Αργά και βασανιστικά, η καθημερινή μας ενημέρωση τα τελευταία χρόνια που η πανδημία είναι η μόνιμη επωδός κάθε είδησης, γέμισε λέξεις όπως σκεπτικισμός, άρνηση, καταπίεση, οργή, αντίθεση, ύβρις.
Μια επιλεκτικά ιδεολογική ανυπακοή σε συνδυασμό πολλές φορές με ελλιπείς γνώσεις ώθησε μια μερίδα πολιτών να αυτοβαπτιστεί επαναστατική σέχτα που αρνείται τα πάντα. Μάσκες, φάρμακα, τεστ, εμβόλια, πιστοποιητικά, ιατρικές πράξεις, κοινή λογική.
Η άρνηση εξαπλώθηκε ραγδαία στα χωράφια της τεχνολογίας και της ενέργειας δαιμονοποιώντας από δίκτυα επικοινωνίας μέχρι ανεμογεννήτριες. Εσχάτως έπληξε και την απογραφή.
Κάτω από την ομπρέλα μιας εξίσου εντυπωσιακής λέξης, του δικαιωματισμού οι συμπολίτες μας αποφάσισαν πως η οργισμένη αντίδραση σε οποιοδήποτε μέτρο καθυπόταξης του θανατηφόρου κορονοϊού είναι η μόνη ενδεδειγμένη οδός και λύση.
Δον Κιχώτες και ακοίμητοι φρουροί της πατροπαράδοτης αλήθειας, όπως εκείνοι την αντιλαμβάνονται, παλεύουν με τους ανεμόμυλους της Νέας τάξης. Τα σόσιαλ, ο κατεξοχήν συστημικός τόπος, είναι ο πιστός σύμμαχος κάθε “ψεκασμένης” θεωρίας που κυκλοφορεί πιο γρήγορα κι από τη σκιά της και αντιμάχεται το πνιγηρό σύστημα.
Οι πλέον τραβηγμένες από αυτές επιμένουν πως ένα κομμάτι πανί μας στερεί το οξυγόνο και δηλητηριάζει τα πνευμόνια μας, ύπουλες μπατονέτες εμφυτεύουν λογιστικό στα ρουθούνια μας, ότι σκοτεινοί τύποι σε ακόμα πιο σκοτεινά κέντρα εξουσίας αποφάσισαν να τσιπάρουν ολόκληρο τον πλανήτη και επιδόθηκαν στην κατασκευή ενός σατανικού εμβολίου, λες και δε θα ήταν ευκολότερο να το κάνουν με ένα αθώο και υπεράνω πάσης υποψίας αναλγητικό.
Οι ίδιοι κρατούν ολημερίς στα χέρια τους το εξυπνότερο τσιπ από κτήσεως της οικουμένης, το κινητό.
Άλλοι μιλούν για αγνό και ανόθευτο αίμα που σε μερικά χρόνια θα πουλιέται χρυσάφι και για μπράτσα-αχίλλειες φτέρνες που θα φέρουν το περιβόητο χάραγμα του διαβόλου. Τα σενάρια αυτά θα ζήλευαν οι σπουδαιότεροι παραγωγοί θρίλερ και ταινιών επιστημονικής φαντασίας και οι πιο ευφάνταστοι μυθιστοριογράφοι.
Άλλοι πάλι περισσότερο ρομαντικοί πιστεύουν πως ο άνθρωπος είναι ένα τέλειο πλάσμα που γιατρεύεται αποκλειστικά με την αγάπη, διαφορετική κατηγορία πιο λάιτ αρνητών αυτή. Κάτι σαν σύγχρονοι ζηλωτές του νερού του Καματερού που αφάνισε κοσμάκη στο παρελθόν. Οι σκληροπυρηνικοί αρνητές δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.
Αρνούνται σαν πεισματάρικα παιδιά να πάρουν φάρμακα, να διασωληνωθούν, να ζήσουν. Λοιδορούν τους γιατρούς και τους εμποδίζουν να επιτελέσουν την εργασία τους. Ουρλιάζουν, βρίζουν ασύστολα και συνήθως τα επιχειρήματά τους εξαντλούνται σε χιλιοειπωμένες ατάκες που βρίθουν στο διαδίκτυο: οι μπολιασμένοι μεταδίδουν την ασθένεια επίσης, το μπόλι θα σας σκοτώσει όλους, έχουν βάλει στο μάτι το DNA μας, κορωνοϊός δεν υπάρχει, είμαστε θύματα της παγκοσμιοποίησης, μας φακελώνει το κατεστημένο, τι μας κρύβουν. Εν τέλει πεθαίνουν υγιείς, εμμονικοί και αμπόλιαστοι.
Ένας υγειονομικός, κοινωνικός και πολιτικός μεσαίωνας πλανιέται γύρω από τις χώρες της πολύπαθης γης μας. Φυσιολογικό είναι ο άνθρωπος μπροστά σε καταστάσεις που δεν μπορεί να κατανοήσει να γίνεται καχύποπτος, εχθρικός και δύσπιστος. Ενίοτε να καταφεύγει στην πλάνη της μαγγανείας για να ερμηνεύσει την έκρυθμη τροπή των πραγμάτων.
Παλιότερα το να είσαι ιδιότροπος ή άμυαλος το ήξεραν λίγοι. Ο περίγυρος σου το είχε ίσως αποδεχτεί ή το έκρυβε. Στις μέρες μας η ελευθεριότητα του λόγου και η πρόσβαση σε ανοιχτές πλατφόρμες έχρισε την ανοησία άποψη και οι οπαδοί της συνασπίστηκαν σε ομάδες αποκτώντας φωνή. Δεν είναι πια μόνοι κι αισθάνονται δυνατοί.
Οι πολεμοχαρείς μιλούν για καταπάτηση του συντάγματος και της δημοκρατίας από μια απροσδιόριστη παγκόσμια ελίτ, την ίδια στιγμή που γράφουν στα υποδήματά τους το κοινωνικό σύνολο, την πλειοψηφία, τη δημόσια υγεία, το κοινό καλό. Βαφτίζουν χούντα οτιδήποτε δε συμφωνεί με τις θεωρίες τους και αποδεικνύονται στα πιστεύω τους χουντικότεροι των χουντικών.
Λατρεύουν να μισούν το κράτος αλλά όχι τα κρατικά επιδόματα και τα δωρεάν νοσήλια. Ανέκαθεν το κράτος τους κακομαθαίνει. Απαξιώνουν και ευτελίζουν τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε δημοκρατικής ελευθερίας, τον διάλογο ενώ η έννοια της ατομικής ευθύνης τους αρρωσταίνει.
Ο νοήμων άνθρωπος οφείλει να γνωρίζει πως στην επιστήμη χρωστάμε την ποσότητα και την ποιότητα της ζωής μας. Είχαμε την τύχη και το προνόμιο να γεννηθούμε στην εποχή της επιστήμης και των απεριόριστων δυνατοτήτων που πηγάζουν από τα επιτεύγματά της. Η ανθρωπότητα πλήρωσε βαρύ τίμημα στις προηγούμενες πανδημίες.
Μάτωσε. Αρνητής σε ένα τέτοιο όπως το σημερινό περιβάλλον, σημαίνει αρνούμαι να δω την πραγματικότητα, βολεύομαι σε θεωρίες συνωμοσίας για να δικαιολογήσω την προσωπική μου άγνοια, έναν νηπιακό εγωκεντρισμό και μια ανεύθυνη όσο και αντικοινωνική συμπεριφορά.
Η άρνηση για την άρνηση είναι το αυγό του φιδιού, ο πυρήνας μιας πηχτής βλακείας, ο πιο απειλητικός και επικίνδυνος ιός για τη δημοκρατία.