Φώτη μου,
Σε σκέφτομαι συνέχεια και σε έχω στην καρδιά μου. Η γυναίκα μου Σούζαν, οι γιοι μου Λευτέρης, Στέφανος και Αλέξιος και γω σε αποχαιρετούμε. Ήμασταν νοερά στο Ηράκλειο Κρήτης την ημέρα της κηδείας σου. Εμείς εδώ, η Ελληνοαμερικανική παροικία στο Λος Άντζελες, η οικογένειά μου και πολλοί φίλοι που έμαθαν για σένα κάναμε τα εννιάμερα την Κυριακή 26 Νοεμβρίου στον καθεδρικό ορθόδοξο ναό της Αγίας Σοφίας, ώστε και οι συγγενείς και φίλοι εδώ να σε τιμήσουμε. Με καταπληκτικό λόγο του πατέρα Ιωάννη Μπάκα για τα επιτεύγματά σου και το ποιός ήσουνα.
Βέβαια συνεχίζεις να ζεις και θα ζεις στην καρδιά μας, στη σκέψη μας, στον νου μας. Η παρουσία σου είναι ζωντανή και πέρα από το φυσικό σώμα που το άφησες πίσω.
Δεν θα αναφερθώ στις τεράστιες προσφορές σου στην επιστήμη, στη Βιολογία, στην Ελλάδα, στην Κρήτη, στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην ανθρωπότητα όλη. Οι παρόντες φίλοι και συνάδελφοι στην Κρήτη και η υπόλοιπη Ελλάδα, συγγενείς, η οικογένειά μας όλη στο Ηράκλειο, αναφερθήκανε σε σένα, στην εκκλησία του Αγίου Μηνά και βεβαίως μετά, στα Νέα, στο «Βήμα», σε άλλες εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικο, στις ειδήσεις, παντού.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο με βοήθησες στην αναζήτηση μου στην επιστήμη, στον ερχομό μου στην Αμερική, την αδελφοσύνη μας, τις συζητήσεις μας, τα γλέντια μας, όταν βρισκόμαστε με τους γονείς μας, τον αδελφό μας Αντώνη, την γυναίκα σου Σάρα, τις κόρες σου, τους συγγενείς μας εκεί και εδώ στην Αμερική, τις οικογένειές μας στην Κρήτη, στην Αθήνα, στην Αμερική, Αγγλία, Γερμανία, παντού. Ήσουν μεταξύ αλλων και ο κουμπάρος μου, φίλος, κοντινός πάντοτε, παρά τις αποστάσεις που πάντα υπήρχαν λόγω της ζωής μας με τα ταξίδια και τις δουλειές μας. Θυμάμαι το τηλεσκόπιο που μου έστειλες όταν ήμουν στο Γυμνάσιο, το πρώτο βιβλίο στα αγγλικά κοσμολογίας που μου έστειλες. Εσύ ακολούθησες τον δρόμο της Βιολογίας, εγώ της Φυσικής.
Όλοι εδώ και εκεί, στην Ευρώπη, παντού, σήμερα κάτι έχουμε να πούμε, να σκεφτούμε για το τεράστιο έργο σου, την παρουσία σου, να σε θυμόμαστε. Άλλοι αναφέρθηκαν ή θα αναφερθούν για τις προσφορές σου που δεν σταματάνε με το φεύγα σου. Αλλά για μένα εκτός όλων αυτών θα είσαι πάντοτε ο ένας από τα δύο μου αγαπημένα αδέλφια. Και πριν από όλα σαν επιστήμονας, ως άνθρωπος και φίλος.
Πάντοτε μέσα στην καρδιά μου και στη σκέψη μου. Τώρα με την αποχώρηση σου από τη Γη, δεν θα πάψεις, μάλιστα το αντίθετο, να είσαι πάντα μαζί μας. Μαζί με όλους τους ανθρώπους που άγγιξες τόσο τις ζωές μας. Το έργο σου δεν σταματάει, το έργο των μεγάλων ανθρώπων συνεχίζεται και μετά που φεύγουν.
Σε φιλώ.
Ο αδελφός σου,
Μηνάς Κ. Καφάτος,
καθηγητής Έδρας Υπολογιστικής Φυσικής Φλέτσερ Τζονς, Πανεπιστήμιο Τσάπμαν, Καλιφόρνια Η.Π.Α. και συνεργαζόμενος ερευνητής, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, και επισκέπτης καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κορέας, Σεούλ.