“Πάσα… βλασφημία αρθήτω αφ’ υμών συν πάση κακία” (Εφ 4:31).
Τη βλασφημία τη χαρακτήρισαν ένα μεγάλο πάθος, μεγάλο στίγμα και πληγή κοινωνική. Δυστυχώς και στις μέρες μας η βλασφημία εξακολουθεί να μολύνει με την παρουσία της τους δρόμους, τα εργοστάσια, τα γραφεία, τα σχολεία, τα γήπεδα, τον στρατό… Τα ονόματα του Χριστού και της Παναγίας, ο Τίμιος Σταυρός, τα ιερά και όσια της πίστεώς μας, διασύρονται και σπιλώνονται αδιάντροπα.
Πρόκειται πράγματι για πάθος που ρυπαίνει την κοινωνική ατμόσφαιρα και στιγματίζει τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας στηλιτεύουν τη βλασφημία ως τη χειρότερη αμαρτία. Και τούτο γιατί, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος “εκείνος που αμαρτάνει παραβαίνει τον θείο νόμο, ενώ εκείνος που βλαστημάει ασεβεί τον ίδιο τον Θεό”.
Στην Αποκάλυψη, ο Αντίχριστος ειν’ εκείνος που βλαστημάει τον Θεό και τους Αγίους Του: “Και ήνοιξε το στόμα αυτού εις βλασφημίαν προς τον Θεόν, βλασφημήσαι το όνομα αυτού και την σκηνήν αυτού, τους εν τω ουρανώ σκηνούντας”. (Αποκ. ιγ’ 6).
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απευθύνεται στις καλοπροαίρετες ψυχές των αδελφών μας εκείνων, που από άγνοια ή κυρίως από κακή συνήθεια παραμένουν υποχείριοι της βλασφημίας. Όσοι πάλι, με τη χάρη του Θεού, είναι απαλλαγμένοι από το φοβερό του πάθος, ελπίζουμε πως θα παρακινηθούν ν’ αναλάβουν μια ιερή αντιβλασφημική σταυροφορία.
Είναι καιρός πια όλοι να βοηθήσουμε για να εξαλειφθεί η κοινωνική αυτή μάστιγα από τον τόπο μας! Γιατί δεν ταιριάζει σ’ αυτούς που ύψωσαν έναν Παρθενώνα και μιαν Αγια-Σοφιά. Ο δρόμος που οδηγεί στη διόρθωση, περνάει από τη μετάνοια, την εξομολόγηση, την προσευχή, τη Θεία Κοινωνία.
Είναι δρόμος μοναδικός που πείθει και τους πιο δύσπιστους για τη γλυκύτητα της αγάπης του Θεού και πλάστη μας.
(Συνεχίζεται)