχουν ανέβει στα «κάγκελα» και ο Μακρόν στις τηλεοράσεις, δίνοντας συνεντεύξεις για τα αντιλαϊκά μέτρα που επιχειρεί να επιβάλλει.
Η περίφημη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, ενεργοποιεί το άρθρο 49.3 του Γαλλικού Συντάγματος που παρακάμπτει την ψηφοφορία στην Εθνοσυνέλευση. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει βγάλει τώρα «μπροστά» την Γαλλίδα πρωθυπουργό, Ελιζαμπέτ Μπορν για να διαλαλεί στις τηλεοράσεις την αποφασιστικότητά της να μην κάνει πίσω. Οι αντίπαλοι της μεταρρύθμισης Μακρόν ζητούν με κάθε τρόπο τη συνέχιση της μάχης στους δρόμους.
Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, της «Ανυπότακτης Γαλλίας», κάλεσε τη λαϊκή μομφή να εκφραστεί μαζικά. Η επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος «Εθνικός Συναγερμός», Μαρίν Λεπέν, δήλωσε ότι «η Μπορν πρέπει να φύγει ή ο πρόεδρος να την αποπέμψει», ενώ δεν είναι λίγες και οι φωνές της αριστεράς που ζητούν επίσης την αποπομπή της Γαλλίδας πρωθυπουργού. Καθώς περνούν οι μέρες, οι εικόνες που έρχονται από τη Γαλλία δείχνουν τους εργαζόμενους όλων των κλάδων να είναι ενωμένοι και να κατακλύζουν τους δρόμους.
Ανθρώπινα ποτάμια οργής και αγανάκτησης ξεχύνονται σε εκατοντάδες πόλεις και χωριά, απ’ άκρου εις άκρον της Γαλλίας, σημειώνοντας μια πρωτοφανή, για τις τελευταίες δεκαετίες, συμμετοχή του κόσμου σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Δρόμοι, πλατείες, αεροδρόμια, λιμάνια, πανεπιστήμια, σχολεία, καταστήματα, διυλιστήρια, αποθήκες καυσίμων, έχουν νεκρώσει, σε μια πρωτόγνωρη για τα τελευταία χρόνια λαϊκή αντίδραση. Μετά από πολλά χρόνια εμφανίστηκαν και πάλι τρακτέρ στις εργατικές κινητοποιήσεις, ενώ σε πολλές πόλεις πραγματοποιούνται τώρα διαδηλώσεις, που εδώ και 20 χρόνια δεν είχαν γίνει απεργιακές συγκεντρώσεις.
Η Τουλούζη στη Νότια Γαλλία, είναι αποκλεισμένη από τα μπλόκα που έχουν στήσει οι εργαζόμενοι στη βιομηχανική περιοχή. Οι δυνάμεις καταστολής της κυβέρνησης Μακρόν με έφιππους στρατοχωροφύλακες καταβάλουν τεράστιες προσπάθειες να καταστείλουν τις μεγάλες κινητοποιήσεις, αλλά όλες, η μια μετά την άλλη, πέφτουν στο κενό.
Η Γαλλία δείχνει το δρόμο. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο είναι οι διαδηλωτές κατά των νεοφιλελεύθερων μέτρων της κυβέρνησης Μακρόν, ενώ ο επικεφαλής του συνδικάτου CGT ανέφερε ότι ο συνολικός αριθμός των διαδηλωτών ξεπέρασε τα δύο εκατομμύρια. Σύμφωνα με το BBC, περίπου 80.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους του Παρισιού, με τις διαδηλώσεις να εξαπλώνονται και σε 200 ακόμα γαλλικές πόλεις.
Στο δρόμο που χάραξε η Γαλλία μπήκε και η Γερμανία. Οι τεράστιες απεργιακές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα, παρέλυσαν τις μεταφορές και προκάλεσαν 24ωρο χάος στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Τα εργατικά συνδικάτα της χώρας προχωρούν σε κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων ζητώντας συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ορθώνεται ένα τεράστιο απεργιακό μέτωπο, γνωστό ως «Mega-Streik» (Μεγάλη απεργία), φιλοδοξώντας να πάρει επικές διαστάσεις, καθώς τα εργατικά συνδικάτα έχουν προκηρύξει πανεθνικές απεργίες σε σιδηρόδρομους, υπηρεσίες διαχείρισης υποδομών και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Όλα τα μεγάλα αεροδρόμια της χώρας παρέμειναν κλειστά για 24 ώρες προκαλώντας το απόλυτο χάος. Μεγάλα γερμανικά ΜΜΕ εκτιμούν ότι, δεν αποκλείεται οι κινητοποιήσεις στη χώρα να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως οι διαδηλώσεις στη Γαλλία, καθώς τα συνδικάτα των εργαζομένων επιμένουν στις διεκδικήσεις τους για μισθολογικές αυξήσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του πληθωρισμού, που απειλούν την ίδια τους την επιβίωση.
Αυτά τα αγωνιστικά «μηνύματα» που έρχονται από τις δυο ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης, δεν είναι καλά νέα για την ίδια την Ευρώπη. Είναι προειδοποιήσεις που μπορούν να εξελιχθούν σε απειλές, διακυβεύοντας το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου, και καλό θα είναι να ληφθούν σοβαρά υπόψη, πριν να είναι πολύ αργά.
Οι εξουσίες τρέμουν τον κόσμο, όταν είναι ενωμένος και οργισμένος. Γιατί οι πολίτες κάθε φορά που βράζουν από οργή και αγανάκτηση, κατεβαίνουν στους δρόμους και την διαδηλώνουν. Όπως έγινε στα μνημόνια, όπως έγινε στο Μάτι, και όπως έγινε πρόσφατα και στα Τέμπη. Όσα «Survivor All Star» και όσα «GNTM» και αν επινοήσει το «σύστημα» για να μας κρατά αποχαυνωμένους στους αναπαυτικούς καναπέδες μας, κάποια στιγμή που θα φουσκώσει το «ποτάμι της οργής», θα τα πάρει όλα στο διάβα του…
Στη χώρα μας, που τα τελευταία χρόνια προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν πως τα μόνα «φύλλα» που κουνιούνται ακόμα είναι εκείνα των δέντρων, όλα αυτά ακούγονται εξωπραγματικά. Στη χώρα, που το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης είναι τα 67 έτη με προοπτική περεταίρω αναρρίχησης, τα 64 έτη που δεν αποδέχονται σήμερα οι Γάλλοι, θεωρούνται από κάποιους ως υπερβολική απαίτηση. Στη χώρα, που έχει το μεγαλύτερο πλήθος αστυνομικών απ’ όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, αναλογικά με τον πληθυσμό της, οι διαδηλώσεις έχουν ποινικοποιηθεί και οι διαμαρτυρίες συνιστούν γραφικές εξαιρέσεις.
Η διαχείριση αυτής της μεγάλης αστυνομικής δύναμης από το επιτελικό κράτος, κυρίως ως βασικό μηχανισμό ελέγχου και καταστολής κοινωνικών εκρήξεων, είναι και ο λόγος που η εγκληματικότητα στη χώρα μας όχι μόνο ζει, αλλά και βασιλεύει…
Οι Γάλλοι σήμερα δείχνουν το δρόμο σε όλους. Γιατί, στον ίδιο δρόμο βρισκόμαστε όλοι. Γιατί, τούτος ο κόσμος δεν θα αλλάξει από μόνος του. Γιατί, αύριο δεν θα έχεις καμιά δικαιολογία να πεις στα παιδιά σου, όταν κι εκείνα θα βρίσκονται στους ίδιους δρόμους…
https://moschonas.wordpress.com