Είναι μήνες τώρα που ο όρος «φυλές του πάρκου» έχει μπει στην καθημερινότητά μας κυρίως μέσω των ΜΜΕ, τα οποία μας «ενημερώνουν» για τη δραστηριότητα κάποιων συμπαθών κατά τα άλλα συμπολιτών μας, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται με τον όρο αυτό έχοντας στην ουσία ιδιότυπα «καταλάβει» το πάρκο Γεωργιάδη και όπως μαθαίνουμε από τα ίδια τα ΜΜΕ, διεκδικούν το δικαίωμα στο να έχουν άποψη για τον τρόπο με τον οποίο η Δημοτική Αρχή σχεδιάζει την ανάπλαση του πάρκου.
Στο αίτημά τους προσχώρησε και η Δημοτική μας Αρχή και ξεκίνησε διαβούλευση με τις «φυλές», η οποία λόγω της ιδιομορφίας της, πήρε και αρκετή έκταση στα ΜΜΕ, τα οποία (μεταξύ μας και με χαρά προσχώρησαν στην ειδησεογραφική «κάλυψη» της διαβούλευσης ακόμη και με πρωτοσελίδα.
Συστάθηκε μάλιστα από το Δήμο και μία Επιστημονική Επιτροπή στην οποία επικεφαλής είναι η συντονίστρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, προκειμένου να αξιολογήσει τις 22 προτάσεις που κατατέθηκαν στη δημόσια διαβούλευση για τη διαχειριστική μελέτη του πάρκου Γεωργιάδη, με σκοπό να γνωμοδοτήσει για τη δυνατότητα ενσωμάτωσης κάποιων εξ αυτών κατά το στάδιο υλοποίησης του έργου. Στην Επιτροπή συμμετείχαν εκπρόσωποι του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Κρήτης, του Τεχνικού Επιμελητηρίου – Τμήματος Ανατολικής Κρήτης, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, της οργάνωσης «Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου» και στελέχη του Δήμου Ηρακλείου.
Πρόκειται αναμφίβολα για διαδικασία η οποία ανεξάρτητα από τον τελικό σκοπό, εντάσσεται στα δεδομένα της κοινωνίας μας και επομένως είναι σεβαστή.
Αλλά:
Όταν πρόκειται για το μέλλον της Πόλης μας, καλό θα είναι να μην μας απασχολεί μόνον «το δένδρο» και εν προκειμένω μόνον το πάρκο Γεωργιάδη, αλλά να μας ενδιαφέρει ολόκληρο «το δάσος», δηλαδή ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή του κέντρου της πόλης, στην οποία ανήκει και το πάρκο, επειδή το πάρκο, αποτελεί ένα μικρό μόνο τμήμα του.
Στα υπόλοιπα τμήματα του κέντρου και ξεκινώντας από το πάρκο με δεξιόστροφη φορά, διακρίνουμε την οδό Βίγλας, η οποία ουσιαστικά είναι η στέψη του Ενετικού Τείχους στο χώρο αυτό μέχρι και τον προμαχώνα Βιτούρι, μετά συναντούμε το χώρο που παλαιότερα λειτουργούσε ως πάρκινγκ της ΔΕΠΤΑΗ και σήμερα είναι παρατημένος, στη συνέχεια υπάρχει το ανοικτό ιδιωτικό πάρκινγκ που περιλαμβάνει και το Ηρώο, το οποίο βρίσκεται σε επαφή με τον επιπρομαχώνα Βιτούρι και την πευκόφυτη Βίγλα, μετά υπάρχει η πλατεία Ελευθερίας, τα τρία διατηρητέα κτίρια της οδού Δικαιοσύνης με το παρατημένο πρώην Αστυνομικό Μέγαρο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, η είσοδος στο κέντρο από την ανηφόρα Καστρινάκη, το Επιγραφικό Μουσείο, το πάρκο Νεολαίας, το ερειπωμένο κτίριο των κυλινδρόμυλων Καστρινάκη, το ανοικτό πάρκινγκ της Ενετικής τάφρου κάτω από το άγαλμα Βενιζέλου, με τις κατά καιρούς απαράδεκτες εικόνες των Ρομά και τέλος η πλατεία του Αγάλματος Βενιζέλου στο λοβό του Ενετικού Τείχους, η οποία μέσω της οδού Δημοκρατίας, επικοινωνεί με το πάρκο Γεωργιάδη.
Πρόκειται αναμφίβολα για μία πολύ μεγάλη και εν πολλοίς κοινόχρηστη περιοχή στο σημαντικότερο σημείο της πόλης μας την οποία με τίποτα δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις σήμερα ικανοποιητική αισθητικά, λειτουργικά, πολιτισμικά και πολεοδομικά.
Οποιαδήποτε λοιπόν δημόσια κουβέντα για ανάπλαση στο πάρκο Γεωργιάδη, θα πρέπει λογικά να εντάσσεται οργανικά και λειτουργικά σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό συνολικής ανάπλασης, ανάδειξης, ή αξιοποίησης όλων αυτών των χώρων, για να μπορέσει να αναδειχθεί επιτέλους το κέντρο της πόλης μας που τόσο έχουμε ανάγκη.
Ας τα πάρουμε όμως ένα – ένα χωριστά και με συντομία.
Η οδός Βίγλας, η στέψη δηλαδή του Ενετικού Τείχους, θα μπορούσε με μία ανάπλαση, να αποτελεί ένα καλαίσθητο πεζόδρομο, για να ξεκινάμε την πεζοπορία μας πάνω στα Τείχη μέχρι τον Άγιο Ανδρέα αλλά και για την πρόσβαση μας στο πράσινο του Επιπρομαχώνα Βιτούρι και της Βίγλας.
Το παλαιό πάρκινγκ της ΔΕΠΤΑΗ θα μπορούσε να ενοποιηθεί με το πάρκο Γεωργιάδη και την πλατεία Ελευθερίας και να λειτουργεί σαν ένας ενιαίος κοινόχρηστος χώρος απαλλαγμένος από συρματοπλέγματα και ασχήμιες.
Το ιδιωτικό παρκινγκ στη συνέχεια θα μπορούσε να απαλλοτριωθεί από το Δήμο (αφού άλλωστε από το Σχέδιο Πόλης προβλέπεται ως κοινωφελής χώρος και συνεπώς η απαλλοτρίωσή του είναι υποχρεωτική για τη δημοτική Αρχή, η οποία μάλιστα όπως δηλώθηκε τελευταία διαθέτει και επαρκή οικονομικά περισσεύματα), και να αναπλασθεί κατάλληλα, προκειμένου να συνδέσει τον Επιπρομαχώνα Βιτούρι και τη Βίγλα με την πλατεία Ελευθερίας.
Η πλατεία Ελευθερίας θα μπορούσε επίσης να αναπλασθεί μαζί με την πλατεία Δασκαλογιάννη, τα Διατηρητέα της λεωφόρου Δικαιοσύνης και την ίδια τη Δικαιοσύνης που σήμερα σωστά αναπλάθεται. Μην ξεχνάτε ότι στην πλατεία υπάρχει το κτίριο που στεγάζει την Περιφέρεια, το διοικητικό κέντρο της Κρήτης, η πρόσβαση στο οποίο θα πρέπει να διαμορφωθεί κατάλληλα.
Από το Αρχαιολογικό Μουσείο, θα μπορούσε να διαμορφωθεί καλαίσθητα το λεγόμενο «Επιγραφικό Μουσείο» το οποίο σήμερα είναι ένας κακόμορφος σωρός από σπασμένα μάρμαρα «ατάκτως ερριμμένα» και μάλιστα σε κοινή θέα η οποία μας προσβάλλει.
Το ερειπωμένο κτίριο των κυλινδρόμυλων Καστρινάκη, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως Νεότερο Μνημείο, θα μπορούσε να απαλλοτριωθεί από το Δήμο και να αναπλασθεί κατάλληλα. Λεφτά όπως αναφέραμε, υπάρχουν στο Δήμο, όπως εξάλλου μας γνώρισε στον πρόσφατο απολογισμό του ο κ. Δήμαρχος.
Το ανοικτό πάρκινγκ της Ενετικής Τάφρου κάτω από το άγαλμα Βενιζέλου θα μπορούσε να διαμορφωθεί όπως έχει προταθεί από το Δήμο και έχει εγκριθεί από το ΥΠΠΟ (ΚΑΣ) για να υποδέχεται τα τουριστικά λεωφορεία και σε συνδυασμό με το μεγάλο εξαώροφο πάρκινγκ το οποίο από το 2000 (εποχή Ασλάνη) σχεδιάζεται για να δημιουργηθεί στην περιοχή αυτή κάτω από τη λεωφόρο Δημοκρατίας, να επιλύσει το καυτό κυκλοφοριακό πρόβλημα του κέντρου.
Και βεβαίως από κοντά σε όλα αυτά, να αναπλασθεί και το πάρκο Γεωργιάδη.
Η πρόταση αυτή για το συγκεκριμένο κέντρο της πόλης μας, προφανώς ξεπερνά σε χρόνο υλοποίησης μία δημοτική περίοδο και επομένως θα πρέπει, αν αποφασισθεί να ξεκινήσει κάτι προς την κατεύθυνση αυτή, να υπάρξει ένας μεγαλύτερος σχεδιασμός που θα διατρέχει τις δημοτικές θητείες. Θα πρέπει όμως κάποτε να… ξεκινήσει.
Κλείνοντας, είμαι βέβαιος ότι αυτή η άποψη για τη συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανάπλασης του κέντρου της πόλης μας βρίσκει σύμφωνες (επιτρέψτε μου τον όρο) όλες «τις φυλές της πόλης», δηλαδή όλους τους ενεργούς δημότες οι οποίοι στο κάτω – κάτω, δικαιούμαστε τουλάχιστον ίσης προσοχής και σεβασμού από τη Δημοτική Αρχή και τα ΜΜΕ, όση αποδείχθηκε ότι …απολαμβάνουν, συμπαθείς κατά τα άλλα, «φυλές του πάρκου».