Έχουν γραφτεί πολλά για το διάγγελμα του πρωθυπουργού μας από την Ιθάκη. Εικόνες της νιότης προβλήθηκαν στον νου μου ακούγοντας τον! Μου άρεσε πολύ αυτό το μείγμα μυθολογίας και ποίησης!
Θυμήθηκα το ανακάτεμα που γινότανε σε ποιητικές συλλογές, για να αποστηθίσομε κάποιους στίχους, με τους οποίους θα προσεγγίζαμε τα κορίτσια, εναποθέτοντας τις ελπίδες των ερωτικών μας επιθυμιών στα λόγια του ποιητή, στο έμμετρο παραμύθι!
Αλήθεια, δεν είναι ευθέως ανάλογη η συμπεριφορά των νεολαιών πριν από εξήντα χρόνια, με την σημερινή του πρωθυπουργού μας! Μόνο το ερωτικό υποκείμενο αλλάζει! Άλλο πράγμα τα τρυφερά κορίτσια της νιότης μας, διαφορετική η γηραιά και συνήθως δύστροπη εξουσία!
Ίσως για αυτό τον λόγο, η επιλογή της Ιθάκης για την εκφώνηση του διαγγέλματος, ως επίλογου… του παραμυθιού, ήταν η ενδεδειγμένη. Φανταστείτε πόσο ιερόσυλο θα ήταν αυτή η γελοία τελετή να γινόταν, όπως έντονα ακουγόταν, στην Πνύκα.
Στον τόπο που δοκιμάστηκε η ελευθερία του λόγου, η δημοκρατία. Στην εκκλησία του Δήμου. Φανταστείτε τους προσκεκλημένους μας από τις χώρες της ΕΕ και τους δικούς μας, να προσπαθούν να παραστήσουν τον Περικλή στον ιστορικό αυτό χώρο. Τελικά αποφύγαμε τα χειρότερα. Γιορτάσαμε ευτυχώς σεμνά, εξαιτίας της τραγικής συγκυρίας των ημερών (ΜΑΤΙ), την πολυδιαφημισμένη έξοδο από τα μνημόνια.
Το ερώτημα είναι τι σηματοδοτεί αυτή η έξοδος. Μήπως το τέλος των συμβάσεων που είχαμε υπογράψει με τους εταίρους μας για να μας τροφοδοτούν με χρήμα, όταν οι δρόμοι του χρήματος για την χώρα μας ήταν κλειστοί; Εάν αυτό εννοούν αρχίζει πάλι το δούλεμα, το ψιλό γαζί. Οι συμβάσεις αυτές θωρακίστηκαν με ένα νομικό πλαίσιο χιλίων πεντακοσίων νόμων.
Οι μισοί από αυτούς συνόδευαν την πρώτη και δεύτερη σύμβαση. Είναι αυτοί που θα καταργούσε το 2015 η ακαθορίστου ιδεολογικού περιεχομένου, κυβέρνηση, εν αναμονή τότε, σε μία παράγραφο ενός νόμου! Τα πράγματα άλλαξαν αφού έγιναν Κυβέρνηση και άρχισαν την σταυροφορία, για να εκπολιτίσουν τους δυνάστες δανειστές μας!
Όμως στο πεδίο της μάχης, αυτής της περιβόητης 17ωρης, ηττηθήκαν κατά κράτος, και ο πρωθυπουργός μας γύρισε κρατώντας στις αποσκευές του τον κονδυλοφόρο της υποταγής. Αυτόν που θα υπέγραφε ότι του ζητούσαν τα όργανα των νικητών.
Ευτυχώς είχε αντιληφθεί τι σήμαινε για τον ίδιο και την χώρα η εμμονή στις βαρουφάκειες ανοησίες! Η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους εκπροσώπους της χώρας μας, που ήταν πια κοινή πεποίθηση όλων των εταίρων μας, υπαγόρευσε την σκληρότητα των όρων της υποταγής, αυτών του τρίτου μνημονίου. Βέβαια, να το θυμόμαστε αυτό, πολλοί νόμοι που θεσπίστηκαν εξαιτίας των μνημονίων ήταν αναγκαίοι για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, της διοίκησης και τον εναρμονισμό της χώρας με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Τι είναι λοιπόν αυτή η πολυδιαφημισμένη έξοδος από τα μνημόνια;
Α) Η θεωρητική προς το παρόν δυνατότητα να δανειζόμαστε από τις αγορές με υπερδιπλάσιο επιτόκιο από αυτό που είχαμε χθες.
Β) Οι βαθμοί ελευθερίας που εξασφαλίζομε, για κάποιες περιορισμένες κινήσεις. Εάν όμως σκοπεύουν να επανέλθουν στο χθεσινό κράτος ή μάλλον σε αυτό που από την πρώτη στιγμή έδειξαν ότι επιθυμούν, το κομματικό, τότε ας παραμείνουμε στην αυστηρή επιτήρηση των μνημονίων!
Ο κ. Τσίπρας θα έδειχνε μεταμέλεια, θα αύξανε την αξιοπιστία του εάν στο περιβόητο διάγγελμα παραδεχόταν δημοσίως ότι, τα όποια επιτεύγματα της δεύτερης θητείας της κυβέρνησής του πραγματοποιήθηκαν επειδή, ανανήψας μερικώς, συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις! (Παράφραση του ωραίου τραγουδιού του μεγάλου μουσικού μας, του Μίκη! )
Ήταν μια ευκαιρία να δείξει ότι προσγειώθηκε στο έδαφος του πραγματικού. Ήταν μια ευκαιρία να υπαινιχθεί έστω, την συγγνώμη που πολλοί συμπολίτες μας του ζητούν, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων.