Ίσως να φταίει η νεοελληνική επιπολαιότητα, ίσως η προεκλογική περίοδος, ίσως άλλα, μάλλον όλα μαζί, αλλά κάποια πράγματα επιτάσσουν αναστοχασμό σε πολίτες και πολιτικούς. Οι τελευταίοι μήνες του προηγούμενου χρόνου και οι πρώτοι του καινούργιου, παραδοσιακά, είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία οι Έλληνες φορολογούμενοι οφείλουν να εκπληρώνουν τις πολύπλευρες οικονομικές τους υποχρεώσεις για μια σειρά θεμάτων της καθημερινότητας.
Εφορία, δημόσια ταμεία, τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, τράπεζες, κοκ. Όμως αυτό δεν αποτελεί κάποιο καινούργιο και πρωτόγνωρο γεγονός. Είναι συνηθισμένη η εικόνα πολιτών, κυρίως των μεγαλύτερων ηλικιών που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις σύγχρονες τεχνολογίες του διαδικτύου, να σχηματίζουν τις γνωστές και δημοφιλείς, για κάποιους, ουρές μπροστά στα γκισέ τραπεζών, ειδικά τις τελευταίες μέρες της ημερομηνίας που έχει καθορισθεί από τα γνωστά υπουργεία του επίσημου κράτους, και μάλιστα καθορίζοντας και τα σχετικά πρόστιμα σε όσους καθυστερήσουν την πληρωμή τους.
Και αίφνης, ω του θαύματος, ανακοινώνεται παράταση της πληρωμής των οφειλών μας, για κάποιες μέρες, ένα ή δύο μήνες, και πάει λέγοντας, και το σπουδαιότερο και πιο ανησυχητικό χωρίς την επιβάρυνση την οποία οι ίδιες υπηρεσίες προέβλεπαν!
Ίσως είμαι από τους πρώτους που από τον περασμένο ήδη Νοέμβριο, εκπλήρωσα τις υποχρεώσεις μου για τα τέλη κυκλοφορίας ενός παλιού αυτοκινήτου που διαθέτω.
Κάπου τρεις και παραπάνω μήνες μετά, κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι, αναρωτιόμαστε αν ζούμε σε σοβαρή χώρα, αν λειτουργούν σωστά οι δημόσιες υπηρεσίες μας, και μήπως τελικά δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την δέουσα σημασία σε όσα αφορούν τα οφειλόμενα στο κράτος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, εξ’ όσων ενθυμούμαι, κάθε χρόνο γίνονται τα ίδια και απαράλλαχτα, και μάλιστα χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο σοβαρό ή έκτακτο κοινωνικό γεγονός που να αναγκάζει τους πολίτες να καθυστερήσουν την οφειλή τους!
Το γεγονός λοιπόν ότι κάθε χρόνο, ξεδιπλώνεται το ίδιο σενάριο, μας οδηγεί σε σκέψεις ότι κάποια πράγματα σε τούτο το κράτος δρομολογούνται λάθος. Αλήθεια, σε ποιο κράτος της Ε.Ε. λαμβάνει χώρα ετούτη η φαιδρή διαδικασία; Εις τα καθ’ ημάς, όλοι πλέον γνωρίζουν ότι οι ημερομηνίες είναι για να καταπατούνται και όχι για να τηρούνται!
Εύλογο παραμένει το ερώτημα, τον επόμενο χρόνο θα γίνουν τα ίδια; Κι ακόμα, γιατί δεν ανακοινώθηκε εξ’ αρχής το τέλος του μηνός Φεβρουαρίου για την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας και έγινε με καινούργια απόφαση του υπεύθυνου υπουργείου; Δεν είχαν άλλη δουλειά να κάνουν; Έγινε μήπως λόγω της προεκλογικής περιόδου που ανοίχτηκε μπροστά μας, με το κράτος να παρουσιάζεται γενναιόδωρο, κατά κάποιο τρόπο, επιτρέποντας στον πολίτη να εκπληρώσει την συγκεκριμένη υποχρέωσή του λίγους μήνες μετά; Δεν γνωρίζουν διαχρονικά οι πολιτικοί μας, όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών παρατάξεων, ότι με τον τρόπο που λειτουργούν διακυβεύεται η σοβαρότητα και συνάμα η αξιοπιστία του κράτους για το οποίο υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται, εκλέγονται γι’ αυτόν το σκοπό και κυβερνούν;
Όμως παλινδρομώντας στο παρελθόν παρατηρούμε πως το ίδιο σενάριο, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ξεδιπλώνεται και για μια σειρά άλλων οικονομικών υποχρεώσεων.
Κρίσιμο παραμένει το εξής ερώτημα: Δεν θα ήταν καλύτερα αν, για παράδειγμα, έδιναν κάποια κίνητρα σε όσους εξοφλούν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις σε συγκεκριμένη ημερομηνία η οποία δεν θα αλλάζει, αναλόγως του πολιτικού ανέμου που φυσάει κάθε φορά; Δεν θα σεβόταν περισσότερο το κράτος τους πολίτες του και οι τελευταίοι το κράτος μέσα στο οποίο ζουν καθημερινά και δραστηριοποιούνται;
Αλλά η απάντηση στο ερώτημά μας προϋποθέτει κάποια μικρή αλλαγή στο τρόπο του σκέπτεσθαι των κυβερνώντων, ευελιξία αποφάσεων και περισσότερο απλές και κατανοητές διαδικασίες! Κάπως δύσκολη διαδικασία, όπως αποδεικνύει η πολύπειρη πολιτική ιστορία του τόπου μας!
* Ο Γιώργος Σχορετσανίτης είναι χειρουργός και διευθυντής του χειρουργικού τομέα στο ΠΑΓΝΗ