Ο ιστορικός Ηρόδοτος έλεγε ότι είναι σύνηθες σε περίοδο ειρήνης να θάπτουν τα παιδιά τους γονείς τους και σε περίοδο πολέμου οι γονείς τα παιδιά. Δεν φανταζόταν, φαίνεται, αυτό που συμβαίνει στη σημερινή Κρήτη, όπου καθημερινά θάπτουν οι γονείς, σε περίοδο ειρήνης, τα παιδιά τους, θύματα στο Μολώχ της ασφάλτου, κι όχι του πολέμου. Η Κρήτη κατέχει τα πρωτεία σε τροχαία θανατηφόρα και μη συμβάντα. Ενα όμως μικρό σχετικά οδικό τμήμα, εκείνο της παλαιάς εθνικής οδού από Γούβες μέχρι τη Χερσόνησο είναι ίσως το πιο επικίνδυνο της Κρήτης.
Συνδέει οδικά δύο μεγάλους τουριστικούς προορισμούς όπου λειτουργούν εκατοντάδες μπαρ κ.λπ. και γίνεται υπερκατανάλωση αλκοόλ, όχι καθαρού πάντα. Ο δρόμος μετά δυσκολίας χωρά δύο αντιθέτως ερχόμενα αυτοκίνητα και το οδόστρωμα είναι από την πολυχρησία του τόσο πολύ καταπονημένο που θυμίζει ανώμαλο χωράφι. Παρά τη στενότητά του διαθέτει αρκετές ευθείες που “παρακινούν” τους οδηγούς να αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες. Οι ούτως ή άλλως παράνομες προσπεράσεις ισοδυναμούν με μετωπικές συγκρούσεις. Οι εργαζόμενοι στα τουριστικά καταστήματα και ξενοδοχεία οδηγούν αγχωμένοι το πρωί να φθάσουν έγκαιρα στη δουλειά τους. Όσοι πάλι επιχειρούν τις μεταμεσονύκτιες ώρες, παραζαλισμένοι από το ποτό και το ξενύκτι, να επιστρέψουν οίκαδε, όχι σπάνια καταλήγουν σε κανένα γκρεμό ή ξεριζώνουν καμιά ελιά και ταυτόχρονα τη ζωή ή την αρτιμέλειά τους.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και όσοι αρμόδιοι προσποιούνται πως δεν το βλέπουν είναι ηθικοί αυτουργοί των πολλών θανάτων των νέων. Ας αναλύσουν το πρόβλημα και ας πάρουν μέτρα. Ο Δήμος ας αναλάβει τις ευθύνες του. Η Παλαιά Εθνική Καρτερού - Μαλίων είναι πια εσωτερικός δημοτικός κατοικημένος πυκνά δρόμος, στον οποίο η ταχύτητα πρέπει να περιοριστεί πάση θυσία. Υπάρχουν τρόποι: εγκατάσταση ραντάρς, κατασκευή στις διασταυρώσεις κυκλικών κόμβων, κατά το πρότυπο της λεωφόρου Κνωσού, εγκατάσταση προειδοποιητικών φωτεινών σηματοδοτών, εγκατάσταση μόνιμων φωτεινών σηματοδοτών. Ο,τι άλλο σκεφτούν οι ειδικοί.
Για τον παράγοντα “οδηγός” χρειάζεται, πέραν της διαφώτισής του για τους κινδύνους που συνεπάγεται η κακή οδήγηση, να ληφθούν αυστηρά αστυνομικά μέτρα, ιδίως τις μεταμεσονύκτιες ώρες, στις εξόδους των τουριστικών θερέτρων. Ο μεθυσμένος πρέπει να απομακρύνεται από το όχημα και να τιμωρείται αυστηρά, για να μη βρει τον μπελά του κάποιος αθώος στον δρόμο. Ο κομπλεξικός που νομίζει ότι τρέχοντας πολύ με το αυτοκίνητο αισθάνεται σαν υπεράνθρωπος, ας το ξανασκεφτεί.
Δεν φταίνε πάντα οι δρόμοι. Ο δρόμος Γωνιών – Λασιθίου, ενώ είναι δαιδαλώδης, με πολλές στροφές, δεν γίνεται πρόξενος δυστυχημάτων.
Αντίθετα οι δρόμοι με μεγάλες ευθείες π.χ. προς Μοίρες, χωρίς διαχωριστικό έχουν σε κάθε 100 μέτρα κι ένα εικονοστάσι. Οι οδηγοί φταίνε τις πιο πολλές φορές είτε λόγω άγνοιας του Κ.Ο.Κ. είτε λόγω βλακείας, τζάμπα μαγκιάς είτε λόγω αλκοόλ.
* Ο Εμμ. Συμιανάκης είναι συνταξιούχος καθηγητής