Φαίνεται να μοιάζει με πρόνοια της Ιστορίας η εξαιρετικά δύσκολη θέση που βρίσκονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που αυτοπροτάθηκαν υποψήφιοι διάδοχοι του αρχηγού του κόμματος Αλέξη Τσίπρα. Φαίνεται δηλαδή, ότι αυτά τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πληρώσουν για τις ευθύνες, που τους αναλογούν και δεν ανέλαβαν, για τις απανωτές σοκαριστικές εκλογικές ήττες του κόμματος, που απογοητεύουν πικραίνουν και εξοργίζουν την εσωκομματική του βάση. Η σημερινή εικόνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι αποτέλεσμα αδυναμιών, παραλείψεων και παθογενειών των στελεχών του, που δε θέλησαν ή δε μπόρεσαν να καταλάβουν ότι η ριζοσπαστική Αριστερά παγκόσμια, βρίσκεται σε τροχιά συνεχούς αναζήτησης, έχοντας εξ ανάγκης απαρνηθεί τις βεβαιότητές της. Ψάχνει δηλαδή να βρει τρόπους να απαντήσει στην κοινωνία, πως πρέπει να πορευτεί με νέα πρόσωπα, τολμηρές ριζοσπαστικές ιδέες, καινοτόμες πολιτικές πρακτικές και τακτικές, που φαίνεται να ευαγγελίζεται ο αιφνιδίως εμφανισθείς εξ Αμερικής προ τριμήνου νέος πολιτικός, Στέφανος Κασσελάκης.
Η απόφαση των κομματικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να μη διεξαχθεί πολιτικό συνέδριο πριν από τις κάλπες ανάδειξης του νέου αρχηγού, φαίνεται να διαμόρφωσε καθοριστικά το αποτέλεσμα των εκλογών, που οι κομματικοί μηχανισμοί, θεωρούσαν εξ αρχής δεδομένο, κάνοντας έτσι με την επίσπευση της ψηφοφορίας το πρώτο λάθος με την επιβολή της αποπολιτικοποίησης της διαδικασίας εκλογής του νέου αρχηγού. Οι αλλεπάλληλες βαριές εκλογικές ήττες του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσελκύουν το ενδιαφέρον κανενός και έχουν απογοητεύσει την κομματική βάση.
Η προεκλογική καμπάνια των κομματικών υποψηφίων της διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα ήταν αδιάφορη και περνούσε απαρατήρητη κατά γενική ομολογία. Ακόμα και οι σκληροπυρηνικοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έδειχναν να έχουν γυρίσει την πλάτη στο κόμμα τους.
Αυτά μέχρι την Τρίτη, 29η Αυγούστου 2023, που στην κυριολεξία εμφανίζεται από το πουθενά, ο εξ Αμερικής ομογενής Στέφανος Κασσελάκης και αυτοσυστήνεται στην ελληνική κοινή γνώμη με μια απλή ανθρώπινη ατάκα που ξένισε και προκάλεσε πολλούς, το κάτι που είχε να πει:
«Με λένε Στέφανο και έχω να σας πω κάτι». είναι η φράση που επιλέγει να ξεκινήσει το σποτ στο Τικ-Τοκ (1,4 εκατομμύρια προβολές), που ανακοίνωνε την πρόθεσή του να διεκδικήσει και αυτός την αρχηγία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που όμως δεν ήταν το κάτι που είχε να πει. Αυτό το κάτι που είπε στη συνέχεια της ανακοίνωσης του και ξένισε πολλούς, δεν ήταν άλλο από το « Μπορώ να νικήσω το Μητσοτάκη». Είναι ακριβώς αυτό που περίμεναν να ακούσουν τα αποσβολωμένα, από τις εκλογικές σοκαριστικές ήττες, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και δεν τολμούσε να ξεστομίσει κανένας από τους κομματικούς υποψηφίους.
Η χαρισματική επικοινωνιακή αμεσότητα και αποτελεσματικότητά του λόγου και η κοινωνία στον ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ της πεποίθησης του ότι μπορεί να νικήσει το Μητσοτάκη, πέτυχε να ξυπνήσει από τη νάρκη την κομματική βάση και να σηκώσει από τον καναπέ σχεδόν 150.000 ανθρώπους να στήσουν ουρές για να ψηφίσουν.
Ο πολιτικός λόγος της κ. Αχτσιόγλου, το αδιαφιλονίκητο φαβορί της κούρσας διαδοχής, περιορίσθηκε στις κομματικές δομές. Ένα θέμα αδιάφορο για την κοινωνία, στην οποία και δεν απευθύνθηκε ποτέ.
Ο Στέφανος Κασσελάκης διέγνωσε την αγωνία της κομματικής βάσης για την πορεία της χώρας και την προσδοκία για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και με μία υποδειγματική επικοινωνιακή τακτική μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα πέτυχε το φαινομενικά ακατόρθωτο. Ένας πρωτοεμφανιζόμενος πολιτικός, στην κυριολεξία από το πουθενά, χωρίς καμιά κομματική και πολιτική εμπειρία, χωρίς την παραμικρή αναγνωρισιμότητα, να κερδίζει σε λιγότερο από ένα μήνα την ηγεσία ενός ιστορικού κόμματος και να αφήνει πίσω πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος με μονοψήφια ταπεινωτικά ποσοστά ψήφων. Ποσοστά που προκάλεσαν δηλώσεις τους, οι οποίες τους αδικούν και απαξιώνουν την ηθική της Αριστεράς.
Οι αναφορές της κ. Αχτσιόγλου σε «αγώνες, οι οποίοι θα δοθούν στη Βουλή και στην κοινωνία με πολιτικούς ή όχι όρους και σε πορείες στα θολά νερά εύκολων λύσεων» δεν δείχνουν τη σοβαρότητα και ευθύνη, που επικαλείται, γιατί δεν είναι λογικό, ούτε συμβατό με τις δημοκρατικές αρχές, να πανηγυρίζει για τη συμμετοχή ενός μεγάλου πλήθους μελών στην εκλογική διαδικασία και μετά από δύο ώρες να αποκαλεί την πλειοψηφία τους, όσους δηλαδή δεν την ψήφισαν, «μη σοβαρούς και ανεύθυνους» που επέλεξαν τα «θολά νερά των εύκολων λύσεων».
Αλλά και ο κ. Τσακαλώτος, ένας κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός μιας εσωκομματικής ομάδας, που αντιπολιτεύτηκε τον πρώην αρχηγό του κόμματος δεν φαίνεται να αποδέχεται, ως όφειλε, τη σοκαριστική του ήττα, αποφεύγει να συγχαρεί το νικητή, υποτιμά όσους δεν τον ψήφισαν, τους οποίους θεωρεί θύματα της εικόνας, του φαίνεσθαι και της μεταπολιτικής, που επικαλείται όπως δηλώνει κατ’ ανάγκη, επιδεικνύοντας τον εαυτό του ως σύστημα αναφοράς της Αριστεράς, που είναι εδώ, όπως αναφέρει σε ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η ρήση του Ιρλανδού φιλόσοφου Oscar wild: « [sic] Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις, μια μέρα για να αγαπήσεις. Όμως, δεν αρκεί μια ολόκληρη ζωή για να ξεχάσεις», επιβεβαιώνεται στην περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη. Αρκούσε ένα λεπτό να ερωτευθεί το κόμμα, μια ώρα να το συμπαθήσει μια μέρα να το αγαπήσει και μόλις 27 μέρες να το κατακτήσει, προκαλώντας σοκ στο κόμμα και δέος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που προς το παρόν το παίζει αδιάφορη.
Το ερώτημα είναι αν κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ, θα χρειαστούν μια ολόκληρη ζωή για να ξεχάσουν ή θα επιλέξουν την σύγκρουση, την οποία προς το παρόν αποτρέπει το βαρύ φορτίο του 56% του κομματικού εκλογικού σώματος, που απέσπασε ο νέος πρόεδρος. Οι κομματικοί μηχανισμοί και οι υποψήφιοι διεκδικητές της ηγεσίας του κόμματος, ως κληρονόμοι, επανέλαβαν, όλα τα λάθη που θα μπορούσαν να κάνουν για να χάσουν και η κομματική βάση απάντησε με το πιο ξεκάθαρο μήνυμα που μπορούσε να τους ξεπεράσει..
Θα είναι Άραγε ο χαρισματικός στην κοινωνική επικοινωνία Στέφανος Κασσελάκης, ο πρωτο-μάστορας μιας νέας πολιτικής ή της μεταπολιτικής, που δεν είναι αιχμάλωτη των σκοπιμοτήτων της συγκυρίας, η οποία δεν φλερτάρει άμεσα ή έμμεσα και κομψά με το λαϊκισμό και θα υπηρετείται από πρόσωπα, που δεν έχουν συμμετοχή σε πολιτικά παιχνίδια, δεν κουβαλούν κομματικό-πολιτικό φορτίο και δεν έχουν χρεωθεί πολιτικό κόστος; Ίδωμεν…
* «Μεταπολιτική», όρος που εισήγαγε πρώτος στον δημόσιο λόγο ο Ευάγγελος Βενιζέλος με όρους θετικούς ως υπερβατική και προωθητική προοπτική απέναντι στα αδιέξοδα των εν Ελλάδι κομματικών κατεστημένων. Σε συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής» στις 10/10/2021 αναφέρει: «Με ενδιαφέρει κάτι πολύ περισσότερο από την πολιτική η μεταπολιτική. Μια πολιτική που δεν είναι αιχμάλωτη των σκοπιμοτήτων της συγκυρίας, η οποία δεν φλερτάρει άμεσα ή έμμεσα και κομψά με το λαϊκισμό».
e-mail: [email protected]