Ένα κείμενο στην εφημερίδα “Ίδη” του Ηρακλείου στις αρχές του έτους 1909 δημοσιεύει την ίδρυση του μουσικού συλλόγου “Απόλλων”. Σκοπός του συλλόγου ήταν ο καταρτισμός μανδολινάτας και χορού από καλλιφωνότατους νέους αφενός και αφετέρου η ανασύστατη της Φιλαρμονικής, της οποίας η πρώτη περίοδος ξεκίνησε απο το 1850. Το 1925 ομάδα φιλοπρούδων συμπολιτών μας κατανόησαν την ανάγκη μιας μουσικής κίνησης στην πόλη μας, συσκέφθηκαν και ίδρυσαν το “Ωδείον Ηρακλείου”.
Το ωδείο ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του συλλόγου “Απόλλων” και με αρωγή της μοναστηριακής επιτροπής, η οποία υπό την προεδρία του μητροπολίτη Τίτου Ζωγραφίδη παραχώρησε δωρεάν το οίκημα, στο οποίο και σήμερα στεγάζεται αυτό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής, όπως ήταν φυσικό, το Ωδείο Ηρακλείου έπαψε να έχει τη ζωντάνια που το χαρακτήριζε και ατόνησαν οι δραστηριότητές του.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Η ΔΡΑΣΙΣ”, επανιδρύθηκε και λειτούργησε στην πόλη μας. Πρόεδρος υπήρξε ο γιατρός Νικόλαος Βογιατζάκης και γενικός γραμματέας ο Εμμανουήλ Λασηθιωτάκης, με πρωτοβουλία φυσικά όλου του διδακτικού προσωπικού.
Αυτά γίνονται το έτος 1949. Κατορθώνει να είναι αυτοσυντήρητο, αφού οι μαθητές του υπερβαίνουν τους εκατό. Την ίδια χρονιά δίνει τρεις επιδείξεις στο θέατρο Ηλέκτρα και έχουν απολυτη επιτυχία. Το Ωδείο Ηρακλείου προτίμησε να μείνει ανεξάρτητο από άλλα ωδεία της πρωτεύουσας, παρά τις πολλές προτάσεις που είχε δεχθεί, αλλά και τους πολλούς τίτλους, προκειμένου να λειτουργεί ως παράρτημα ωδείου των Αθηνών.
Κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου του έτους 1950, με πρόσκληση του Ωδείου και αφιλοκερδώς, ήρθε στην πόλη μας η δεσποινίς Καίτη Παπαϊωάννου διακεκριμένη καθηγήτρια του καλύτερου ελληνικού μουσικού ιδρύματος του “Ωδείου Αθηνών”, και μαζί με το προσωπικό του ωδείου, που αποτελούνταν από τους καθηγητές: Νουφράκη, Φανή Χριστοφοράκη και τις δεσποινίδες Αύρα Τσίκολη και Μαρίκα Θεοδωρίδου, διενήργησαν εξετάσεις. Αξιοσημείωτος είναι ο απολογισμός του έργου του Ωδείου Ηρακλείου κατά το έτος 1949-1950. Διδάχθηκαν βιολί, πιάνο και θεωρητικά μαθήματα (σολφέζ και αρμονία) από τους 100 εγγεγραμμένους μαθητές. Τελικά εξετάσθηκαν οι 74.
Από αυτούς 5 για προαγωγή και 69 για βαθμό. Ποιοί απ’ αυτούς προάχθηκαν στο βιολί, στο πιάνο, ποιοι φοίτησαν στην προκαταρκτική σχολή πιάνου, ποιοι προήχθησαν από την κατωτέρα, στη μέση και στην ανωτέρα; Για όλα αυτά μας ενημερώνει το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας “Η ΔΡΑΣΙΣ” με ημερομηνία 28η Ιουλίου 1950:
“Προαχθέντες μαθητές βιολιού: Ι. Μπετινάκης και Κατίνα Μουρτζανού από την προκαταρκτικήν στην κατωτέραν, Πόπη Ξωμεριτάκη και Μαρία Ξωμεριτάκη από την κατωτέρα στην μέση.
Στο πιάνο: Τασούλα Μιστίλογλου από την κατωτέρα στη μέση.
Στην Προκαταρκτική σχολή πιάνου φοίτησαν, Μαίρη Μαρούδα, Στελίνα Πόρταλη, Μαίρη Παπαηλιού, Βιολέττα Βαρζανκιάν, Ρούλα Παπαδάκη, Λίλια Παναγιωτίδου, Δέσπω Παπαδάκη, Μαίρη Καπνιστού, Νίκη Κρουστανοπούλου, Μαίρη Βογιάκη, Μάρω Νερολαδάκη, Ειρήνη Γεωργιάδη, Μαίρη Σιλιγάρδου, Κατίνα Σκορδαλάκη, Ελένη Ιατράκη, Ρένα Μαυρογιαννάκη, Πίτσα Τερζάκη, Μαίρη Δερμιτζάκη, Λούλα Κανακάκη, Όλγα Γραμματικάκη, Αλίκη Λιγνού, Μαρίκα Μανασσάκη, Μαλβίνα Χατζογιάννη, Λένια Παπάζογλου, Μάρθα Χανδάνου, Κική Κολυβάκη, Νέλλη Ρουσάκη, Έγλη Πλάτωνος, Άννα Τσίκολη, Στέλιος Ματζαπετάκης, Αλίκη Ματζαπετάκη, Νίνα Περάκη, Ισαβέλα Χατζίκου, Ευαγγελία Τσαγκαράκη, Μηνάς Λαγουδάκης, Μαρίνα Σπανακάκη, Ευάγγελος Περάκης, Γιώργος Γεωργιάδης, Ευαγγελία Περάκη, Ροζ Μαρί Βαρβακιάν, Λουίζα Δαμιανάκη.
Στη σχολή βιολιού φοίτησαν οι Νίκος Ματζαπετάκης, Απόλλων Καναβάκης, Ευμενούλα Θαλασσινού, Ευάγγελος Αναστασάκης, Μαρία Μαυρογιάννη, Ελένη Σταυριανάκη, Ελένη Μουντράκη, Κ. Βασιλάκης, Γ. Λαγουδάκης.
Στη κατωτέρα σχολή πιάνου φοίτησαν Μαρίκα Καρυδάκη, Ιωάννα Βλάσση, Ρίκα Δεληγιαννάκη, Μαρίνα Πλεύρη, Άννα Καρακατσάνη, Μαρίκα Καρακατσάνη, Ιωάννα Κονιωτάκη, Μαρίκα Περάκη, Σόνια Οικονόμου, Αγγελική Γκίκα, Απόστολος Τζωρτζάκης.
Στη κατωτέρα σχολή του βιολιού φοίτησαν Ειρήνη Δογραματζάκη, Εμμανουήλ Κατσούλης, Ιωάννης Λακιανός, Νίκος Παπάζογλου και Πόπη Κυριακάκη.
Μέση σχολή πιάνου Ελένη Τσαμπαρλάκη.
Ανωτέρα σχολή βιολιού Ηρακλής Κριτσωτάκης”.
Μουσικό σύλλογος “Απόλλων”… Ωδείο Ηρακλείου… κέντρα πολιτισμού, κέντρα προσφοράς! Εστίες που συνέδεσαν το όνομά τους με τη ζωή του Μεγάλου Κάστρου. Σίγουρα οι παλιότεροι Καστρινοί θα θυμούνται τον μουσικό σύλλογο “Απόλλων” να παιανίζει κάθε Κυριακή στην πλατεία Ελευθερίας και πολλές φορές να γίνονται αγώνες γυμναστικής κυρίως από μαθητές του Κοραή, συνοδευόμενοι από μουσική… και όλα αυτά προσφορά προς αυτή την πόλη και τους πολίτες της από τον προαναφερθέντα μουσικό σύλλογο.