Η 22χρονη φιλόδοξη νέα, είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο (κολλέγιο, όπως λένε στην Αμερική) και είχε προσληφθεί ως ασκούμενη, άμισθη, στο Λευκό Οίκο, το 1995. Όμως, έμπα στο Οβάλ Γραφείο και έβγα από το Οβάλ Γραφείο, συν την υπερβολική προθυμία της νεαρής ασκούμενης στην εκτέλεση των καθηκόντων της, δεν άφησε αδιάφορο τον τότε 49χρονο και εμφανισιακά ελκυστικό πρόεδρο.
Φαίνεται ότι αυτό το «έμπα – έβγα» κράτησε ως το 1997, οπότε, απρόθυμα, η νέα, πήρε μετάθεση στο Υπουργείο Άμυνας, με την εμπιστευτική παρατήρηση ότι: «Περνούσε πολύ χρόνο με τον πρόεδρο…»! Άρα, επειδή τίποτε δεν μένει κρυφό «υπό τον ήλιον», αλλά και στο δαιδαλώδη Λευκό Οίκο, αυτό το «δούναι – λαβείν» θα πρέπει να ήταν γνωστό τουλάχιστον ανάμεσα στο προσωπικό και τους συνεργάτες του προέδρου…
Είναι γνωστή η συνήθεια, σε κάποιους που ταξιδεύουν, να παίρνουν μαζί τους «ενθύμια» από το ξενοδοχείο όπου μένουν, όπως, τασάκια, πετσέτες ή άλλα μικροαντικείμενα. Κάτι ανάλογο συνέβη και με την Μόνικα, η οποία, καθώς βρισκόταν μέσα στο Λευκό Οίκο, ασχολήθηκε με τα είδη καπνιστού, του προέδρου, ο οποίος επειδή δεν ήταν καπνιστής, μετέφερε το παιχνίδι στο επίπεδο του συμβολισμού…
Η ύπαρξη των στενότερων σχέσεων μεταξύ προέδρου και ασκούμενης αποτυπώνονται σε πολλές φωτογραφίες και βίντεο σε ανοικτές εκδηλώσεις, ως φιλιά στοργής και αυθόρμητοι εναγκαλισμοί. Όμως, μια σχέση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ δεν είναι μικρό πράγμα. Λέγεται ότι «η λύπη, όταν μοιράζεται μικραίνει και η χαρά πολλαπλασιάζεται». Φαίνεται ότι, ακολουθώντας αυτό το ρητό, η Μόνικα αποκάλυψε λεπτομέρειες από τη σχέση της με τον πρόεδρο σε μια συνεργάτιδά της, στο Υπουργείο Άμυνας, στην Λίντα Τριπ.
Η τελευταία, είχε την ιδέα να μαγνητοφωνεί, κρυφά, τις τηλεφωνικές συνομιλίες της με τη Μόνικα. Συμβούλεψε, μάλιστα, τη νέα, να κρατήσει όλα τα δώρα που της είχε κάνει ο πρόεδρος και να μη στείλει στο καθαριστήριο ένα μπλε φόρεμα, πάνω στο οποίο υπήρχε λεκές από το … σπέρμα του προέδρου.
Το τελευταίο, με την τεχνική του DNA, θα μπορούσε να οδηγήσει με απόλυτη ακρίβεια στο πρόσωπο από το οποίο προέρχεται (ο λεκές)… Ίσως με κίνητρο τον πατριωτισμό ή από ενδιαφέρον ή ζήλεια για τα κατορθώματα της συνεργάτιδάς της, η Λίντα Τριπ παρέδωσε τις μαγνητοταινίες στον ανεξάρτητο Εισαγγελέα Κένεθ Σταρ, τον Ιανουάριο του 1998. Ο εισαγγελέας αυτός, διενεργούσε, ήδη, έρευνες για κάποια πιθανά σκάνδαλα του Κλίντον.
Το Νοέμβριο του 1998, έγινε το μεγάλο ολίσθημα… σε συνέντευξη τύπου στο Λευκό Οίκο, μπροστά στις κάμερες, μαζί με τη σύζυγό του Χίλαρυ, δήλωσε μεταξύ άλλων, ότι «…θέλω να πω ένα πράγμα στο λαό της Αμερικής. Θέλω να με προσέξετε. Δεν θα το ξαναπώ. Δεν είχα σεξουαλικές σχέσεις με αυτή τη γυναίκα, τη Μόνικα Λιουίνσκι…». Αυτό ήταν το μεγάλο του λάθος. Είχε πει ψέματα!!!
Αργότερα, η Μόνικα παραδέχτηκε ότι από το Νοέμβριο του 1995, ως το Μάρτιο του 1997 είχε δέκα «σεξουαλικές συναντήσεις». Τον Αύγουστο του 1998, ο Κλίντον παραδέχτηκε ότι είχε «ανάρμοστες σωματικές σχέσεις» με τη Μόνικα Λιουίνσκι και ήταν η πρώτη φορά που το παραδέχτηκε δημόσια.
Με τούτα και με τ’ άλλα και με τον τύπο να διεισδύει όλο και βαθύτερα στα γεγονότα αυτά, λόγω του γενικότερου ενδιαφέροντος που είχαν, η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο, με τον πρόεδρο να βρίσκεται ένα βήμα πριν την καθαίρεση, κατηγορούμενος για … ΨΕΥΔΟΡΚΙΑ (sic) και παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης!
… Βέβαια, στο σημείο αυτό λειτουργούν οι μηχανισμοί υπεράσπισης αλλά και κατηγορίας, στο κόκκινο. Κινήσεις και καταστάσεις αναλύονται επί το επιστημονικότερο και στις καταθέσεις στον εισαγγελέα Κένεθ Σταρ διαβάζουμε διατυπώσεις που προκαλούν θυμηδία και ιλαρότητα. Η υπεράσπιση προσπαθεί να αποδείξει ότι ο πρόεδρος «δεν είπε ψέματα», αφού δεν υπήρξε σεξουαλική πράξη.
Έτσι, εκείνο που πολύ απλά λέγεται «σεξ», αναλύεται με τεχνικούς όρους, με τον πρόεδρο να καταθέτει ότι δεν είχε ποτέ έρθει σε επαφή με «τα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό, τη βουβωνική χώρα, το στήθος, τους μηρούς και τα οπίσθια» της νέας. Έτσι, δικαιολογημένα θα διερωτηθεί κανείς, αν έλαβε χώρα –τελικά- σεξουαλική πράξη· οπότε, ο πρόεδρος δεν είχε πει ψέματα, δηλ. όντως, κατά τη δήλωση αυτή, δεν έλαβε χώρα κάποια σεξουαλική πράξη.
Αντίθετα, η Μόνικα Λιουίνσκι κατέθεσε ότι από τις δέκα συναντήσεις που είχαν, στις εννέα έλαβε χώρα στοματικός έρωτας. Γράφεται, μάλιστα, ότι ο πρόεδρος, μετά τα σαράντα του, είχε στυτικά προβλήματα κι έτσι η διαδικασία αυτή τα παρέκαμπτε… Πέρα από τις πικάντικες αυτές λεπτομέρειες, η νέα δηλώνει ότι υπήρξαν και δεκαπέντε περιπτώσεις τηλεφωνικού σεξ, με τον πρόεδρο.
Τα ΜΜΕ και το αδηφάγο κοινό ασχολούνται, εστιάζουν και ίσως να ψυχαγωγούνται με όσα γράφονται και ανακοινώνονται για το θέμα. Όμως, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δικάζεται όχι για όλα αυτά, αλλά για Ψευδορκία. Είχε πει ψέματα … ή μήπως όχι; Σε πολλές χώρες (μη προτεσταντικές) το ψέμα είναι μια καθημερινή πρακτική, που άλλοτε συγχωρείται και άλλοτε είναι ανεκτό. Πολλές φορές, μάλιστα, επιβραβεύεται, ιδιαίτερα όταν το ψέμα διαχέεται στο χώρο της πολιτικής.
Υπάρχει, μάλιστα, η άποψη, ότι αν κάποιος δεν ξέρει να λέει ψέματα, δεν είναι ικανός για να γίνει πολιτικός. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσουμε την οπτική με την οποία αντιμετωπίστηκε το σκάνδαλο Κλίντον – Λιουίνσκι στις ΗΠΑ. Μάλιστα, ο ανυποψίαστος αναγνώστης, λάτρης της σκανδαλοθηρίας, θα το προσπεράσει, κάνοντας αναδρομή σε γνωστούς Ευρωπαίους ή και σε Έλληνες ηγέτες, που είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις, ακόμα και παιδιά εκτός γάμου…
Αντίθετα, στην Αμερική, η μεγαλύτερη προσβολή σε μια αντιπαράθεση δεν είναι οι ύβρεις με τα γνωστά μας σεξουαλικά υπονοούμενα, σχετικά με μέλη της οικογένειας του άλλου, αλλά το «είσαι ψεύτης»· όσο περίεργο κι αν ακούγεται… Τελικά, ο πρόεδρος Κλίντον αθωώθηκε για τις κατηγορίες που του απήγγειλαν, μετά από μια δίκη 21 ημερών στη Γερουσία!!!
Στις 4 Σεπτεμβρίου, 2018, η Μόνικα Λιουίνσκι βρέθηκε σε μια ζωντανή συνέντευξη στην Ιερουσαλήμ, για την Ισραηλινή Τηλεόραση. Όταν η τηλεπαρουσιάστρια, της έκαμε την εναρκτήρια ερώτηση: «Περιμένετε μια προσωπική συγγνώμη από τον πρόεδρο Κλίντον;», εκείνη απάντησε: «Συγγνώμη, δεν μπορώ να το κάνω αυτό…», άφησε το μικρόφωνο πάνω στο τραπέζι, σηκώθηκε και αποχώρησε από τη συνέντευξη… που ουσιαστικά δεν έλαβε χώρα.
Οι αντίπαλοι του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλτ Τραμπ, γνωρίζοντας τους μηχανισμούς και τα στοιχεία που απαιτούνται για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα της ψευδορκίας, που θα οδηγούσε στην πιθανή καθαίρεσή του, προσπαθούν αναμοχλεύοντας το παρελθόν του να εντοπίσουν το απαιτούμενο υλικό, με το οποίο να αποδεικνύεται ότι ο πρόεδρος, άσχετα με τις εκάστοτε πικάντικες δημοσιεύσεις, αποδεικνύεται πως είπε ψέματα! Θα τα καταφέρουν;