Ω Παναγιά μου Αυγουστιανή μητέρα του Χριστού, στη Χάρη σου θα φέρομε λαμπάδα του μπογιού. Το όνομά σου το γλυκό όποιος το βλαστημήσει δεν πρέπει την εικόνα σου να ξαναπροσκυνήσει.
Ω Παναγιά μου στην Κερά που ‘σαι στη γειτονιά μου βλέπε του κόσμου τα παιδιά και μένα τα δικά μου. Ω Παναγιά θαυματουργή που ξέρεις τον καημό μας όλο τον κόσμο σκέπαζε κι έχε έγνοια τω παιδιώ μας. Γιάνε όλους τσι άρρωστους που σε παρακαλούνε γιάνε κι αυτούς που ‘ναι μακριά και δεν μπορούν να ‘ρθούνε.
Ω Παναγιά μου γιάτρεψε όλους τση γης τσ’ ανθρώπους να μην υπάρχουν άρρωστοι σε τουτεσές τσι τόπους. Εγώ σε ψέλνω κάθ’ αργά εγώ σε νανουρίζω με ευλάβεια και σεβασμό στον πόνο σου δακρύζω. Ψέλνω και σε μοιρολογώ μάνα μου Παναγία και τρέχουνε τα μάθια μου δάκρυα μ’ ευλογία. Ωστε να ζω θα ψέλνω εγώ μέσα στην Εκκλησία να παίρνω και τη δύναμη από την Παναγία. Φώτισε Παναγία μου όλους τση γης τσ’ ανθρώπους μην αφαιρούνε τη ζωή που χτίσανε με κόπους. Όλοι ‘χομε προβλήματα καθημερινά και πόνο γιάτρεψε όλες τση πληγές που αιμορραγούν στο χρόνο.
Ώστε να ζω θα σε υμνώ πάντα θα σε δοξάζω μέχρι να κλείσουνε για με μάθια να μη διαβάζω. Παράκληση τση Παναγιάς στέλνω και νανουρίζω και κάθε αργά για πάρτη σου δάκρυα χαλαλίζω. Ω Παναγιά μου στην Κερά που ‘σαι στη γειτονιά μου εκειά ‘χω εγώ τα θάρη μου για τα παιδόγγονά μου. Ω Παναγιά μου στην Κερά του Κρουσανιώτη μάνα μα και τση Κρουσιανιώτισσας σ’ όλος χτυπά η καμπάνα. Είσαι στη μέση του χωριού χτισμένη, θρονιασμένη και αγκαλιάζεις το χωριό κι όλη την οικουμένη. Καθημερνώς σπερνιάζουνε και σε δοξολογούνε μικροί, μεγάλοι, άρρωστοι εσένα προσκυνούνε.
Ω Παναγιά μου στην Κερά που ‘σαι γιατρός του κόσμου γιάτρεψε όλο το ντουνιά και μένα το δικό μου. Εσένα έχω οδηγό, εσένα στο πλευρό μου κι όπου κι αν πάω και σταθώ θα κάνω το σταυρό μου. Καθημερνώς τασίματα κάνουνε οι χωριανοί μου κάνω κι εγώ την προσευχή να γιάνω την ψυχή μου. Όπου κι αν είναι χωριανός, όπου ‘ναι Κρουσανιώτης δάκρυ για σε θα βγάλουνε να τρέξει καταπότης. Όσοι βρεθούνε στο χωριό θα τρέξουν στη γιορτή σου κι όσοι βρεθούνε μακριά θα ναι πάλι μαζί σου.
Ω Παναγιά μου στη Κερά κιανένα μην πικράνεις κι όπου υπάρχει άρρωστος να πας να τονε γιάννεις. Στην Παναγία στη Κερά μάνα να ‘πα με τάξεις τ’ αλαργοξορισμένο σου λαμπάδα να μ’ ανάψει. Όλοι για το χατίρι σου τα μαύρα ρούχα βάνουν τάσιμο το ‘χουνε για σε μέχρι που να πεθάνουν. Ω Λευτερώτρα Παναγιά παρηγορήτρα μάνα κάμε του χρόνου να ‘μαι ετά να παίξω τη καμπάνα. Σκεφτείτε πόσα τάματα στην Παναγία κάνουν άλλοι στα μαύρα ντύνουνται κι άλλοι χρυσάφια βάνουν. Όλοι λαμπάδες του μπογιού κι άλλοι κανίσκια πάνε κι άλλοι κριγιούς μπροστάρηδες βασιλικούς κρεμάνε. Όλοι πάνε γονατιστοί στην κάθε Παναγία κι άλλοι εποκριγιώσανε και κάνουνε νηστεία.
Κάνει πολλά για όλους μας θαύματα η Παναγία όποιος με πίστη ακολουθά την κάθε λειτουργία. Σκεφτείται ότι όλοι μας την Παναγιά υμνούμε κι όμως υπάρχουν δίπλα μας ανθρώπου που γρινιούνε. Όλοι πρέπει να έχομε αγάπη στην καρδιά μας κι όχι να κοροϊδεύομε τη μάνα Παναγιά μας. Όποιος μετανοεί πιστά έχει την ευλογία και παίρνει και συχωρεμό από την Παναγία. Πολλές φορές την Παναγιά την χιλιοβλαστημούμε κι όταν τα δούμε ζόρικα την Παναγιά καλούμε. Παράκληση σου κάνω εγώ οι μέρες το καλούνε δεκαπεντάρι έχομε και σε υμνολογούμε.
Πάσχα ι του καλοκαιριου όλοι σ’ αποκαλούμε και τσ’ Εκκλησιές γεμίζομε και σε δοξολογούμε. Αυγουστιανή μου Παναγιά και χωριανή μου μάνα που τρέχει η εικόνα σου το δάκρυ σου σα βάνα. Καρκίνο, φυματίωση και την επιληψία γιάτρεψε Παναγία μου, θαυματουργή Κυρία. Κουτσούς, τρελούς, παράλυτους, μπορεί εσύ να σώσεις κι από τσι πόνους και καημούς να τους ελευθερώσεις. Τροπάριά σου ψάλλομε, είσαι πηγή θαυμάτων και το τραπέζι στην καρδιά είναι σαφί γεμάτο.
Όπου ακούσεις την φωνή πόνου και της οδύνης γλακάς και τη παρηγοριά ντελόγο τως εδίνεις. Εγώ δεν είμαι ποιητής ποιήματα να βγάζω ξέρω δυο τρια πράγματα ίσα που τα διαβάζω. Μα όμως για την Παναγιά την άσπιλο Παρθένα έγραψα αυτά σα προσευχή με την φτωχή μου πένα. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΚΑΛΟΜΟΙΡΗΣ ΚΡΟΥΣΩΝΑΣ