Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η πρόσφατη τραγωδία   με την εκατόμβη των θυμάτων της κρατικής ανεπάρκειας και στον τομέα της πολιτικής προστασίας, κατά την πυρκαϊά στο Μάτι της Αττικής και το εθνικό πένθος που επακολούθησε, προκάλεσε μια μαύρη κατήφια, στον λαό μας, που συνειδητοποίησε ότι η χώρα μας είναι ανοχύρωτη και οι πολίτες της απροστάτευτοι από τους μύριους κινδύνους που καραδοκούν, ακόμη και σε καιρό ειρήνης…

Λίγο μετά, όμως, οι μεγάλες διακρίσεις στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου, των αθλητών μας της Στεφανίδου και της Νικολακοπούλου στο επί κοντώ, της Στειακιάς “κόρης του ανέμου” Μπελημπασάκη στα 400 μέτρα κ.λπ κ.λπ, πρόσφεραν ένα αχνό χαμόγελο στα πικραμένα χείλη του λαού μας, τόνωσαν το πεσμένο ηθικό του, γιατί απέδειξαν τα άξια αυτά Ελληνόπουλα οτι “ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ”, ότι δεν έχουν χαθεί τα πάντα…

Οι διεθνείς λοιπόν διακρίσεις Ελλήνων και ιδιαίτερα στον αθλητικό τομέα αποτελούν, όντως, σοβαρό παράγοντα ενίσχυσης της εθνικής μας αυτοπεποίθησης, που το έχει τόση ανάγκη  ακόμη και λόγω της πολύχρονης κρίσης, που έχει εξαθλιώσει ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας.

Άλλωστε στην Αρχαία Ελλάδα,η πόλη του όποιου Ολυμπιονίκη γκρέμιζε προς τιμή του τα τείχη της, σε ένδειξη  ότι δεν  θα τολμήσει  κανείς να επιτεθεί σε μια πόλη που γεννά ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ… Αρα η Αμυνα της χώρας ήταν διασφαλισμένη…

Οι Ολυμπιακοί βέβαια Αγώνες, των οποίων η επίσημη  θεσμοθέτηση   έγινε σύμφωνα με την παράδοση το 776 π.Χ., δε σημαίνει ότι τότε για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν στην Ελλάδα οι αγώνες.  Οι αθλητικοί αγώνες έχουν ρίζες, που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Άλλωστε, η συνάθροιση αθλητών από όλες τις γωνιές της ελληνικής γης στις πρώτες κιόλας Ολυμπιάδες δείχνει ότι προϋπήρχε κάποιο παμπάλαιο έθος.

Κατά τα μέσα της δεύτερης χιλιετίας η Κρήτη φτάνει σ’ ένα υψηλό πολιτιστικό επίπεδο και διάφορα παιχνίδια ή γυμνάσματα έχουν σκοπό να τέρψουν τους θεατές σε γιορτές και πανηγύρια.

Για τις τελετές και τα θεάματα και ίσως και για τους αγώνες χρησιμοποιούσαν τους ειδικούς χώρους, που σήμερα βλέπουμε στα συγκροτήματα της Κνωσού, της Φαιστού, των Μαλίων και του Ζάκρου, γνωστούς ως αλώνια ή θέατρα.

Σίγουρα, όμως, δημιούργησαν και ειδικούς χώρους μόνο για την διεξαγωγή των αθλημάτων.

Παιχνίδια, γυμνάσματα και αθλήματα που είναι γνωστά αυτή την εποχή στην Κρήτη είναι το κυβίστημα, μια μορφή ακροβασίας, η πυγμή, η πάλη, η τοξοβολία και τα ταυροκαθάψια.  Ένα μεγάλο υλικό από αγγεία, τοιχογραφίες, ανάγλυφα, αντικείμενα, λάρνακες κ.λ.π. μαρτυρούν την εξέλιξη των τεχνικών, την ανάπτυξη του αθλητικού πνεύματος και την καθιέρωση κανόνων.

Ο ιστορικός Φιλόχωρος αναφέρει ότι οι Κουρήτες έλεγαν πως ο Μίνωας είχε καθιερώσει γυμνικούς αγώνες προς τιμήν του γιου του Ανδρόγεω, ο οποίος ήταν πρότυπο όλων των αθλητών.

Πολλές φορές οι αγώνες, που είχαν τελετουργικό ή μυητικό χαρακτήρα αποτελούσαν μέρος μεγάλων θεαμάτων συνταιριασμένοι με μουσική και χορό.

Η ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία στις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ. είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης των αθλημάτων σε όλο τον ελλαδικό χώρο.

Και είναι πια γνωστό με αδιάσειστα στοιχεία και αρχαιολογικά ντοκουμέντα πως η περιοχή, όπου ξεκίνησαν Αθλητικοί Αγώνες είναι η προϊστορική Κρήτη.

Έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι ο μύθος για την ίδρυση των αγώνων στην Ολυμπία έχει ως πρωταγωνιστή το Μινωίτη Ιδαίο Δάκτυλο Ηρακλή.

Ο μύθος αναφέρει ότι ο Κουρήτης  Ιδαίος Δάκτυλος Ηρακλής, ευρισκόμενος στην Ολυμπία, με  τους τέσσερις αδελφούς του (τον Παιωναίο, τον Επιμήδη, τον Ιάσιο και τον Ίδα), τους έβαλε να τρέξουν μια συγκεκριμένη απόσταση και στο τέλος του αγώνα στεφάνωσε το νικητή με ένα κλαδί ελιάς τον “κότινο”…

Έχτισαν, μάλιστα και ένα βωμό, όπου θυσίασαν στο Δία.  Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε ως αφετηριακό υπόβαθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.  Σε όλη την ιστορική περίοδο έχουμε σημαντικές μαρτυρίες για συνεχή ανάπτυξη του αθλητισμού στην Κρήτη.  Τα πάμπολλα αρχαιολογικά ευρήματα, στεφανωμένοι αθλητές, αθλητικά σκεύη, αγγεία, έπαθλα κ.α. μαρτυρούν αυτή την εξέλιξη.

Συγκεκριμένα γνωρίζουμε τις παρακάτω περιπτώσεις:

στην 73η Ολυμπιάδα το 488 π.Χ. ο Διόγνητος ο Κρης νίκησε στην πυγμή, στην 79η Ολυμπιάδα το 464 π.Χ. ο Εργοτέλης ο Κνώσειος  νίκησε στη δόλιχο.   Ξέρουμε επίσης ότι ο Εργοτέλης έλαβε μέρος και στα Ίσθμια, Πύθια και Νέμεα, στην 81η Ολυμπιάδα το 456 π.Χ. ο Ικαδίων νίκησε στο Στάδιο των Παίδων, στην 83η Ολυμπιάδα το 448 π.Χ. ο Αιγείδας νίκησε στη δόλιχο, στην 96η Ολυμπιάδα το 396 π.Χ. ο {……}ώνιος ο Κρής νίκησε στη δόλιχο, στην 99η Ολυμπιάδα το 384 π.Χ. ο Σωτάδης ο Κρης νίκησε στη δόλιχο, στην 201η Ολυμπιάδα το 25 π.Χ. ο Δάμας ή Δαμασίας νίκησε στο στάδιο.

Γνωρίζουμε ακόμη τον Χρυσόθεμι, γιο του ιερέα Καρμάνωρα από την Κρήτη, ο οποίος νίκησε στον πρώτο μουσικό αγώνα στα Πύθια στους Δελφούς.

Εκείνο, λοιπόν, που είναι γνωστό και έχει αποδειχτεί επιστημονικά είναι ότι οι απαρχές του αθλητισμού ανιχνεύονται  στην Κρήτη και διαχρονικά από τα απώτατα προϊστορικά χρόνια, δρα ως παράγων της εθνικής μας αυτοπεποίθησης…