Είναι σπάνιο φαινόμενο, αλλά καμιά φορά συμβαίνει, να ξεπερνάει η πραγματικότητα ακόμη και την πιο ακραία ανθρώπινη φαντασία. Και απτό δείγμα αποτελεί η πρόσφατη δήλωση κορυφαίου παράγοντα της σημερινής κυβέρνησης και προέδρου της ελληνικής Βουλής, εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής, κατά τον οποίον ‘’δεν μπορεί να έχομε όραμα το Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια ‘’ και ότι “οι Έλληνες δεν είμαστε λαός Ορθόδοξος”. Και όλα αυτά:
•Όταν όλοι οι Έλληνες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν διδασκόμενοι από αιώνες ότι τα θεμελιώδη ιδανικά της Ελληνικής Φυλής είναι τρία πράγματα: η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια.
•Όταν το Σύνταγμα του Ελληνικού Κράτους, θεματοφύλακας του οποίου υποτίθεται ότι είναι ο εν λόγω Πρόεδρος της Βουλής, αρχίζει με τη φράση: “Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος”.
•Όταν στο ίδιο Σύνταγμα, με βάση το oποίο λειτουργεί το Ελληνικό Κράτος, αναφέρεται ότι: “Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων και την ανάπτυξη της Εθνικής και Θρησκευτικής συνείδησης (άρθρο 16, παραγρ. 2).
•Όταν στο ίδιο Σύνταγμα (άρθρο 3, παρ. 1 ) ρητά αναφέρεται ότι: ‘’επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού” και στο ίδιο επίσης άρθρο (παραγρ. 3) σημειώνεται ότι: “το κείμενο της Αγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο”.
Υπόψη αυτών, οι απόψεις του Προέδρου της Βουλής και συνεπώς και της Κυβέρνησης, εκτός του ότι προσβάλλουν την συνείδηση του Ελληνικού λαού και εκτός του ότι κατά βάση θεωρούν απάτη τη μέχρι σήμερα διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων, είναι αδιανόητο ο ίδιος ο θεματοφύλακας του Συντάγματος, να καταπατεί και να διαγράφει το Σύνταγμα και να δηλώνει ανερυθρίαστα:
•Ότι οι Έλληνες δεν είναι Ορθόδοξος λαός
•Ότι δεν μπορεί να έχουμε όραμα την Πατρίδα,
•Ότι δεν μπορεί να έχουμε όραμα την Θρησκεία, και
•Ότι ούτε η Οικογένεια έχει αξία ως όραμα.
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτά που ειπώθηκαν από τον κ. Πρόεδρο ήταν αποτέλεσμα κάποιας πνευματικής σύγχυσης, αν μετά ερχόταν να επανορθώσει και να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνικό λαό. Όμως αυτό δεν έγινε. Που σημαίνει ότι αυτά που είπε ο Πρόεδρος της Βουλής είναι συνειδητές απόψεις τόσον του ιδίου, όσον και της Κυβέρνησης που εκπροσωπεί. Θα πρέπει όμως να μας εξηγήσει, αν η Πατρίδα δεν είναι όραμα:
•Τι ήταν γι᾽αυτόν η μάχη του Μαραθώνα, η μάχη των Θερμοπυλών, οι ποταμοί αιμάτων που έχυσαν οι Έλληνες για την απελευθέρωση της Πατρίδας από τους Τούρκους και ποια η γνώμη του για τις θυσίες όλων εκείνων που έδωσαν την ζωή τους για την Πατρίδα Ελλάδα.
•Τι γνώμη έχει για τον Μαραθωνοδρόμο Φειδιππίδη, τον πατριωτισμό του οποίου ακόμη και σήμερα τιμά όλη η υφήλιος με τους Μαραθωνίους αγώνες.
•Επίσης πώς κρίνει τις θυσίες και το αίμα που έχυσαν οι αριστεροί αγωνιστές στην αντίσταση κατά των Γερμανών για χάρη της Πατρίδας. Μήπως ήταν μια ανόητη πράξη; Αυτοί όμως ήταν γνήσιοι αριστεροί, γνήσιοι πατριώτες και όχι αριστεροί που καπηλεύονται τον όρο αριστερός, όπως οι Απριλιανοί πρωτεργάτες καπηλεύτηκαν τη φράση: “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”.
•Και ακόμη ένα παράδειγμα. Ο ήρωας του σαμποτάζ του αεροδρομίου Ηρακλείου το 1942, ο Κωστής Πετράκης, ένας γνήσιος αριστερός αγωνιστής, όταν του είπαν ότι η αποστολή που του ανέθεταν σήμαινε βασικά θάνατο, απάντησε: “Για την πατρίδα, δέχομαι τον θάνατο”.
Είναι τέλος σχήμα οξύμωρο ο Πρόεδρος της Βουλής και η Κυβέρνηση του να κάνουν αγώνες στήριξης άλλων λαών (Συρίων, Παλαιστινίων κ.α ) για να έχουν πατρίδα (και σωστά πράττουν), αλλά όμως η δική τους πατρίδα δεν μπορεί να είναι όραμα.
Για τη Θρησκεία διερωτάται κανείς:
•Ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής γνωρίζει το Σύνταγμα, πώς δηλώνει με περίσσιο θάρρος ότι δεν είμαστε λαός Ορθόδοξος, σε
πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις του Συντάγματος.
•Ακόμη και χωρίς τη γνώση του Συντάγματος, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι θίγει βάναυσα το θρησκευτικό συναίσθημα ενός ολόκληρου λαού, κατά 95% Ορθόδοξου, που κατά χιλιάδες συρρέει με ευλάβεια στα διάφορα ιερά προσκυνήματα να εκδηλώσουν την Ορθόδοξη πίστη τους.
•Και ακόμη αποτελεί παραδοξότητα, οι γνήσιοι αριστεροί Ρώσοι πολίτες, άνδρες και γυναίκες, ακόμη και ο ίδιος ο Πρόεδρος της χώρας να είναι βαθειά θρησκευόμενοι και να μας εκπλήσσουν με την ευλάβεια τους και οι Έλληνες κυβερνώντες αριστεροί να μη καταδέχονται μήτε το σταυρό τους να κάνουν.
Τέλος, το τελευταίο προπύργιο μιας υγιούς κοινωνίας που είναι η οικογένεια, είναι και αυτό στη λίστα της απαξίωσης του κ. Προέδρου. Και είναι θλιβερό, το θεμέλιο αυτό της Ελληνικής κοινωνίας να απαξιώνεται με τόση μεγάλη κυνικότητα από τόσο υψηλόβαθμο κυβερνητικό παράγοντα.
Η ανατροφή, οι αρχές και τα ιδανικά που το κάθε άτομο θα πάρει, οφείλονται στην οικογένεια και η οικογένεια διαμορφώνει και την κοινωνία. Διαλυμένες οικογένειες καθορίζουν και τις αντίστοιχες κοινωνίες. Άτομα χωρίς αρχές, χωρίς ιδανικά, χωρίς Θεό, δεν έχουν πρόβλημα να σκοτώσουν, να κλέψουν να ληστέψουν σπίτια ή τράπεζες απλά και μόνο για ιδεολογικούς λόγους ή ακόμη και για ευχαρίστηση.
Θα έπρεπε ορισμένοι να γνωρίζουν ότι ο θεσμός της Οικογένειας είναι παγκόσμιος και ότι υπάρχει ακόμη και στην άγρια φύση, στα άγρια ζώα.
Και επειδή ουδέν κακό αμιγές καλού, έτσι και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα:
Πρώτον, γίνεται πλέον φανερό το πρόγραμμα και η ιδεολογία της σημερινής Κυβέρνησης και που είναι η απαξίωση των βασικών ιδανικών του Ελληνικού Έθνους. Και η επιδίωξη για αλλαγή του Συντάγματος φαίνεται να αποσκοπεί στην κατάργηση τους και στην ενσωμάτωση της ιδεολογίας και τα πιστεύω του Προέδρου της Βουλής.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αυτό των απόψεων του Προέδρου της Βουλής, που θίγει τα θεμέλια της υπόστασης του Ελληνικού λαού, δεν υπήρξε η δέουσα ηχηρή αντίδραση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μήτε ακόμη και από την Εκκλησία.
Τέλος αποδεικνύεται για ακόμη άλλη μια φορά πόσο μεγάλη είναι η αξία και η δύναμη της ψήφου του Έλληνα πολίτη, αφού είναι παράγοντας καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του ίδιου του ψηφοφόρου. Και όπως έχει ειπωθεί, με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις ένα άνθρωπο, αλλά με την ψήφο μπορείς να σκοτώσεις τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου.
* Ο Κωστής Παπαδάκης είναι τ. διευθυντής τράπεζας